ဟိန္း(ပထမပိုင္း)

ကိုယ္ေရးတဲ့ဝတၳဳနာမည္ကို ကိုယ္နဲ႕ပတ္သက္ခဲ့ဖူးတဲ့ေယာက်ာ္းနာမည္အတိုင္းေပးဖို႕ ဆံုးျဖတ္တာ ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္ျဖစ္သည္။ ဘာလို႕လဲ ဟုတ္လား။ သိပ္ခ်စ္လို႕ေပါ့ သိပ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႕ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္သည္ ေယာက်ာ္းမ်ားစြာတို႕၏ အခ်စ္ကို ယံုၾကည္သူတေယာက္မဟုတ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕တိုင္းေျပာေလ့ရွိတာက ေယာက်ာ္းဆိုရင္ ဘယ္ေယာက်ာ္းမွေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေတြရဲ႕ အေဖအရင္းေတာင္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ ငယ္ငယ္ကဆို ေျခာက္လို႕ဆိုပီး အိမ္ေရွ႕ထုတ္ ဖင္လွန္ရိုက္တာမ်ဳိးေတြေလ ။ ခုဆို အရပ္ထဲက ဟာမေတြက ႏုိင္ကြက္ကိုရလို႕။ အင္း…အဲတာ ေဖေဖ့ေၾကာင့္ေလ..။

အို..ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ဟိန္းအေၾကာင္းေျပာမယ့္ဟာကို။ ဟိန္းနဲ႕ကိုယ္နဲ႕ သိတာ ဆိုရွယ္ဝဘ္ဆိုက္တခုမွာပါ။ အယ္လ္ဂ်ီဘီတီေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ထားပါ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပါ့ေနာ္။ ဟိန္းက ငယ္တယ္ ကိုယ့္ထက္။ ၂ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ငယ္မလားပဲ။ ဒါမဲ့ ကိုယ္ကလဲ သူနဲ႕သိပ္မကြာေအာင္ ႏုပါတယ္။ ေအးေလ… ၂ႏွစ္ဆိုတာ လူတေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ရင့္ေစႏိုင္မွာမို႕လို႕လဲ။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီကေန တဆင့္ဟိန္းအေကာင့္ကို သိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါနဲ႕ အပ္လိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ… ခ်စ္စရာေလးေလ။ မအပ္ခင္ဖြာေနတာေတြ ရြပိုးထိုးေနတာေတြ သူျမင္တာမွ မဟုတ္တာ။ သူသိမွာက သူ႕ကိုလူတေယာက္လာအပ္တယ္ေပါ့။ ဒီေလာက္ပါပဲ။

ဒါေတာင္ သူငယ္ကေခ်ေနေသးတယ္။ ၃ရက္ေလာက္ေနမွလက္ခံတယ္။ လက္ခံေတာ့လဲ ကိုယ္ကထိန္းပါတယ္။ ခုေခတ္ကေလးေတြလို friend ျဖစ္ၿပီးတာနဲ႕ ဝက္ဝက္ကြဲလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ profile ပံုနဲ႕ cover photo တခုစီကိုပဲ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တယ္လို႕ ျပလိုက္တယ္။

အမေလး.. သူက ကို္ယ့္ထက္ ပံုေပါင္း ၈၀ ေလာက္ပိုမ်ားတယ္။ စုစုေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္မယ္ထင္တယ္။ သူ႕ေစာ္နဲ႕က ဖိုတိုေရွာ့ပီး တင္ထားတာေတြက အမ်ားၾကီးေတြ။ မုနး္လိုက္ထာ။

အို…ေစာ္ကေစာ္… ေဂ်ာ္ကေဂ်ာ္ေပါ့ ။ မဆိုင္ပါဘူး…။ ကိုယ္မစားရေသးရင္ လူပ်ဳိပဲမွတ္တယ္။ ေရနဲ႕ေဆးပီး ဆပ္ျပာတိုက္လို႕ မေျပာင္တာ ခ်မ္းခ်မ္းသီခ်င္းထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ကုိယ္ေတြမ်ား အျပင္ထြက္လမ္းသလား သူငယ္ေထာင္ရင္ ၂ရာတန္တရြက္(ခုေခတ္ေတာ့၁ေထာင္တန္ေလာက္ေပါ့ေနာ္)ရယ္ စႏိုးတာဝါတထုပ္ရယ္ နဲ႕ထြက္တာ။ စႏိုးတာဝါဆိုတာက အခန္႕မသင့္လို႕ ေဟာင္ေကာင္နဲ႕ တိုးရင္ သုတ္ခ်လိုက္တာေျပာပါတယ္။ ေမႊးလို႕ၾကိဳင္လို႕ ။ ကိစၥၿပီးလို႕ ျပန္လာတာေတာင္ ကိုယ့္ပါးစပ္မယ္ အနံ႕ေလးသင္းၿပီးပါလာေသးတယ္။ေျပာခ်င္တာက ေရေဆးစရာေတာင္ မလိုဘူး။ ကုိယ္လိုခ်င္ရင္ ေျပာပါတယ္။

ဒါနဲ႕ သူကလဲ photo ေလးတင္လိုက္ status ေလးတင္လိုက္ ။ ကိုယ္ကလဲ အပုန္းမၾကီးလို like ေတြ သူတင္သမွ်ေပးေပါ့ေနာ္။ comment ေလးေတာင္ မေရးရဲပါဘူး။ ဟိုကေစာ္ၾကီးငုတ္တုတ္ဆိုေတာ့ ေက်ာက္ဆည္ေပါ့ေနာ္…အိုင္းးးးးးးးး

