လက္ဦးဆရာ ( ၁၀ )

"မင္းေလး ဟိုေကာင့္ကို ကိုႀကီးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္လို႔ညကေျပာခဲ႕တယ္ေလ" "ဟုတ္တယ္ေလေျပာခဲ႕တယ္ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာ! မင္း..."
"ခြပ္!..ခြမ္း...အား..."
ကိုႀကီးငယ္ေခါင္းေပၚကေနေနာက္ကျပဴတင္းတံခါးမွန္ကိုထိုးလိုက္တယ္။ကိုႀကီးထိုးကတည္းကငယ္မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားလိုက္တယ္။
"သားငယ္မင္းကိုေမးေတာ့ဘာလိုခ်င္လဲငါဝယ္ေပးမယ္ေျပာေတာ့မင္းဘာမွမလိုဘူးဆို"
"ခုဟိုတစ္ေယာက္ဝယ္ေပးတဲ႕ေရေမႊးရေတာ့ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္မလား"
"ဟုတ္တယ္ေလငယ္သူသြားေတာ့အိမ္မွာေရေမႊးက်န္ခဲ႕လို႔မွာလိုက္တာသူ႕ အရင္မွာျပီးလို႕ငယ္ေလးဘာမွမလိုဘူးေျပာတာေလ"
"ဘာ! မင္းကငါ့ထက္သူ႔ကိုအရင္ေတြ႕တာေပါ့"
"ဟုတ္တယ္ေလ ငယ္ေလးပါးပါးဆီလာတဲ႕ေန႔ကကိုမင္းေခါင္
ကားဂိတ္လာႀကိဳတယ္ေလအဲ႕ေန႔ဘဲသ႔ူအေမ
ေခၚလို႔ျပန္မယ္ေျပာေတာ့ဘာမွာမလဲေမးတာနဲ႕ငယ္ေလးေရေမႊးမွာတာဘာမွားလို႔လဲ"
ငယ္ရွင္းေလကိုႀကီးမ်က္နွာေဒါသေႀကာင့္နီျမန္းေနျပီးခုဏမွန္ထိုးထားတဲ႕လက္ကနည္းနည္းရွသြားတယ္ထင္တယ္ေသြးေတြျမင္ေတာ့
"ကိုႀကီးလက္ထိသြားျပီေသြးေတြထြက္ေနတယ္
လာငယ္ပက္တီးစည္းေပးမယ္"
"ရတယ္ကြခုငါ့ရင္ထဲကေသြးစိမ္းကဒီထက္ဆိုးေနတယ္မင္းညကဘာျဖစ္လို႔ဟိုတစ္ေယာက္ကိုကိုႀကီးကိုအခ်စ္ဆုံးဘဲအရမ္းခ်စ္တယ္ေလးဘာေႀကာင့္ေျပာရတာလဲ"
"ဟုတ္တယ္ေလငယ္ခ်စ္လို႔ခ်စ္တယ္ေျပာတာမွားလား"
"ဘာ!မင္း...မင္း...ေတာက္!...ခုကိုယ့္ေရွ႕ကထြက္သြားကိုဒီတစ္ခါထပ္ျပီးမထိုးခင္"
ငယ္ကိုႀကီးမ်က္နွာေသခ်ာ ႀကည့္ျပီးမ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။ငယ္ကိုမင္းေခါင္ကိုဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ကိုႀကီးကရွက္တာလား
ေယာကၤ်ားခ်င္းႀကိဳ က္တယ္ေျပာတာကိုႀကီးက
သူစိမ္းတစ္ေယာက္သိလို႔ရွက္တာလား။
ငယ္ပါးေပၚက်လာတဲ႕မ်က္ရည္ေတြသုတ္ျပီးကိုယ့္အခန္းဘက္ျပန္လာခဲ႕တယ္။အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ပါးပါးဘုရားစာရြတ္သံႀကားရတယ္။ကိုယ့္အခန္းထဲဝင္ျပီးအိပ္ယာထဲလွဲေတာ့မ်က္ရည္ေတြကပါးေပၚအလိုလိုက်လာတယ္။ပါးပါးသိမွာလဲဆိုးေသာေႀကာင့္အသာမ်က္ရည္ေတြသုတ္ျပီး
စိတ္ကိုမနည္းေျဖေနရတယ္။မ်က္လုးံကစားပြဲေပၚကတင္ထားတဲ႕ေရေမႊးဘူးေပၚေရာက္သြားတယ္။ကုတင္ေပၚကဆင္းျပီးေရေမႊးဘူးခြံထဲကဗူး ကိုထုတ္လိုက္ျပီးႀကမ္းျပင္အုတ္တမံတလင္းေပၚ
ကိုင္ေျမာက္ျပီးခြဲပစ္လိုက္တယ္။
"ခြမ္း!..."
