ဖိုးဒင္တို႕ရြာ (ဇာတ္သိမ္း)

                                    `ည´ ကတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာ မည္းေမွာင္လ်က္ရွိသည္။ ေကာင္းကင္မွာ လျခမ္းက ေကြးေကြးေလးသာလင္းေနသည္။ ဒီေန႕တိမ္ထူလို႕ျဖစ္မည္။

ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြ မေန႕ကေလာက္မလင္း။ ဒီေန႕တေန႕လံုးလည္း ပ်င္းရိေလးလံစြာျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ မနက္ေစာေစာ ထတုန္းက ဆက္ရက္ တေကာင္တည္း

ေတြ႕လို႕ unlucky ျဖစ္တာဟု ကၽြန္ေတာ္မယူဆခ်င္။ တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ခုဟု ကၽြန္ေတာ္ ယူဆသည္။ ေအးျမ အေမ မနက္မိုးလင္းခါနီး အေမာေဖာက္လို႕ ေဆးရံုတင္ထား

ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သြားၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ အဆင္မေျပ။ ဘာကိုစီးၿပီး ဘယ္လုိသြားရမလဲမသိ။ သြားေရးလာေရးေတာ့ ရြာက အဆင္မေျပတာအမွန္။ ျခံစည္းရိုးက ထြက္လာ

တဲ့ ပန္းနံ႕က သိသိသာသာေမြးလာသည္။ စံပယ္ေတြလို ရင္ထဲေအးေစတဲ့ အေမြးနံ႕ေတာ့မဟုတ္။ နည္းနည္းေတာ့ အီလည္လည္ရွိသား။ ဦးတုတ္ႀကီးက အိမ္ထဲ၀င္အိပ္

ေနေလၿပီ။ ဖိုးဒင္က ေနာက္ေဖးရဲ႕ အိမ္သာထဲတြင္ သူ႕ကိစၥ သူရွႈင္းေနသည္။ ( အီ အီး ပါေနတာကုိဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္)။ ေလေျပေလးတခ်က္ ေ၀ွ႕ခနဲတိုက္သြားသည္။

ည ၏ တိတ္ဆိတ္မႈေၾကာင့္လားမသိ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီးေတြထသြားသည္။ (အဂၤလိပ္လို က်ေတာ့ goose-bumps[US] or goose-flesh [also goose-pimples)

တိုက္ရိုက္ျပန္လိုက္ရင္ ဘဲငန္းေမြးညင္းထသည္ေပါ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက ၾကက္ ေတြေပါလို႕ျဖစ္မည္၊ ၾကက္သီးေတြထသည္တဲ့)။

                                    ` ေဟ့...´

                                    ` ဟဲ့..ပလုတ္တုတ္....´ ေခြးေကာင္ေလး ဖိုးဒင္။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီးအေၾကာင္းစဥ္းစားခန္း၀င္ေနတုန္း ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကေန လာသိုင္း

ဖက္သည္။                      

                                    ` အကို ေယာင္တာက ရီရတယ္..ပလုတ္တုတ္....´ ဖုိးဒင္က ဒီေန႕ေရေသေသခ်ာခ်ာခ်ိဳးထားပံုရသည္။ ဆပ္ျပာနံ႕ေလးသင္းေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို

ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြကိုဖယ္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တည့္တည့္လာထိုင္သည္။

                                    ` ပလုတ္တုတ္မေယာင္လို႕ ဘယ္လိုေယာင္ရမွာလဲ...´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေအာက္မွာပင္ လင္းလက္လို႕ေနသည္။

                                    ` ဟို...င့ါ ရြာထိပ္က ေအာင္ႀကီး ေယာင္သလို....ကၽြတ္ ကၽြတ္...စပတ္စား...´ ဖိုးဒင္က သူတကယ္ေယာင္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးေလးလုပ္ျပသည္။ ဖိုးဒင္က

တကယ့္ကို ကေလးတေယာက္လို ျဖဴစင္ေနသည္။ ခ်စ္ဖို႕လည္းေကာင္းသည္။

                                    ` ဟား.....မဆိုးဘူးကြ...ကၽြတ္..ကၽြတ္..စပတ္စား...´ ေယာင္တာကလည္း စပတ္စားတဲ့။ gay ေတြဆိုရင္...အား..အား...လီးစားလို႕ ေယာင္ရမလို

ျဖစ္ေနၿပီ။ top gay ေတြအတြက္ဆို....ရွီး...ရွီး....ဖင္စား။ ( သိုးငယ္...အေတြးေတြေတာ္ေတာ္လြန္သြားသည္၊ စာဖတ္သူမ်ား...ေခြးလြတ္...အဲ..ခြင့္လြတ္)။

                                    ` အစ္ကို...ကၽြန္ေတာ့္ကို မေန႕ကသင္ေပးမယ္ဆိုတာ....သင္ေပးေလ...´

                                    ` ေဟာဗ်ာ...ဘယ္မွာေျပာလို႕လဲ..´ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕စိတ္ကုိမသိမသာ စြလိုက္သည္။ ( စကားနဲ႕စြလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခက္ရင္း နဲ႕မဟုတ္ပါ)