ဒီလိုနဲ႕ ဇာတ္လမ္းက ဇာတ္ေမ်ာၾကီးျဖစ္..။ ၾကားထဲမွာသူတို႕အတြဲကလည္း ပိုပိုပီးခ်စ္လာၾက။ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္လာအီတဲ့ တေကာင္နဲ႕ အျပင္မွာခ်ိန္းေတြ႕ ရည္းစားေတြ ျဖစ္။ စားၾကေသာက္ၾက (ဆိုင္ေတြ ဘားေတြမွာ ေျပာပါတယ္)။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဟိန္းကို တႏွစ္ေလာက္ေမ့သြားပါတယ္။

အာ့နဲ႕ တေလာက်ေတာ့ သူေနတဲ့ၿမိဳ႕ကို သြားဖို႕ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ ကိစၥက ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းက သူ႕အိမ္ကို ေငြလႊဲခိုင္းတာ ကိုယ္ကၾကားထဲကေန စိုက္လႊဲေပးထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္လဲ အသံုးၾကပ္လာတာက တေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းဆီသြားလယ္ခ်င္တာကတေၾကာင္း အဲၿမိဳ႕ကိုေရာက္တယ္ဆိုပါေတာ့။

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ.. သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္။ သူတို႕နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွာ ဟိန္း ေနေတာ္မူသတဲ့ ။ ေအာ္သူငယ္ခ်င္းကိုလား ေျပာထားရတာေပါ့…။ သတင္းေတြ အစ္ေအာက္ထားရတာေပါ့။ သတင္းဆိုတာ အရႈံးမရွိပါဘူး..။ တေနရာရာမွာ သံုးလို႕ရတဲ့သတင္းေတြေပါ့…။ ဟိုဦးေလးၾကီးရဲ႕ ငံျပာရည္စက္ရံုသတင္းလိုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲေလ။

ဒီလိုနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းက ကိုယ့္အတြက္ဆုိပီး မီးဖိုထဲ ေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႕ ခ်က္ျပဳတ္ေနေလရဲ႕။ ကိုယ္ကလား မကူညီပါဘူး။ သူ႕ဆီလာတာ သူကခ်က္ေကၽြးရမွာေပါ့ မႈတ္ဖူးလား။ အာ့နဲ႕ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ရြထေနတံုး လူေခၚဘဲလ္က အသံျမည္တယ္။ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အၾကမ္းစင္ အဖြာစင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ေကာင္ေလးတေကာင္။

အရက္ျပန္တို႕ ဂြမ္းတို႕ ပတ္တီးတို႕ ရွိသလားတဲ့

ၾကက္ေျခနီရံုးခန္းနဲ႕မွားေနပီထင္တယ္ေနာ္လို႕ ေခ်လိုက္တယ္

ေကာင္ေလးကေလ မ်က္ခံုးေလး တဖက္ထဲ ျမင့္ၿပီး ၿပံဳးတယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေဘာလံုးကန္ပီး ေျခေထာက္ကြဲလာလို႕ပါတဲ့။ ေနာက္ကိုေက်ာ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့… အို… ဟိန္း … က်မရဲ႕ဟိန္း

မ်က္ႏွာေလးကမဲ့ရႈ႕ံေနလိုက္တာ ကို္က္ခ်င္စရာေလး။

သူဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕ေမးလိုက္တယ္။ အညိဳက ခုနကေျပာၿပီးၿပီေလ ေျခေထာက္ကြဲသြားပါတယ္ဆို လို႕ ထပ္ေျပာတယ္။ ခုခ်ိန္ကစပီး သူ႕ကို အညိဳလို႕ေခၚပီး ဟိန္းကို အျဖဴ သို႕မဟုတ္ ေမာင္လို႕ သံုးႏႈန္းမယ္ေနာ္။ ဒါက ကိုယ့္စိတ္ထဲက ေျပာတဲ့စကား။ ေနေန အဲဘက္မွာပဲေန။ ကိုယ္ေဆးေတြယူပီးလာခဲ့မယ္ လို႕ေျပာလိုက္တယ္။ သူတို႕ျပန္သြားေတာ့ ကိုယ္က သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ေဆးေသတၱာကို ဖြင့္တယ္။ လိုတာေလးေတြ ယူလာတယ္။ ကိုယ့္လက္ေတြ တုန္ေနတယ္ ။ ကိုယ့္ဒူးေတြလဲ တုန္ေနတယ္။ သိပ္ဆိုးတာက ကိုယ့္ရင္က ေယာက်ာ္းတေယာက္နဲ႕ ပတ္သက္ေနၾကအရင္အခ်ိန္ေတြထက္ ပိုၿပီးတုန္ေနတယ္။

အဲ့အခ်ိန္ထဲက ေမာင့္ကိုခ်စ္မိသြာတာေပါ့ေနာ္…။

မဟုတ္ဘူး…မဟုတ္ဘူး

ဟိုးအရင္ facebook မွာစ add ၿပီးကတည္းကခ်စ္တာပါေနာ္….ေမာင္ယံု။

ဆက္ရန္.....

ေဘဘီပြစိ