"သားငယ္ဘာျဖစ္တာလဲ"
ပါးပါးအခန္းထဲေရာက္လာျပီးေမးတယ္။
"ငယ့္လက္ကလြတ္က်သြားတယ္ပါးပါး"
"လုပ္ျပီသားငယ္ကေတာ့ျပစမ္းရွမိေသးလားပုလင္းကြဲေတြ"
ေရေမႊးနံ႔ေတြအခန္းထဲလႈိင္လိႈင္ထလာတယ္။
"ဖယ္ဖယ္သားငယ္သြားသြားေရခ်ိဳးေတာ့ေဖႀကီးလွည္းျပီးရွင္းထားလိုက္မယ္"
သားငယ္မ်က္ရည္ေတြပါးပါးျမင္မွာဆိုးေသာေႀကာင့္ေရခ်ိဳး ခန္းဘက္ထြက္ခဲ႕လိုက္တယ္။
ငယ့္ေပၚကိုႀကီးခ်စ္တာအေပၚယံပါလားလူသိမွာဆိုးေနရင္ငယ္ေလးတို႕ေရွ႕ေလ်ာက္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ေရေလာင္းခ်ိဳးရင္းမ်က္ရည္ေတြက်ေနမိတယ္။"သားငယ္ျမန္ျမန္ခ်ိဳးအေအးပတ္ေနမယ္"
"ဟုတ္ပါးပါးျပီးပါျပီ"
ငယ္အခန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ေရေမႊးနံ႔ေတြကအီေနျပီ။ငယ္အိမ္ေနရင္းစြပ္က်ယ္နဲ႕အားကစားေဘာင္းဘီတိုေလးဘဲဝတ္လိုက္တယ္။
"သားငယ္ျပီးရင္နံနက္စာသြားစားစို႕"
"ဟုတ္ပါးပါး"
သားငယ္အျပင္ထြက္လာေတာ့အိမ္ေရွ႕မွာ
ပါးပါးရုံးကားေလးအဆင္သင့္ရွိေနတယ္။
ပါးပါး ငယ့္ကိုယ္ေပၚကအဝတ္အစားေႀကာင့္
"ေဟ! သားငယ္ရုံးမလိုက္ေတာ့ဘူးလား"
"မလိုက္ေတာ့ဘူးပါးပါးအိမ္မွာဘဲTVႀကည့္ရင္း
ေနခဲ႕ေတာ့မယ္"
"လာသားငယ္ဒါဆိုမုန္႕သြားစားစို႕"
"ဟုတ္ပါးပါး"
ကိုမင္းေခါင္တို႔ဆိုင္ထဲဝင္လာခဲ႕တယ္။
"သားငယ္ဘာစားမလဲ"
"ပါးပါး သားႏြားနို႕ဘဲေသာက္ေတာ့မယ္"
"ဘာမွမစားေတာ့ဘူးလားသား"
"ရင္ထဲျပည့္ေနလို႔ပါးပါးငယ္ဗိုက္ဆာမွစားေတာ့မယ္" "ေအးေအး ဦးကိုနန္းႀကီးသုတ္တစ္ပြဲ"
သားငယ္နဲ႕ပါးပါးစားေသာက္ျပီးအိမ္ဘက္ကူးခဲ႕ေတာ့ကိုႀကီးအိမ္ေရွ႕ကကားေဘးမွာရပ္ေနတယ္။လက္ကိုငယ္ႀကည့္ေတာ့ပလာစတာေလးကပ္ထားတယ္။"ေဟာ!ေမာင္ရာဇာေတာင္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ။နံနက္စာေရာစားျပီးျပီလား"
"ဟုတ္ဆရာျပီးပါျပီ"
"ေအးေအးကိုလဲရုံးအိတ္ယူျပီးျပန္ဆင္းခဲ႕မယ္"
သားငယ္ပါးပါးနဲ႕အတူအိမ္ထဲလိုက္ဝင္ခဲ႕တယ္။
သားငယ္အခန္းထဲကစားပြဲေပၚတင္ထားတဲ႕ဖုန္းေလးယူျပီးျပန္ထြက္ခဲ႕တယ္။ပါးပါးလဲကားေပၚတတ္ေနျပီ။သားငယ္ကားနားေရာက္ေတာ့
"ပါးပါးငယ့္ဖုန္းေလးယူသြားျပီးေဆာ့ဝဲလ္ထည့္ေပးပါလား" "ေအာ္ေအးေပးေပး သား အကိုကို ိုရံုးမွာထည့္ခိုင္းလိုက္မယ္။ေမာင္းေတာ့ေမာင္ရာဇာမင္းညီဒီေန႔ရုံးမလိုက္ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ႕ဆရာ"
ရာဇာကားေလးေမာင္းထြက္ခဲ႕ရင္းစိတ္ထဲကသူ႔
ေကာင္နဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႔ေနခဲ႕တာလားမွမသိဘဲ
"သားငယ္ဘာျဖစ္လို႔ေနခဲ႕တာလဲဆရာ"
"ရုံးကပ်င္းလို႕တဲ႕အိမ္မွာTVႀကည့္ေနခဲ႕မလို႕ဘဲခုဏကလဲေရေမႊးပုလင္းက်ကြဲထားေတာ့မ်က္နွာကပ်က္ေနတယ္။သူကအစြဲအလမ္းသိပ္ႀကီးတာ
ေရေမႊးလဲဒီMistineတံဆိပ္ဆိုက်န္တာသြားမေပးနဲ႕မသုးံဘူးမရွိရင္ဒီတိုင္းေနမယ္သူ႕စိတ္က"
"ေအာ္! ဟုတ္ဆရာ"
"မင္းလက္ကေရာပလာစတာေတြနဲ႕ပါလားဘာျဖစ္တာလဲ" " ဟို ...မနက္ကမွန္သုတ္ရင္းနည္းနည္းရွသြားလို႔ပါဆရာ" "ေအးေအးေရာ့မင္းညီဖုန္း ႀကည့္ျပီးလုပ္ေပးလိုက္အုံးမရရင္ကိုယ့္ျပႆ နာ ရွာေနအုံးမယ္" "ဟုတ္ဆရာ"
သားငယ္ကိုႀကီးအားစိတ္နာတယ္။သူ႕ေပၚခ်စ္တယ္ဆိုတာေတြဘယ္ေရာက္ကုန္တာလဲ။TVေရွ႕ထိုင္ေနေပမယ့္စိတ္ကကိုႀကီးဆီဘဲေရာက္ေနတယ္။"ဂြီ!..ဂြီ!...ဂြီ!"ဗိုက္ထဲကအသံေပးေနတာနဲ႕ကိုမင္းေခါင္တို႔ဆိုင္ဘက္ကူးလာခဲ႕တယ္။