                                    ` အစ္ကို က အရမ္းေမ့တတ္တာပဲ....ဘာအနမ္းဆိုလားသင္ေပးမယ္ဆို...´

                                    ` အင္း....ဟုတ္တယ္...ျပင္သစ္အနမ္း....ဖိုးဒင္ကို ခ်စ္လို႕ေနာက္တာပါကြ...´ ဖိုးဒင္ ရဲ႕လက္ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ ေပါင္ကိုလာကိုင္သည္။

                                    ` ဟုတ္တယ္..ျပင္သစ္အနမ္း...အစ္ကိုလည္း ေနာက္တတ္တယ္...မထင္ရဘူး...´ အစ္ကိုက အေနာက္သန္တာ၊ (အဲ...အစ အေနာက္ သန္တာ...

တမ်ိဳးမထင္ၾကပါနဲ႕...လင္းေသြးသစ္ က အကုန္သန္သည္...သိုးငယ္ မဟုတ္ပါ..)

                                    ` အခုသင္မွာလား...´

                                    ` ဟုတ္တယ္...အခု...´

                                    ` အိမ္ထဲမွာ သြားသင္မယ္ေလ...´ ဖိုးဒင္က ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ရမ္းလိုက္သည္။

                                    ` ဟာ...မရဘူး...အေဖရွိတယ္...´

                                    ` ဒီမွာက လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ...´

                                    ` အစ္ကိုကလည္း....ဒီေလာက္ေမွာင္မည္းေနတာ ဘယ္သူက ျမင္မွာလည္း...´ ေမွာင္မည္းေနတယ္ဆိုေပမယ့္ အေမွာင္ထုထဲမွာ ေနသားက်သြားတဲ့

မ်က္လံုးေတြက ျမင္ရသည္။ အရိပ္အကဲေလာက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းျမင္ရသည္။

                                    ` ဟာ...ျမင္တယ္ကြ...´

                                    ` မျမင္ပါဘူး...လုပ္စမ္းပါအစ္ကိုရာ...ဘာမွမေၾကာက္ပါနဲ႕...´

                                    ` ၿပီးေရာ...´ ဖိုးဒင္ေျပာတဲ့အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ပါရဲေဆးတင္လုိက္သည္။ outdoor မွာ ေယာက်ာ္းခ်င္းခ်င္းနမ္းသည့္ကိစၥေလာက္ ရင္ခုန္ဖို႕ေကာင္းသည့္

အျဖစ္မ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ထပ္ေတြ႕ႏိုင္မည္မထင္ပါ။ ( porn movie ေတြထဲကလို ကမ္းေျခေတြမွာ အားရပါးရ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနၾကတဲ့ Porn star ေတြရင္ေတြဘယ္

ေလာက္ေတာင္ခုန္မယ္မွန္းမသိ၊.)

                                    ` ျပင္သစ္အနမ္းဆိုတာ အစ္ကိုလည္းေသေသခ်ာခ်ာေတာ့မသိဘူး။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ၿပီး လွ်ာျခင္းကလိတာကိုေတြ႕ဖူးတာ...အစ္ကို

ေတာင္ တခါမွ မလုပ္ဖူးဘူး´

                                    ` ဒါဆို...အစ္ကို ဘယ္လုိသင္တတ္မွာလဲ..´

                                    ` အစ္ကို အေသးစိတ္ၾကည့္ထားတယ္...ဖိုးဒင္ မယံုရင္မသင္နဲ႕ေပါ့...´

                                    ` ဟာ...မယံုလို႕မဟုတ္ပါဘူး...ကဲ..သင္ေပးေတာ့...´

                                    ` အေရွ႕တုိး...ဖိုးဒင္ႏႈတ္ခမ္းကို ေစ့ရံုေစ့ထား...အစ္ကို ႏႈတ္ခမ္းကပ္လိုက္တာနဲ႕အလိုက္သင့္ျပန္နမ္း...ေနာက္...အစ္ကိုလွ်ာ ထိုးထည့္ရင္ ဖုိးဒင္က

ႏႈတ္ခမ္းနဲ႕ ဖိထား...ေနာက္မွ ဖိုးဒင္ရဲ႕လွ်ာနဲ႕ အစ္ကုိ႕လွ်ာနဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ ပြတ္ၾကတာေပါ့...´ ဖိုးဒင္က ေရွ႕မတိုးဘဲ ေနာက္ေတာင္ ဆုတ္လိုက္ေသးသည္။

                                    ` ငါ မလုပ္ေတာ့ဘူး...ရြံစရာႀကီး...တျခားဟာပဲသင္ေတာ့..´ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြ မီးစက္ပိတ္လိုက္သလို တိတ္ဆိတ္သြားသည္။

                                    ` ဒါဆိုလည္း မသင္နဲ႕ေတာ့ေပါ့...´ ဖိုးဒင္က မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးလိုက္သည္။ (ေမွာင္ေနသျဖင့္ေသခ်ာေတာ့မျမင္ရပါ)

                                    ` သင္တာေတာ့သင္မွာ... လွ်ာေတာ့မထိုးခ်င္ဘူး...အစ္ကို႕ကို ဒီတုိင္းနမ္းခ်င္တယ္...´

                                    ` ေကာင္းၿပီေလ...´ ကၽြန္ေတာ္က ဖိုးဒင္ရဲ႕ ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းျခင္းေတ့ကာနမ္းလိုက္သည္။ သင္းပ်ံ႕အီလည္ေနေသာ ပန္းရနံ႕

က ႏွာေခါင္းထဲတုိး၀င္လာသည္။ ဖိုးဒင္ရဲ႕ ေႏြးေတးေတး ႏႈတ္ခမ္းတစံုရဲ႕ ထိေတြ႕မႈက တကိုယ္လံုးရွိ အေၾကာေတြအားလံုး မီးညိွလိုက္သလို ရွိန္းတိန္းတိန္းျဖစ္လာသည္။

အသာအယာ ဖိကပ္ထားသည့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိသည့္အရသာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ဘာနဲ႕မွလဲလို႕ရမည္မဟုတ္ေပ။

                                    ` အိုး...တမ်ိဳးႀကီးပဲ´ ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကို ဖယ္လိုက္ၿပီး တြန္းထုတ္လိုက္မွ ကၽြန္ေတာ္ အသိ၀င္လာသည္။ ဖုိးဒင္ရဲ႕ အနမ္းထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္

လြင့္ေမ်ာသြားမိသည္။

                                    ` ဘယ္လိုလဲ...တတ္ၿပီလား...´

                                    ` အင္း...ဒါေပမယ့္...ေယာက်ာ္းျခင္းမို႕လားမသိဘူး...တမ်ိဳးႀကီးပဲ...ငါ့စိတ္ထဲမွာတမ်ိဳးႀကီးပဲ..´ straight တေယာက္အေနနဲ႕ေတာ့ လိင္တူအနမ္းဆိုတာ

ဟာ ေအာ္ဂလီဆန္စရာျပကြက္တခုေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို gay ေတြအတြက္ေတာ့ ဘာလိုအရာနဲ႕မွ လဲမရတဲ့ ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ သစ္သီးတလံုး။

                                    ` ဟုတ္မွာေပါ့...ေအးျမနဲ႕နမ္းရင္ ဒီလိုျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မွာ...´

                                    ` ဟာ...အစ္ကိုကလဲ...ေအးျမနဲ႕စစျခင္းနမ္းရင္လည္း ဒီလိုပဲျဖစ္မွာပဲ...ႏႈတ္ခမ္းျခင္းက အတူတူပဲဟာ...အစ္ကိုက ေယာက်ာ္းဆိုတာကို ငါက သိေန

လို႕ျဖစ္မယ္...အဲ့ဒါေၾကာင့္ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတာ...´ ဖိုးဒင္က တကယ့္ကို ၀ါဂြမ္းျဖဴျဖဴေတြလို ျဖဴစင္လြန္းေနသည္။ ဖိုးဒင္ရင္ထဲမွာ ဘာကိုမွ သို၀ွက္မထား။ အရွိကို အရွိအတုိင္း

ေျပာသည္။

                                    ` ဒါနဲ႕ ...အခုအနံ႕ရေနတဲ့ ပန္းက ဘာပန္းလဲ´ ဖိုးဒင္က ေလကို တ၀ႀကီး အားရပါးရ ရႈလိုက္သည္။

                                    ` ညေမႊးပန္း´

                                    ` အင္း...အနံ႕က အီလည္လည္ေလး...´

                                    ` အစ္ကိုက ပန္း ႀကိဳက္တတ္သလား...´ ပန္းႀကိဳက္သလား ဆိုေတာ့ ဘာပန္းကိုေျပာတာလဲ...ပန္းေသ၊ပန္းညိႈးတဲ့ ပန္းလား...။ အေရာင္စံု၊အနံ႕စံုပြင့္တဲ့

ပန္းလား။ ကၽြန္ေတာ္က ပန္းေတြအားလံုးႀကိဳက္ပါသည္။ (လင္းေသြးသစ္ ႀကိဳက္ျခင္းျဖစ္သည္...သိုးငယ္ မဟုတ္ပါ)

                                    ` ဒီလိုပါပဲ...အႀကိဳက္ႀကီးေတာ့မဟုတ္ဘူး...´

                                    ` အစ္ကို...ဒီည ေအးျမ လိုေနေပးမယ္မဟုတ္လား...´ ဒီေကာင္ေလးလုပ္ငန္းစလာၿပီ။ လင္းေသြးသစ္ ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းဆရာလည္း ရင္ေတြခုန္