"ဟာ!သားငယ္ဆရာတို႕နဲ႕လိုက္မသြားဘူးလား"
"ဟင့္အင္း" "ထမင္းလာစားတာလား" "ဟုတ္"
"ဘာနဲ႕စားမွာလဲ" "ထမင္းဘဲေႀကာ္ေပးအကို"
"ေအးေအးညီ"
ခဏေနေတာ့ထမင္းေႀကာ္ငယ္ေလးေရွ႕လာခ်တယ္။သားငယ္ေလးငါးဇြန္းစားျပီးထပ္မစားနိုင္
"ငါ့ညီစားမေကာင္းလို႔လားဗိုက္မဆာလို႔လား"
"ရင္ထဲျပည့္ေနတယ္အကိုျပီးေတာ့မနက္ကကို
ႀကီးနဲ႕စကားမ်ားထားတယ္"
သားငယ္မနက္ကကိုႀကီးနဲ႕ျဖစ္ေႀကာင္းကုန္စင္
ကိုမင္းေခါင္ကိုေျပာျပလိုက္တယ္။ျပီးေတာ့မ်က္ရည္ဝဲလာျပီးပါးေပၚစီးက်လာတယ္။
"ဟာ! ငယ္ဆိုင္ထဲမွာမငိုနဲ႕ေလသုတ္လိုက္
အကိုနဲ႕သူအထင္မွားေနတာေနမွာ"
"ဘာအထင္မွားစရာရွိလဲငယ္ေျပာတာကိုႀကီးကငယ္ခ်စ္တာကိုအကိုေျပာလို႔ရွက္ျပီးညီ႕ကိုရန္ရွာေနတာ" "ငါ့ညီရာျမန္မာစကားကလဲသိတဲ႕အတိုင္းရႈပ္တာကိုး" "ေတာ္ျပီဗ်ာ! ငယ္ျပန္ေတာ့မယ္အကို"
"ေအးေအးညီဆရာသိမွပိုျပီးမိုးမီးေလာင္ေနမယ္""အကိုသာဘယ္သူ႕မွမေျပာပါနဲ႕ေနာ္"
"ေအးပါညီရာကိုနားလည္ပါတယ္ငယ္ေလးတို႕
အခ်စ္ကို"
ရာဇာသူ႕ရံုးခန္းထဲကကြန္ပ်ဴတာနဲ႕သူ႔ဖုန္းငယ္ေလးဖုန္းထဲကိုလိုတဲ႕ေဆာ့ဝဲလ္ေတြသြင္းေပးလိူက္တယ္။အကုန္ျပီးတာနဲ႕သူ႕ယူနီေဖာင္းအိက်ၤ ီ ီီေလးထဲထည့္ထားလိုက္တယ္။ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့သူလဲဆရာ့ကိုေပးဖို႕ေမ့ဆရာလဲ
ေမ့ေနေတာ့ျပန္မေပးမိ။
ကားေလးဆရာ့အိမ္ေရွ႕ရပ္လိုက္တယ္။ငယ္ေလးအရိပ္အေရာင္အေတြ႕ရ။
ဦးထြန္းေအာင္အိမ္ထဲဝင္လာခဲ႕လိုက္တယ္။
ဧည့္ခန္းေရာက္ေတာ့သားငယ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။tvကဖြင့္ရက္ႀကီး။ဦးထြန္းေအာင္ျပံဳး ႀကည့္ရင္း
သူေရခ်ိဳးျပီးမွသားငယ္အားနိုးျပီးညေနစာစားဖို႕စိတ္ကူးလိုက္တယ္။
ရာဇာ ငယ္ေလးအားမေတြ႕ရေတာ့ရင္ထဲပိုျပီးနာ
က်င္သလ္ိုခံရခက္ေနတယ္။ဒါနဲ႕သူအိမ္ဘက္ကိုျပန္လာခဲ႕တယ္။
ဦးထြန္းေအာင္ေရမိုးခ်ိဳးျပီးတဲ႕အထိသားငယ္မနိုး
ညေနေစာင္းထိအိပ္ေနရင္ဖ်ားမည္ဆိုးေသာ
ေႀကာင့္ "သားငယ္! ငယ္ေလး! ထေတာ့"
"အင္း...ပါးပါးရုံးဆင္းျပီလား"
"ေဖႀကီးကေရေတာင္ခ်ိဳးျပီးေနျပီ။ညေနစာစားဖို႔သားငယ္ကိုေစာင့္ေနတာ" "ငယ္!မ်က္ႏွာသစ္
လိုက္အုးံမယ္ပါးပါး" "ေအးေအးသား"
ပါးပါးနဲ႕သားငယ္ညေနစာစားျပီးဆိုင္ကျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ပါးပါးကိုမင္းေခါင္ကိုေမးလိုက္တယ္။
"ေမာင္ရာဇာ ညစာလာစားသြားျပီလား"
"ကိုရာဇာမလာေသးဘူးဆရာ"
"ေအာ္ေရခ်ိဳး ေနာက္က်ေနတာထင္တယ္"
သားငယ္နဲ႕ပါးပါး အိမ္ဘက္ေရာက္ေတာ့ကိုႀကီး
အိမ္ဘက္အရိပ္အေရာင္ေတာင္မေတြ႕
သားငယ္နဲ႕ပါးပါးဧည့္ခန္းမွာtvထိုင္ႀကည့္ေနတယ္။ခဏႀကာေတာ့
"ပါးပါး သားငယ္ဖုန္းရျပီလား"
"ေအးေဖႀကီးမသိဘူးသားငယ္ကိုႀကီးဆီမွာ
ရလားသြားေမးေလ"
"ေအာ္ ေတာ္ျပီပါးပါး ဒါဆိုသားငယ္မနက္မွယူေတာ့မယ္"
"ေအးေအး"
ပါးပါးကေတာ့ငယ္နဲ႕ကိုႀကီးစကားသိပ္မေျပာတာရိပ္မိေသးပုံမေပၚဘူး။
ရာဇာ ေလးလံေနတဲ႕ေျခလမ္းေတြနဲ႕ညစာစားဖို႔
မင္းေခါင္ဆိုင္ဘက္ထြက္ခဲ႕တယ္။သူဝင္လာေတာ့ဆိုင္ထဲမွာလူရွင္းေနတယ္။
"ေဟာ! ကိုရာဇာ လာထိုင္ဘာဟင္းနဲ႕စားမလဲ"
ရာဇာ မင္းေခါင္အသံႀကားေတာ့ေမးေက်ာေတြ
တင္းသြားတယ္။ဒါေပမယ့္ကိုကဝန္ထမ္းရာထူး
ကလဲဆရာ့လက္ေအာက္ဆိုေတာ့စိတ္ကိုေျဖလိုက္တယ္။မင္းေခါင္သူဝင္ရွင္းျပမွရမယ္ဆိုတာသိ
ေနေသာေႀကာင့္ကိုရာဇာ့နဲ႕မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ဝင္
ထိုင္လိုက္တယ္။
"ဝက္နဲ႕အာလူးတစ္ပြဲေပးပါ"
"ကိုရာဇာ့ကိုက်ေနာ္ေျပာစရာရွိတယ္အကို"
"ဘာလဲ! သားငယ္နဲ႕မင္းအေႀကာင္းဆိုေျပာ
မေနနဲ႕ေတာ့" "ဟာ!ကိုရာဇာ သားငယ္ကိုအထင္လြဲေနတာ"
"အထင္မဟုတ္ပါဘူးကိုနားနဲ႕ႀကားတယ္
မ်က္စိနဲ႕ျမင္တယ္မွားစရာမလိုဘူးရွင္းမေနနဲ႕"
"ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပတာကိုေသခ်ာနားေထာင္ျပီးမွ
အကိုဆံုးျဖတ္ပါ"
မင္းေခါင္ညကသူနဲ႕ငယ္ေလးေျပာတဲ႕စကားအားသူေလသံတိုးတိုးျဖင့္ဆရာႀကားမည္စိုး
ေသာေႀကာင့္တိုးတိုးေမးျပီးငယ္ေလျပန္အေျဖေပးတာဟာကိုရာဇာျဖစ္ေႀကာင္းျပန္ရွင္းျပလိုက္တယ္။
"ဟာ! တကယ္လားမင္းေခါင္"
"တကယ္ပါအကိုသားငယ္ကိုရာဇာ့ကိုအရမ္းခ်စ္တာက်ေနာ္သိပါတယ္။ဒါေႀကာင့္က်ေနာ္ေပးတဲ႕ေရေမႊးေတာင္ခြဲပစ္လိုက္တယ္။အဲ႕ဒီေရေမႊးဗူးေႀကာင့္ဆိုျပီး"
"ဟာ!ဒါဆိုကိုျပန္ေတာ့မယ္"
"ကိုယ့္ဆရာရယ္ထမင္းေတာ့စားသြားပါအုံး။က်ြန္ေတာ္ေျပာစရာစကားက်န္ပါေသးတယ္"
ရာဇာကိုယ့္ေရွ႕မွာရွိတဲ႕ထမင္းပန္းကန္ထဲကေလးငါးလုတ္စားျပီး
"ေနာက္မွကိုမင္းေခါင္နဲ႕ေျပာပါ့မယ္ဗ်ာခုလိုရွင္းျပတဲ႕အတြက္ေက်းဇူး"
စကားလဲေျပာျပီးရာဇာထျပန္ေတာ့တယ္။
သူ႔အိမ္ဘက္မေရာက္ခင္ငယ္ေလးတို႕ဘက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့တံခါးပိတ္ထားတယ္။ဒါနဲ႕သူအခန္းသူျပန္ဝင္ခဲ႕လိုက္တယ္။ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ရာဇာေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရင္းငယ္ေလး
သူ႔အားလာေခၚမလားေစာင့္ေနေသာ္လဲေရာက္မလာခဲ႕။ဝရံတာေတာင္ထြက္မရပ္ဘူး။
ဒါနဲ႕သူေရမိုးခ်ိဳးျပီးနံနက္စာစားဖို႔ထြက္ခဲ႕လိုက္တယ္။ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ဆရာတစ္ေယာက္ထဲထိုင္ေနတယ္။
"ေဟာလာေမာင္ရာဇာထိုင္ေလ"
"သားငယ္မလာေသးဘူးလားဆရာ"
"ေအးမင္ညီအိပ္ယာထေနာက္က်ေနတယ္"
ဆရာနဲ႕သူစားျပီးတဲ႕အခ်ိန္အထိငယ္ေလးဆိုင္ကိုလိုက္မလာဘူး။
"ကဲရုံးခ်ိန္ေနာက္က်ေနမယ္သြားရေအာင္ေမာင္ရာဇာ" "ဟုတ္ကဲ႔ဆရာ"
ဆရာ့အိမ္ဘက္ေရာက္ေတာ့သူကားနားရပ္ေစာင့္ေနတယ္။ဆရာအိမ္ထဲဝင္သြားတယ္။ခဏႀကာေတာ့ဆရာသူ႕ရုံးအိတ္ဆြဲျပီးထြက္လာတယ္။ငယ္ေလးပါမလာဘူးဒီေန႔လဲရုံးမလိုက္ေတာ့ဘူးေနမွာ။ဆရာကားေပၚတတ္ျပီးသူစက္နိုးလိုက္တယ္။
"ဟိုး ပါးပါးခဏ" "ဘာလဲသားငယ္"
ရာဇာေပ်ာ္သြားတယ္ခ်စ္ငယ္လိုက္မယ္အထင္နဲ႕
"သားအတြက္မုန္႔ဝယ္ခဲ႕ေပးပါအုံး ပါးပါး"
"ေအးေအးသားငယ္tvႀကီးဖြင့္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္မေနနဲ႕အုံး" "ဟုတ္ကဲ႕"
ရာဇာသားငယ္သူ႔အေဖႀကည့္ေတာ့သူ႔ဘက္အလွည္႔ျပံဳးျပမိတယ္။ငယ္သူ႕အားရွိတယ္လို႔မထင္
ခ်စ္ငယ္သူ႕အားစိတ္ဆိုးေနတုန္းထင္တယ္။
"ေမာင္ရာဇာရျပီေမာင္းေတာ့မင္းညီရံုးမလိုက္ဘူးရယ္" "ဟုတ္ကဲ႕ဆရာ"
ရာဇာရုံးေရာက္ေတာ့ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနတယ္။ဆိုဒ္ထဲေရာက္ေတာ့လဲစိတ္ကမပါ။ေန႔လည္ထမင္းစားျပီးေတာ့
ဆရာ့အိမ္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။
"ကလင္...ကလင္... ကလင္...ကလင္..."