ျမန္လာသည္။

                                    ` ဒီည...´

                                    ` အစ္ကိုက လုပ္ၿပီ..မေန႕ကပဲ...အားေတြစုထားလိုက္ဆို...ငါအရမ္းလုပ္ခ်င္ေနၿပီ...ဒီမွာၾကည့္..မာေတာင္ေနၿပီ...´ ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုကိုင္ၿပီး

သူ႕ရဲ႕ မာေတာင္ၿပီး အစြမ္းကုန္ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ ညီေလး ေပၚကို တင္ေပးသည္။ (ညီေလး ထက္ ညီႀကီး ဆိုပိုမွန္မည္။ ေသးေသးေလးမဟုတ္ပါ...တကယ့္ကို ေၾကာက္ခမန္း

လိလိ မာေၾကာေနသည္)

                                    ` အုိး...မာေတာင္ေနတာပဲ...´

                                    ` ဒါေၾကာင့္ေျပာတာေပါ့...ဒီည...အစ္ကို ေပးလုပ္မယ္မဟုတ္လား...´ လက္ထဲက ဖိုးဒင္လီးႀကီးကို ပုဆိုးေပၚကေန အထက္ေအာက္ ဂြင္းတိုက္ေပးေနမိသည္။

                                    ` မျဖစ္ဘူးေလ...အိမ္ထဲမွာ ဦးတုတ္ႀကီးအိပ္ေနတယ္...´

                                    ` ဟာ...ဘယ္သူက အိမ္ထဲမွာ လုပ္မွာလဲ...ဒီမွာလုပ္မွာ...´

                                    ` ဘယ္လုိ....´ ဒီတခါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြကို ပိုၿပီးျပဴးသြားေစသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေသြးေၾကာထဲက ေသြးေတြကိုေတာင္ ေျပာင္းျပန္စီးသြားလားမသိ။

တကိုယ္လံုး ပူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ညီငယ္ပါ ေငါက္ခနဲ ေခါင္းေထာင္လာသည္။ outdoor မွာလုပ္မယ္...မျဖစ္ပါဘူး။

                                    ` ဒီမွာလုပ္မွာေလ...´

                                    ` မျဖစ္ဘူး...လံုး၀မျဖစ္ဘူး...တေယာက္ေယာက္ျမင္သြားရင္ အရွက္ ဟက္တက္ကြဲမွာ...´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ လီးေပၚက လက္ကို ကၽြန္ေတာ္လြတ္လိုက္ေပမယ့္ ဖုိးဒင္

က ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ျပန္ကိုင္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးကို ျပန္ကိုင္ခိုင္းသည္။

                                    ` ဒီအခ်ိန္ အကုန္ အိပ္ေမာက်ေနၿပီ...ေနာက္...အိမ္ထဲကလွမ္းၾကည့္ရင္ေတာင္ဘယ္လိုမွ ျမင္ရမွာမဟုတ္ဘူး...´

                                    ` အစ္ကို အခုလိုမ်ိဳးေတာ့မလုပ္ခ်င္ဘူး...အိမ္ထဲမွာပဲလုပ္ရေအာင္...´ ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြကိုဖယ္ၿပီး သူ႕ပုဆိုးကိုလွန္ခ်လိုက္သည္။ လေရာင္က

တကယ့္ကို ေဖ်ာ့ေတာ့ေနေပမယ့္ ဖိုးဒင္ရဲ႕ေပါင္ၾကားထဲက လီးႀကီးကိုေတာ့ မည္းမည္းရွည္ရွည္ေခ်ာင္းႀကီးတခုေထာင္ေနတာေလာက္ေတာ့ျမင္ရသည္။ လီးႀကီးေပၚလက္ျပန္ေရာက္

သြားေတာ့ တကယ့္ကုိ ေႏြးေနတဲ့ အသားစိုင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ကိုင္လိုက္ရသလိုခံစားရသည္။ အခုမွ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ၊ ေသြးေတြ...ထၾကြေသာင္းက်န္းလာသည္။

                                    ` အိမ္ထဲမွာ အေဖ အိပ္ေနေတာ့ လုပ္လို႕မေကာင္းဘူး...´ ဖုိးဒင္ေျပာေတာ့လည္းဟုတ္ေနသည္။ ဦးတုတ္ႀကီးႏိုးသြားပါက မလြယ္။ (ငါလည္းပါမယ္ ခ်န္မထား

နဲ႕ ဆိုဒုကၡ)။

                                    ` ဒါဆို...ဒီတိုင္းပဲထုေပးေတာ့မယ္....´

                                    ` မရဘူး...ငါ အရမ္းကို အစ္ကို ဖင္ထဲထည့္ၾကည့္ခ်င္ေနတာ...ဒီေန႕ပဲခင္းထဲမွာလည္း အဲ့ဒီ့အေၾကာင္းစဥ္းစားရင္း ေတာင္ေနတာ...ဟုတ္ၿပီ...ဒီလိုလုပ္....

အစ္ကိုက ကၽြန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚထိုင္သလိုလုပ္....အစ္ကို႕ဖင္ထဲ ကၽြန္ေတာ္ထည့္ထားမယ္...´

                                    ` အင္း...မင္းက ဥာဏ္ေကာင္းသားပဲ...´ ဘယ္လိုပဲေပါင္ေပၚထုိင္ထုိင္...လူကေတာ့လႈပ္ေနမွာမဟုတ္လား။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ ဖုိးဒင္ရဲ႕အၾကံကို

လက္ခံလိုက္သည္။ (လက္ ေကာ ဖင္ေကာ ခံလုိက္သည္...)

                                    ` လာ...ကၽြန္ေတာ့္ ေပၚတက္...´

                                    ` ေနအံုး...ဘာဆီမွ မရွိရင္ ၀င္မွာမဟုတ္ဘူး...ဖင္က မိန္းမ ဟာနဲ႕မတူဘူး...´

                                    ` ဒါဆို အုန္းဆီ ငါသြားယူေပးမယ္...´

                                    ` မယူနဲ႕....အစ္ကိုပဲ သြားယူမယ္....ဖုိးဒင္ ဒီကပဲထိုင္ေစာင့္...´ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အိမ္ထဲကို လေရာင္ျပျပ ေအာက္မွာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေလွ်ာက္သြားသည္။ ဖုိးဒင္ လီးႀကီး

ရဲ႕ ဆြဲငင္မႈေၾကာင့္လားမသိ။ မလုပ္ခင္ထဲက ဒူးေတြေခ်ာင္ခ်င္ေနသည္။ အိမ္ထဲမွာ မီးအိမ္ရဲ႕မီးက လင္းထိန္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ အိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ကြန္ဒံုးကို သြားႏိႈက္သည္။ ဦးတုတ္ႀကီး

ကေတာ့ ပုဆိုးကုိ လွန္ၿပီး အားရပါးရအိပ္ေမာက်ေနသည္။ နက္ေမွာက္ေကာက္ေကြးေနတဲ့လီးေမြးအံုႀကီးေပၚတြင္ မည္းနက္တုတ္ခိုင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ အိပ္ေမာက်ေနသည္။ လီးထိပ္ေပၚက

အေရျပားက ဒစ္ႀကီးေပၚတြင္ အနည္းငယ္လိပ္တင္လ်က္ရွိသည္။ ေခါင္းျပဴၿပီးထြက္ေနေသာ ဒစ္ႀကီးမွာ နီညိဳၿပီးေျပာင္လက္ေနသည္။ အခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ လီးႀကီးရဲ႕ေအာက္က ေဂြးဥ

ႀကီးမ်ားမွာလည္း နည္းနည္းေနာေနာႀကီးမဟုတ္။ ဦးတုတ္ရဲ႕လီးႀကီးမွ အၾကည့္ကိုဖ်က္ၿပီးဖုိးဒင္ရွိရာသို႕ထြက္လာခဲ့သည္။ အိမ္ထဲက အထြက္ ခပ္ျပင္းျပင္းတခ်က္ ေ၀ွ႕တိုက္လာေသာ ေလေအး

ေအးတခ်က္က ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲအထိ ေအးစိမ့္သြားသည္။ ဖိုးဒင္ရွိရာသို႕ လေရာင္ျပျပေအာက္မွာ ျဖည္းျဖည္းေလ်ာက္သြားလိုက္သည္။

                                    ` အစ္ကိုက လည္းၾကာလိုက္တာ...ငါ့ဟာႀကီးေတာင္ ျပန္က်သြားၿပီ...´

                                    ` ဒါဆိုလည္းေကာင္းသားပဲ...သြားအိပ္က်တာေပါ့...´

                                    ` အစ္ကိုက လုပ္ၿပီ...ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ဆြလိုက္တာနဲ႕ျပန္ထလာလိမ့္မယ္...´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ ေယာက်ာ္းပီသတဲ့ အသံေအာက္မွာ ( စကားေျပာတဲ့ အသံ ျဖစ္သည္ ..ဟို..အတံ မဟုတ္

ပါ) ကၽြန္ေတာ္ မိန္းေမာမိသည္။ ဖိုးဒင္ရဲ႕ အသံက ဘာလို႕ေတာင္ ညိႈ႕ဓာတ္ေတြျပည့္ေနမွန္းမသိ။ ညေမြးပန္းရဲ႕ အီေနတဲ့ရနံ႕နဲ႕...လေရာင္ျပျပေအာက္မွာ ...ေလႏုေအးေတြပါေရာယွက္ေနသည့္

ဒီလိုအခ်ိန္...အိမ္ေရွ႕က ၀ါးကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ ခ်စ္ပြဲႏြဲရမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕...ခါတိုင္းထက္ ရင္ေတြ အဆမတန္ခုန္ေနသည္။

                                    ` အစ္ကို ကိုင္ေပးမယ္...´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ပစၥည္းႀကီးကို မႈတ္ေပးခ်င္စိတ္ေတြတဖြဖြေပၚလာသည္။ ဖိုးဒင္ရဲ႕ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ၿပီး မတ္ေထာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္