သားငယ္ေနလည္စာစားျပီးနွပ္ေနတုန္းဧည့္ခန္းကဖုန္းသံေႀကာင့္အိမ္ကအစ္မေတာ္ေတြလားအထင္နွင့္ကိုင္လိုက္တယ္။
"ဟယ္လို အမိန္႔ရွိပါခင္ဗ်"
"ခ်စ္ငယ္လား ကိုႀကီးပါ"
"ဘယ္ကကိုႀကီးလဲမသိဘူးဗ်" "ဂြပ္! "
သားငယ္ကိုႀကီးနဲ႕ဖုန္းေျပာရလို႕ေျခေတြလက္ေတြတုန္ေနတယ္။သားငယ္သူ႔အခ်စ္အားနားမလည္ေပးတဲ႕သူကိုမခ်စ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ "ကလင္...ကလင္... ကလင္...ကလင္..."
သားငယ္ဖုန္းကိုေသခ်ာႀကည့္ေနမိတယ္။ကိုႀကီး
ျပန္ဆက္တာလား ပါးပါးလားအိမ္ကလားမသိ
"ကလင္...ကလင္... ကလင္...ကလင္..."
" ဟယ္လို အမိန္႔ရွိပါခင္ဗ်"
"ခ်စ္ငယ္ ကိုႀကီးကိုစိတ္ဆိုးေနတုံးလား"
"ဒီမွာ ကိုရာဇာ က်ေနာ္စိတ္မဆိုးတတ္ဘူးဗ်
စိတ္နာတာက်ေနာ့္ဖုန္းပါးပါးနဲ႕ျပန္ထည့္ေပးလိုက္ပါက်ေနာ္ပါးပါးေျပာျပီးျပန္ေတာ့မယ္။ဖုန္ေနာက္ထပ္မေခၚပါနဲ႕က်ေနာ္အတြက္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္လို႔ပါ""ဂြပ္!"
သားငယ္ေျပာေျပာျပီးခ်င္မ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္။ကိုႀကီးကငယ့္ကိုခ်စ္ရတာရွက္တယ္မလား
ဒါေႀကာင့္အိမ္ျပန္တာဘဲေကာင္းပါတယ္။အခ်ိန္တိုင္ကိုႀကီးကိုသတိရေနေတာ့သူ႕အတြက္အိမ္ျပန္တာအေကာင္းဆုံးပါ။ဒီမွာေနရတာမေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။
ရာဇာဖုန္းခ်ျပီးတကယ္ဝမ္းနည္းသြားတယ္။သူငယ္ေလးကိုအရမ္းခ်စ္ပါတယ္။ခုေတာ့ခ်စ္ငယ္ကသူ႕ေျပာစကားေတြေႀကာင့္တကယ္ျပန္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။ရာဇာငယ္ဖုန္းေလးထဲသို႕သူ႕ဓါတ္ပုံေလးငါးပုံသူ႕ဖုန္းထဲကေနထည့္ေပးလိုက္တယ္။ခ်စ္ငယ္ႀကည့္ျပီးဖ်က္ခ်င္လဲဖ်က္ပါေစ။
ခဏေနေတာ့သူ႔ဖုန္းေလးျမည္လာတယ္။
"ဟယ္လို အမိန္႔ရွိပါခင္ဗ်"
"ေအးသယ္ရင္းရာဇာ"
"ဟာ!ေအးဝဏၰေျပာသယ္ရင္း"
"ေအးငါခုမုံရြာေရာက္ေနတယ္"
"ေဟ!ဟုတ္လားသယ္ရင္းဘာလဲအလုပ္နဲ႕လား"
"ေအးငါ့မိန္းမဦးေလးဆီလာတာမနက္ျဖန္ျပန္မွာသယ္ရင္းငါခုမုံရြာေစ်းထိပ္မွာ"
"ေအးမင္းတစ္ေယာက္ထဲလား"
"ေအးငါတစ္ေယာက္ထဲမင္းလာခဲ႕အုံးကြ"
"မင္းဘာနဲ႕လာတာလဲငါလာခဲ႕မယ္သယ္ရင္း"
"ကားပါတယ္သယ္ရင္း"
"ေအးေအးဒါဆိုငါဆရာ့ေျပာျပီးရုံးကတစ္ေယာက္ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္အျပန္မင္းျပန္ပို႔ရမယ္ေနာ္"
"ေအးပါကြာေရာက္တုန္းစကားေျပာရေအာင္မင္းလာမွငါေစ်းထဲဝင္ေတာ့မယ္"
"ေအးသယ္ရင္းငါခုလာခဲ႕မယ္"
ေက်ာင္းေနဘက္သယ္ရင္းေရာက္ေတာ့မေတြ႕ရင္အားနာစရာျပီးေတာ့ခ်စ္ငယ္ေႀကာင့္သူစိတ္ေတြနာက်င္ေနတာနည္းနည္းသက္သာလို႔သက္သာေပါ့။သူဆရာ့အခန္းဘက္လာခဲ႕တယ္။ဆရာ
စာေစာင္ဖတ္ေနတယ္။သူအိက်ၤ ီအိတ္ထဲကဖုန္း
ေလးထုတ္ေပးလိုက္ျပီး
"ဆရာ သားငယ္ဖုန္းျပီးေတာ့က်ေနာ္ေက်ာင္းေနဘက္သယ္ရင္းေရာက္ေနလို႔ဆရာက်ေနာ္အျပင္ခဏသြားပါရေစ" "ေအးေအးကားယူသြားေလကြာ"
"ရပါတယ္ဆရာက်ေနာ္ဖိုးေတကိုဆိုင္ကယ္နဲ႕ပို႔ခိုင္းလိုက္ပါ့မယ္။အျပန္ဆရာကားယူးသြားလိုက္ပါ" "ေအးေအးေမာင္ရာဇာ"
သူဖိုးေတဆိုင္ကယ္နဲ႕ေစ်းထိပ္ေရာက္လာေတာ့