ဖက္နဲ႕ တယုတယ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ တ၀က္တပ်က္ေတာင္ေနေသာ ဖိုးဒင္လီးႀကီးရဲ႕ အေႏြးဓာတ္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကို ေႏြးေထြးသြားေစသည္။ ပါးစပ္ကို အသာဟၿပီး လီးႀကီးကို

အားရပါးရ ငံုၿပီးစုပ္မိသည္။

                                    ` အား....အစ္ကို....အုိး...ငါ...ငရဲႀကီးေနပါ့မယ္..´ ဖိုးဒင္ေျပာတာကို ျပန္ေျဖဖို႕ထက္ လီးႀကီးကို ပါးစပ္နဲ႕ကၽြတ္ထြက္သြားမွာစိုးသည့္အလား ကၽြန္ေတာ္ စုပ္ေပးေနမိသည္။

ဖိုးဒင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္မိေနလို႕ျဖစ္မည္။ ဦးတုတ္ႀကီးကို မႈတ္ေပးရတာထက္ ဖုိးဒင္ကို မႈတ္ေပးရတာက ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္ၿပီးတက္လာသည္။

                                    ` အိုး...ေကာင္းလိုက္တာအစ္ကိုရာ.....ေအးျမဒီလို စုပ္ေပးရင္ေကာင္းမွာပဲ...´ လီးႀကီးကို ပါးစပ္က ခဏခြာလိုက္ၿပီး

                                    ` ဖိုးဒင္ သင္ေပးလိုက္ေပါ့...´

                                    ` ေအးျမက လုပ္ေပးပါ့မလား...´ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္မစုပ္ေပးေတာ့ပဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။

                                    ` ဖိုးဒင္ကို ခ်စ္ရင္ လုပ္ေပးမွာေပါ့...´

                                    ` ဒါဆိုရင္ ငါ ေအးျမကိုလုပ္ခိုင္းအံုးမယ္...မလုပ္ေပးရင္ ေအးျမငါ့ကိုမခ်စ္လို႕ပဲ...´ ကြန္ဒံုးအိတ္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ေဖာက္လိုက္သည္။

                                    ` အဲ့လိုလဲမဟုတ္ေသးဘူးကြ...တခ်ိဳ႕ေတြက ခ်စ္ေပမယ့္ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးကို အရမ္းရြံတတ္ရင္ မလုပ္ေပးဘူး...အစ္ကို က စကားအျဖစ္ပဲေျပာတာ...´ ကၽြန္ေတာ္က ဖိုးဒင္ဒစ္ဖ်ားမွာ

ကြန္ဒံုးကို စြပ္ေပးတုန္း...

                                    ` အစ္ကုိ..ဘာလုပ္တာလဲ...´

                                    ` ကြန္ဒံုး စြပ္ေပးတာေလ...´ ကၽြန္ေတာ္ ကြန္ဒံုးကို အဆံုးထိစြပ္ေပးလိုက္သည္။ ဖိုးဒင္လီးပဲရွည္လို႕လားမသိ...ကြန္ဒံုးက အဆံုးထိမအုပ္မိ။

                                    ` ဘာႀကီးလဲ...´

                                    ` ေရာဂါမကူးေအာင္ကာကြယ္ေပးတဲ့ဟာေလ...´

                                    ` ေအာ္...ငါ သိၿပီ...ဟိုေကာင္ေတြေျပာေနတဲ့ ရာဘာစြပ္ဆိုလား....အေဖာ္ဆိုလား...´

                                    ` ဟုတ္တယ္...ရာဘာစြပ္...အေဖာ္ ဆိုတာက တံဆိပ္နာမည္တခုပဲ...´ ကၽြန္ေတာ္ ဖိုးဒင္ဘက္ကိုေက်ာေပးၿပီး ဖိုးဒင္ေပါင္ေပၚတက္ထိုင္လိုက္သည္။

                                    ` အစ္ကို...ငါ အထဲကို သြင္းလို႕ရၿပီမဟုတ္လား...ေမွာင္ေနေတာ့ အေပါက္ကို ငါမျမင္ရဘူး...အစ္ကို႕ဖာသာ ကိုင္ၿပီးသြင္းလိုက္...´ ဖိုးဒင္က ေက်ာင္းဆရာကို ဆရာလုပ္ေနျပန္

ၿပီ။ ( ေက်ာင္းဆရာဆိုလို႕...ကၽြန္ေတာ္က ဖိုးဒင္ရဲ႕ေက်ာင္းဆရာမဟုတ္ပါ။ ဖိုးဒင္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာစာလည္းတခါမွမသင္ဖူးပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာဂိုဏ္းမသင့္ႏုိင္ဘူးလို႕သိုးငယ္ထင္ပါသည္။)

                                    ` ဖုိးဒင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန...´ လက္ကို ေနာက္ပစ္ၿပီး ဖိုးဒင္ရဲ႕လီးႀကီးကို ကိုင္လုိက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခ်ယ္ရီ၀ေလးတြင္ေတ့လိုက္သည္။ ကြန္ဒံုးေပၚတြင္ရွိေနေသာ အရည္က ဖင္၀ေလး

ကိုေအးစက္သြားေစသည္။ အားနဲ႕ေဆာင့္မထိုင္ဘဲ ျဖည္းညင္းစြာ တအိအိ ထုိင္ခ်လိုက္သည္။ ဒစ္ေခါင္းတခုလံုး တင္းက်ပ္စြာ ဖင္၀ထဲသို႕၀င္သြားသည္။

                                    ` အိုး...၀င္သြားၿပီ...´ ဖိုးဒင္က အထူးအဆန္းျဖစ္ေနပံုေပၚသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ဖင္ကို ထပ္ၿပီး ခပ္ျဖည္းျဖည္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။ လီးႀကီးရဲ႕တ၀က္ေလာက္၀င္သြားသည္ ထင္။

အရင္းပိုင္းက ပိုတုတ္လို႕ျဖစ္မည္။ စအိုၾကြက္သားေတြရဲ႕ တင္းက်ပ္မႈဒဏ္ကို ကၽြန္ေတာ္ခံစားလိုက္ရသည္။ ဖင္ကို အနည္းငယ္ျပန္ၾကြလိုက္ေတာ့...

                                    ` အစ္ကိုကလည္း...အဆံုးထိလည္းမ၀င္ေသးဘဲနဲ႕...´

                                    ` မင္းဟာႀကီးက နဲနဲေနာေနာႀကီးမွမဟုတ္တာ…တခါတည္းထိုးထည့္ရင္ေသရခ်ည္ရဲ႕´

                                    ` ငါ့လီးက အဲ့ေလာက္ေတာင္ႀကီးလို႕လား…´

                                    ` ႀကီးတာေပါ့ကြ…´ ဒီတခါ ကၽြန္ေတာ္အဆံုးထိမ၀င္ေတာင္ တျဖည္းျဖည္း ခ်ယ္ရီ၀ေလးထဲကို ၀င္ႏုိင္သေလာက္၀င္ေအာင္ႏွဲ႕သြင္းလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ prostate gland ကိုတခ်က္တည္း ထိုးလိုက္သလိုျဖစ္သြား ပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ့္တကို္ယ္လံုးရွိ အေၾကာေတြတုန္တက္သြားသည္။ ေပါင္ေပၚမွာေနာက္ျပန္ထိုင္ရတဲ့အတြက္ အသြင္းအထုတ္က မေကာင္း။ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္သြင္းထုတ္လိုက္ေတာ့ စစျခင္းထက္ပိုၿပီးေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴျဖစ္လာ သည္။

                                    ` အစ္ကို…ငါ…အားမရဘူး…´

                                    ` ဖိုးဒင္က ဘယ္လိုလုပ္မလို႕လဲ´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ လီးႀကီးက ခ်ယ္ရီ၀ကေလးကေန ျပြတ္ခနဲ ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ ဖိုးဒင္က

                                    ` အစ္ကို ဒီမွာပဲ ေမွာက္ေပးထား´

                                    ` ဟာ…မျဖစ္ဘူး…ဒီလိုမ်ိဳးက လူေတြအကုန္ေတြ႕သြားလိမ့္မယ္´

                                    ` လူေတာ့ ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး…သရဲပဲေတြ႕လိမ့္မယ္။…လာပါ..အစ္ကိုရာ…´

                                    ` ဖိုးဒင္က မလြယ္ဘူး…´ ကၽြန္ေတာ့္ခါးေတြကို ကိုင္ၿပီး ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚကို ျဖည္းျဖည္းတြန္း ခ်လိုက္သည္။ ေျခေထာက္ခ် ထိုင္ရင္ ေျမႀကီးနဲ႕ ထိရံုသာရွိေသာ ကြပ္ပ်စ္ပုပု ေလးေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ေမွာက္ရက္။ ဖိုးဒင္က အရပ္ရွည္ေပမယ့္ ဒူးေထာက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်လို႕ရေအာင္ေတာ့မရွည္ေပ။

                                    ` အစ္ကို …ငါ့ဟာကိုင္ၿပီး ေတ့ေပး….ငါ…ကိုယ္တိုင္ထိုးထည့္ခ်င္တယ္´ ဒီေကာင္ေလးက သူ လိုခ်င္တဲ့အတုိင္းကို ေျပာေနသည္။

                                    ` မင္းကိုယ့္ဖာသာထည့္ေပါ့…´

                                    ` ငါ … အေပါက္ကို မျမင္ရဘူး…´

                                    ` ဒါဆိုလည္းၿပီးေရာ…´ လက္ကို ေနာက္ပစ္လိုက္ၿပီး ဖိုးဒင္ရဲ႕လီးႀကီးကို ကိုင္လိုက္သည္။ အနည္းငယ္ခၽြဲက်ိေနေသာ ဒစ္ႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ခ်ယ္ရီ၀ေလးမွာေတ့ေပးလိုက္သည္။ ဖိုးဒင္က ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး သူ႕ဒစ္ကို အနည္းငယ္ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ခုနကထက္ပိုႀကီးလာလားမသိ။ ပိုၿပီးတင္းက်ပ္မႈကို ကၽြန္ေတာ္ခံစားလုိက္ရသည္။