ဝဏၰေစာင့္ေနတာေတြ႕လိုက္တယ္။
"ေက်းဇူးဖိုးေတ" "ဟာ!ရပါတယ္ဆရာ"
"ေအးသယ္ရင္းေတာ္ေတာ္ေစာင့္လိုက္ရလား"
"မေစာင့္ရပါဘူးကြငါလဲခုမွဒုတ္ထိုးဆိုင္ကထလာတာလာသြားစို႔ေစ်းထဲ"
"ဟာမင္းကဘာဝယ္မလို႔လဲ"
"ငါ့မိန္းမကေရေမႊးနဲ႕ႏႈတ္ခမ္းနီမွာလိုက္လို႔ပါကြာခဏေလးပါ""ေအးပါကြာ"
ႏွစ္ေယာက္သားေစ်းထဲဝင္လာလိုက္တယ္။
အလွကုန္ပစၥည္းဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဝဏၰေရေမႊးေကာင္တာတည့္တည့္ေမးျပီးေလ်ာက္သြားတယ္။
ရာဇာခ်စ္ငယ္ေလးအတြက္ေရေမႊးျပန္ဝယ္ေပးဖို႔သတိရလိုက္တယ္။ဒါနဲ႕ေကာင္တာကစာေရးမေလးကို"ညီမေလးMistineတံဆိပ္ေရေမႊးရွိလား"
"ဟုတ္ကဲ႕အကိုေတာင္ဘက္ကေကာင္တာမွာ
အဲ႕တံဆိပ္သီသန္႔ထားတယ္ရွိတယ္အကို"
"ဟ!ငါ့သယ္ရင္းကေရေမႊးေတြဘာေတြေတာင္စိတ္ဝင္စားေနျပီလားထူးေတာ့ထူးေနျပီရည္စားရွိလို႔ေရေမႊးသုံးတတ္ေနျပီေပါ့"
"ဟာမဟုတ္ပါဘူးဒီေရေမႊးမွဆြဲသုးံတဲ႕သူရွိလို႔
ဝယ္ေပးမလို႔ပါကြာ"
"ဟဒါလဲတိုးတက္တာဘဲေပါ့ကြေျပာစမ္းဘယ္ကလဲ""ေလ်ာက္ထင္မေနနဲ႕ငါ့ခ်စ္ညီေလးအတြက္ပါကြာ""ဟာမင္းကအငယ္ဆုံးေလဘယ္မွာလဲညီကဘယ္ကေပၚလာတာလဲ"
"လုပ္ျပန္ျပီကြာငါ့ဆရာ့သားအငယ္ဆုံးေလးခုေရာက္ေနတယ္သူကဒီတံဆိပ္ဘဲသုးံတတ္လို႕ဝယ္ေပးမလို႔" "ေအးပါကြာယူပါငါရွင္းေပးလိုက္ပါ့မယ္"
"ငါယူေတာ့မွရွင္းဒါေတာ့လာမရွင္းနဲ႕ငါ့ဟာငါရွင္းမယ္ေတာ္ႀကာေစတနာအတုျဖစ္ေနအုံးမယ္"
"ေအးပါကြာလုပ္ျမန္ျမန္ျပီးရင္ဆုံတုန္းေလးသြားကစ္ရေအာင္" "ေအးပါကြာ"
ရာဇာသယ္ရင္းနဲ႕ဆုံတုန္းbeerဆိုင္ထိုင္ျပီးေသာက္ခဲ႕တယ္။စကားေျပာေကာင္းရံုသာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေသာက္ခဲ႕တယ္။မူပ်က္ေနေအာင္ေတာ့မမူးေပ။ဝဏၰအိမ္ထိလိုက္ပို႔ေပးျပီးနႈတ္ဆက္ျပန္သြားတယ္။သူခ်စ္ငယ္တို႔ဘက္ႀကည့္ေတာ့တံခါးပိတ္ထားတယ္။နာရီႀကည့္လိုက္ေတာ့ည7:25
ရွိေသးတယ္။သူအိမ္ထဲမဝင္ေသးဘဲဝရံတာမွာထိုင္ေနတယ္။သားငယ္လဲပါးပါးနဲ႕အိမ္ေရွ႕မွာtvႀကည့္ေနတယ္။ခဏေနေတာ့ပါးပါးက
"သားငယ္ေဖႀကီးဝင္အိပ္ေတာ့မယ္သားအိပ္ရင္မီးေတြေသခ်ာပိတ္ခဲ႕" "ဟုတ္ပါးပါးဒါနဲ႕သားဖုန္းရခဲ႕ျပီလား"
"ေအာ္ေအးေအးလာလာေဖႀကီးရံုးအိတ္ထဲမွာ"
သားငယ္ပါးပါးအခန္းထဲဖုန္းလိုက္ယူျပီးအိမ္ေရွ႕ခန္းျပန္လာခဲ႕တယ္။ဖုန္းေလးဖြင့္ျပီးGallery
ေလးထဲဖြင့္ႀကည့္ေတာ့ကိုႀကီးပုံေတြေတြ႕လိုက္တယ္။စိတ္ထဲကေနဝမ္းသာသြားတယ္အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္အလြမ္းေျပႀကည့္လို႔ရတယ္။
ရာဇာအိပ္ခ်င္စိတ္မရွိေသးတာေႀကာင့္အိမ္ေရွ႕ခန္းကေထာင္ထားတဲ႕ဂစ္တာယူျပီးတီးလုံးေလးလက္ကြက္စမ္းေနတယ္။ငယ္ေလးပါးပါးအိပ္ေနတာေႀကာင့္tvအသံတိုးထာတယ္ကိုယ္ႀကားနိုင္ရံုေလာက္အဲ႕ေတာ့ဂစ္တာတီးလုံးသံႀကားရတယ္။ခါတိုင္းကိုမင္းေခါင္ဆိုင္ကကေလးေတြတီးတာညမိုးခ်ဳပ္မွပါခုဟာကေစာေသးတယ္ေလ။ဒါနဲ႕အသံကိုေသခ်ာနားေထာင္ေတာ႔ကိုႀကီးအခန္းဘက္ကဒါနဲ႕သူဝရံတာမီးနဲ႕ဧည့္ခန္းမီးေရာTVေရာပိတ္ျပီးဝရံတာထြက္ခဲ႕တယ္။ကိုႀကီးအသံႀကည္ႀကည္ကိုႀကားရတယ္။
{ မင္းေက်နပ္ေအာင္..မထားနိုင္တဲ႕သူ...
အမွားမ်ားေတြ႕ရင္အမွန္ျပင္ေပးမည့္သူ...
ေစတနာစကားမ်ားနားမွာခါးသလား...
ေလာကႀကီးထဲ...ေကာင္းမြန္စြာနဲ႕...
လမ္းေလ်ာက္တတ္ရင္ဒီအသည္းနွလုးံကို...
ခြဲလိုက္..စိတ္လိုက္...ပိုင္းလိုက္...
ငါမလိုခ်င္ပါဘူး...မင္းရဲ႕တုန္႔ျပန္မွႈ...
တေန႔ေန႔အျမင့္ပ်ံသန္းသြားရင္...ထားခဲ႕...
ေမ႔ခဲ႕...ခြဲခဲ႕...ငါ့ရင္ခြင္ကို...}
{ထပ္ဖန္တလဲလဲ...မင္းညာေနလဲ...ခုေတာ့မင္းကိုပစ္မသြားရက္သူ...ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႕ေမြ႕ေလ်ာ္တဲ႕သူ...ေလာကႀကီးအေႀကာင္း...နားမလည္ပါဘူး
ဘဝရဲ႕အဓိပၸာယ္မသိေသးတဲ႕အရြယ္...ခ်စ္လိုက္
မုန္းလိုက္..ကစားလိုက္...ငါမလိုခ်င္ပါဘူး...
မင္းရဲ႕တုန္႔ျပန္မႈ...တေန႔ေန႔အျမင့္ပ်ံသန္းသြားရင္...ထားခဲ႕...ေမ႔ခဲ႕...ခြဲခဲ႕...ငါ့ရင္ခြင္ကို...}
{ဟိုးအျမင့္မွာပ်ံတဲ႕တေန႔..ငါ့စကားတိုင္းဟာမွန္တဲ႕တေန႔...မင္းရင္ထဲမွာငါ့ကိုေနာက္တစ္ခါသတိရရင္...ငါ့အတြက္..အားလုံး..ျပည့္စုံ..
ငါအသက္ရွင္နိုင္ျပီ...
တေန႔ေန႔အျမင့္ပ်ံသန္းသြားရင္...ထားခဲ႕...
ခြခဲ႕...ေမ့ခဲ႕...ငါ့ရင္ခြင္ကို...
မင္းရဲ႕တုန္႔ျပန္မႈ...တေန႔ေန႔အျမင့္ပ်ံသန္းသြားရင္...ထားခဲ႕...ေမ႔ခဲ႕...ခြဲခဲ႕...ငါ့ရင္ခြင္ကို...
ကိုႀကီးသီဆိုေနတာေဇာ္ဝင္းထြဋ္ရဲ႕"ငါ့ရင္ခြင္ကို"
နားေထာင္ေကာင္းလို႔ငယ္နားေထာင္ေနတယ္။
"ကိုရာဇာသီခ်င္းမဆိုတာေတာင္ႀကာေနျပီေနာ္ဒီေန႔ဘာလို႔လဲ" "ဒီေန႔ေက်ာင္းေနဖက္သယ္ရင္းနဲ႕ခဏေတြ႔လို႔နည္းနည္းေသာက္ခဲ႕တာပါကိုမင္းေခါင္ရာဒါနဲ႕က်ေနာ့္စိတ္ထဲငယ္ေလးကက်ေနာ္ေပၚေတာ္ေတာ္စိမ္းသြားတယ္ဗ်ာ" "ဟာအဲ႕ဒါေတာ့ကိုရာဇာ
မွားျပီသားငယ္ကအစ္ကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာဗ် "
"အရင္ကဟုတ္မယ္ဗ် ခု က်ေနာ့္ကိုလွည့္ေတာင္မႀကည့္ေတာ့ဘူးဗ်
သူ႔အမေတြအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္တဲ့ကြ"
သားငယ္ကိုႀကီးနဲ႕ကိုမင္းေခါင္ခုက်ေတာ့လဲ
စကားေျပာေနက်တာကိုႀကီးဟုိေန႔ကသူ႕အား
ေဒါသထြက္တာေတြဘယ္ေရာက္ေနလဲ။သားငယ္အိမ္ထဲျပန္ဝင္ခဲ႕ျပီးတံခါးအသာပိတ္လိုက္တယ္။ျပီကိုယ့္အိပ္ခန္းထဲတန္းလာခဲ႕တယ္။
"သားငယ္ကကိုရာဇာ့ကိုအထင္လြဲေနတာသူက်ြန္ေတာ့ကိုေျပာျပတယ္။ထမင္းလာစားရင္းသူကကိုရာဇာ့ကိုခ်စ္တယ္ေျပာတာကိုရာဇာကအဲ႕ဒါစိတ္ဆိုးေနတယ္ထင္တာ။" "ဗ်ာ!က်ေနာ္ကအဲ႕လိုမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာငယ္ေလးကိုခ်စ္တာတကမၻာလုံးသိေအာင္ေျပာဆိုေျပာနိုင္ပါတယ္က်ေနာ္အားလုံးကိုရင္ဆိုင္ဖို႔အသင့္ပါဗ်ာ"
"ကဲက်ေနာ္လဲျပန္ေတာ့မယ္ကိုရာဇာ"
မင္းေခါင္သူ႔ဆိုင္ဘက္ျပန္သြားေတာ့ရာဇာခ်စ္ငယ္အေႀကာင္းျပန္ေတြးျပီးေဘးမွာခ်ထားတဲ႕ညေနကဝယ္လာတဲ႕ေရေမႊးဘူးေလးအားထုတ္ႀကည့္ေနမိတယ္။ဘယ္ခ်ိန္ရွိမွန္းမသိေတာ့သူေတြးေနတာညအေတာ္နက္မွအိမ္ထဲဝင္ခဲ႕လိုက္တယ္။