                                    ` အား……အား……´ ဖိုးဒင္က မညွာမတာ အားနဲ႕ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ ဖုိးဒင္ရဲ႕ လီးတေခ်ာင္းလံုး ကၽြန္ေတာ့္ ခ်ယ္ရီ၀ေလးကေန အူနရံမ်ားကိုပါ ပြတ္သြားသည္။

                                    ` နာသြားလား….´

                                    ` ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါကြ…ငါ့ အေပါက္က မိန္းမ ဟာမွမဟုတ္တာ..´ တစ္ခါမွ မခံစားဘူးေသာ ခံစားခ်က္ႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္ တကိုယ္လံုးရွိေသြးေတြ ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းသြားသလို ပူဆင္းသြားသည္။ ညရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈ က ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္မဆိုင္ေတာ့သလိုပင္။ ဖိုးဒင္ရဲ႕ လီးႀကီးက အခုေတာ့ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴကို ၀င္ထြက္ေနေလသည္။ ဖိုးဒင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆာေလာင္ေနသည္မသိ။ အားနဲ႕…အားနဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ခိုင္ခိုင္ခန္႕ခန္႕ကြပ္ပ်စ္ေတြကို ပင္ တအိအိနဲ႕ တကၽြီကၽြီ ျမည္ေစသည္။ ကာမ ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာပါသြားရင္း…

                                    ` အား…ထြက္ေတာ့မယ္…အား….ရွီး..ေကာင္းလာၿပီ..´

                                    ` အင္း…..´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ ေအာ္သံက ရြာရဲ႕တိတ္ဆိတ္မႈကို အနည္းငယ္ေတာ့ ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။

                                    ` အား…..အိုး…………….ဟင္း…´ ဖိုးဒင္ရဲ႕ ကိုယ္က ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာေပၚကို ပိက်လာသည္။

                                    ` ေကာင္းလိုက္တာ...အစ္ကို ဖင္က တကယ့္ကို ရွယ္ပဲ´

                                    ` ဖိုးဒင္က သာေကာင္းေန…ဒီမွာဖိုးဒင္ရဲ႕ကိုယ္က အေလးႀကီး´ ဖိုးဒင္က ရြတ္ခနဲျမည္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပါးေတြကို ငံု႕နမ္းလိုက္သည္။ ဘာေၾကာင္းမွန္းမသိ၊ ကၽြန္ေတာ္ရွက္သြားသည္။

                                    ` ဘယ္သူက ၿပီးေသးလို႕လဲ…ေနာက္တခ်ီ´

                                    ` ဟာ….မရေတာ့ဘူး….ထေတာ့…´ ဖိုးဒင္တို႕သားအဖနဲ႕ေနလို႕ကေတာ့ မလြယ္။ တခ်ီနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးတဲ့လူေတြ။ ေလးစားပါတယ္။

                                    ` အစ္ကိုကလည္း…ခဏေလးပဲဟာ..´

                                    ` ငါ မနက္ျဖန္မနက္စာသင္ရအံုးမယ္…အခု ဥာဥ့္နက္လွၿပီ…ဖိုးဒင္ ေျပာလို႕မရရင္…ဒီတစ္ခါေနာက္ဆံုးပဲ´ ဖုိးဒင္က ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ခ်က္ခ်င္းကို နားေထာင္သည္။ ဖိုးဒင္ရဲ႕ လီးႀကီးက ဖင္ထဲတြင္ အနည္းငယ္ေပ်ာ့သြားေပမယ့္ ရုတ္တရက္ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့

                                    ` ျပြတ္…´

                                    ` အစ္ကို…ခ်ီးေပါက္တယ္…´

                                    ` ေခြးေကာင္ေလး…သြား…အဲ့ဒီ့အစြပ္ကို ခၽြတ္ၿပီး လြင့္ပစ္လိုက္…ၿပီးရင္..အိမ္ေနာက္ေဖးမွာသြားေဆး´

                                    ` ဟုတ္ကဲ့ပါ ဗ်..´ ဖိုးဒင္ကေျပာၿပီးတာနဲ႕ သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ၿပီးနမ္းသြားသည္။ ဖိုးဒင္ရဲ႕ အနမ္းေတြဟာ ခ်ိဳၿမိန္လြန္းေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖုိးဒင္တို႕ရြာကေန ျပန္ဖို႕ အေတာ့္ကို…အားယူရေပအံုးမည္။

ၿပီးပါၿပီ။

သိုးငယ္ ခ်စ္ေသာ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို အစဥ္ ခ်စ္ခင္လ်က္။

ႀကိဳးစားပါအံုးမည္။