သားငယ္ညကေစာေစာအိပ္ေတာ့အေစာႀကီးနိုးေနတယ္။ကိုႀကီးကိုေတြ႕ခ်င္စိတ္ကတားမရ
ေသာေႀကာင့္ဝရံတာထြက္လာခဲ႕တယ္။ကိုႀကီး
ဒီေန႔ေလ႔က်င့္ခန္းမလုပ္တာလားေစာေသးလို႔လားမသိ။သားငယ္ဝရံတာထြက္ျပီးလမ္းေလ်ာက္ေနတယ္။ပါးပါးအျပင္ထြက္လာျပီး
"သားငယ္ ပါးပါးနံနက္စာသြားစားမလို႔ျပီးမွလိုက္ခဲ႕ေတာ့ေနာ္""ဟုတ္ကဲ႕ပါးပါး"
သားငယ္ကိုႀကီးဒီခ်ိန္မွေတာ့ေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုတာသိလိုက္တယ္။ဒါနဲ႕ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ေရခ်ိဳးရန္ထြက္ခဲ႕တယ္။ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႕ကပ္ရက္အိမ္သာထဲဝင္ျပီးကိုႀကီးေရခ်ိဳးခန္းကိုေခ်ာင္း
ႀကည့္လိုက္တယ္။ဘာအရိပ္အေယာင္မွမေတြ႕
ဒါနဲ႕ျပန္ထြက္ခဲ႔လိုက္ျပီးေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။
သားငယ္အားကစားေဘာင္းဘီအျပာေလးနဲ႕စြပ္က်ယ္အျဖဴေလးဝတ္ျပီးအိမ္ေရွ႕ထြက္ခဲ႕လိုက္တယ္။ပါးပါးရံုးအိတ္ဆြဲျပီးဆင္းသြားေတာ့သားငယ္အိမ္ေရွ႕ထိထြက္လိုက္ခဲ႕တယ္။ကားေဘးမွာရပ္ေနတာကိုႀကီးမဟုတ္ရုံးကဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္။
"ကိုေအာင္ဝင္း ေမာက္မင္းေခါင္ကဘာျဖစ္လို႔လဲသူ႕ဆိုင္ကယ္နဲ႕သူလာမလို႔လား" "မဟုတ္ဘူးဆရာသူေနမေကာင္းလို႔က်ေနာ္အကူအညီေတာင္းထားတာခြင့္တစ္ရက္ေလာက္ပါတင္ခိုင္းထားတယ္" "ေအးေအးညေနမွမသက္သာရင္ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးရေအာင္" "ဟုတ္ကဲ႕ဆရာ"
"သားငယ္ပါးပါးသြားျပီမင္းအကိုေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနလားသြားႀကည့္အုံး" "ဟုတ္ ပါးပါး"
သားငယ္ကိုမင္းေခါင္တို႔ဆိုင္ဘက္ထြက္ခဲ႕တယ္။ကိုမင္းေခါင္ဆိုင္မွာမရွိဘူး။
"ေမာင္ေလးဘာစားမလဲ"
ကိုမင္းေခါင္နဲ႕ယူမယ့္အစ္မသားငယ္ကိုျပံဳးျပီးလာေမးတယ္။
"ဟုတ္အစ္မႏြားနို႔နဲ႕ပဲအီႀကာတစ္ပြဲ"
"ေအးေအးေမာင္ေလး"
သားငယ္နံနက္စာစာျပီးတဲ႕အထိကိုႀကီးဒီဘက္မလာ။ဒါနဲ႕ထျပန္ခဲ႕တယ္။
စိတ္ကကိုႀကီးေတာ္ေတာ္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလားစိတ္ပူေနေတာ့သားငယ္ညိမ္ညိမ္မေနနိုင္ဘူးဒါနဲ႕ကိုႀကီးအခန္းဘက္ကူးခဲ႕တယ္။
"ကိုႀကီး! ကိုႀကီး! "
"အင္း...က်ြတ္...က်ြတ္..."
ကိုႀကီးအိပ္ခန္းထဲကညည္းသံႀကားရတယ္။ဒါနဲ႕သားငယ္အိပ္ခန္းထဲဝင္ခဲ႕လိုက္တယ္။သူ႕နားထင္ေတြလက္နဲ႕ႏွိပ္ျပီးညည္းေနတယ္။
"ကိုႀကီး!ဘာျဖစ္လို႔လဲေနမေကာင္းဘူးလား"
သားငယ္ကိုႀကီးနဖူးအားအသာလက္နဲ႕စမ္းႀကည့္ေတာ့ကိုယ္ကေႏြးေႏြးပူမေန။
"အင္းးခ်စ္ငယ္ကိုႀကီးေခါင္းအရမ္းပိုက္ေနလို႔ပါ"
"ခဏငယ္အခန္းျပန္ျပီးေဆးယူလိုက္အုံးမယ္"
သားငယ္ထအသြားကိုႀကီးသားငယ္လက္အားေဖမ္းဆြဲလိုက္တယ္။
"အား! အေမ႔...."

ႀကိဳးစားပါအုံးမည္။
Chit Thae@