မင္းလည္းေယာက်္ား ငါလည္းေယာက်္ား (၅)

က်ေနာ့္ရဲ႕ အမႈဆင္ေထာင္ဖမ္းမယ့္ မဟာဗ်ဴဟာအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္။
အဲ့ဒီအတြက္ က်ေနာ့္မွာ အခုလိုအေျခအေနေတြကို ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ေျပာမယ္ဆိုရင္ ယံုၾကည္မႈကို အရင္တည္ေဆာက္ရတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။
(တစ္) က်ေနာ္ဟာ အျခားလူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို ေပါက္ၾကားေစမယ့္သူ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ယံုၾကည္ေစရမယ္။
(ႏွစ္) တစ္ဖက္လူရဲ႕ ဆႏၵမပါဘဲ က်ေနာ္ ဘာမွ မလုပ္ဘူးဆုိတာကို ယံုၾကည္ေစရမယ္။
(သံုး) က်ေနာ့္ကို ဘာတစ္ခုမွ ထိန္ခ်န္ထားစရာမလိုဘဲ စိတ္ထဲရိွတဲ့အတိုင္း ဆက္ဆံႏုိင္ေၾကာင္း၊
တစ္ဖက္သားရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို ကဲ့ရဲ႕တတ္သူမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ပံုရိပ္အမွန္ကို
ျပသႏုိင္ေၾကာင္းကိုလည္း ယံုၾကည္ေစရမယ္။
(ေလး) က်ေနာ္ဟာ အျခားလူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔မွ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ား ဒုကၡေပးမယ့္သူမဟုတ္ေၾကာင္း ျပီးေတာ့ တစ္ဖက္လူရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ေကာင္းက်ဳိးကို လုိလားသူျဖစ္ေၾကာင္း ယံုၾကည္ေစရမယ္။

အဲ့ဒီအတြက္ က်ေနာ့္မွာ အေတာ္ကေလး အခ်ိန္ယူလိုက္ရတယ္။
က်ေနာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ အေနာက္တိုင္းအေတြးအေခၚေလးတစ္ခုရိွတယ္။
“ အေကာင္းဆံုးမိတ္ေဆြဆိုတာ သင့္ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့အစိတ္အပိုင္းေတြကို သိရိွျပီးတဲ့ေနာက္
သင့္ကို ဆက္လက္ခင္မင္ေနသူ “ တဲ့။
တစ္ျခားဖြင့္ဆုိခ်က္ေတြနဲ႔ မတူတဲ့ အဲ့ဒီအယူအဆဟာ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားမွာစဲြထင္ေနတယ္။
အဲ့ဒီအခ်က္ကိုလည္း သူခံစားမိေအာင္ျပလိုက္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ............. အဲ့ဒီညမွာေပါ႔ဗ်ာ။
က်ေနာ္စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုင္ျပီး သူ႔အခန္းထဲ၀င္သြားလိုက္တယ္။
အရင္နဲ႔မတူေတာ့က က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္လွန္းၾကည့္တယ္။ က်ေနာ္လည္းတည့္တည့္ဘဲ
ျပန္ၾကည့္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပံုစံခ်င္းေတာ့မတူဘူး။
သူ႔အၾကည့္က ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့ေနတဲ့အၾကည့္။
က်ေနာ့္အၾကည့္က ခံစားခ်က္ျပည့္ေနတဲ့အၾကည့္။ ေႏြးေထြးႏွစ္လိုမႈေတြေပါင္းစပ္ထားတယ္ေပါ႔။

တစ္ျခားသူငယ္ခ်င္းေတြ သူ႔အခန္းထဲ၀င္ရင္ မလိုအၾကည့္နဲ႔ ဘုၾကည့္ၾကည့္တတ္တဲ့ဒီေကာင္ဟာ
က်ေနာ့္ကို ခံစားခ်က္မပါဘဲ ၾကည့္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ့္ေပၚအမ်ားၾကီးႏူးညံ့ျပထားတယ္လို႔ဆိုရမွာေပါ႔။
“ ဒီေန႔စာၾကည့္ရတာ စိတ္မပါဘူးကြာ... ဘယ္လိုျဖစ္တယ္မသိဘူး... စိတ္ေတြေလေနတယ္...”
က်ေနာ္ေျပာရင္း သူ႔ကုတင္ေပၚမွာလွဲခ်လိုက္တယ္။
စိတ္ညစ္ေနတဲ့သူေရွ႕မွာ စိတ္ေလျပတာကလည္း တူညီတဲ့ခံစားမႈနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးျခင္းတစ္မ်ဳိးဘဲေလ။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒိအကြက္ကိုသံုးလိုက္တာ။
သူကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး။ သူ႔စာသူဘဲဆက္လုပ္ေနတယ္။
သူေရာ က်ေနာ္ေရာ စာၾကည့္ဖို႔ ထုိင္ခံုကိုသီးျခားမထားဘူး။ စားပဲြကို ကုတင္နဲ႔ကပ္ျပီး ကုတင္ကို
ဘဲ ထိုင္ခုံအျဖစ္သံုးတာ။
ဒီေတာ့ သူက က်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးထားတယ္ဆိုပါေတာ့။

ခဏေနေတာ့ က်ေနာ္ စာရြက္ကို ဟုိလွန္ဒီလွန္လုပ္ရင္း တ၀ွား၀ွားသန္းျပလိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ျငိမ္သက္ျပလိုက္တယ္။
က်ေနာ္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္ေပါ႔။
ျပီးေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ဟန္နဲ႔ အသက္ရွသံျပင္းျပလိုက္တယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေဟာက္သံေလးေတာင္ေပးလိုက္ေသးတယ္။

သူ က်ေနာ့္ကို မႏိႈးဘဲ အခန္းထဲသြားအိပ္ေလလို႔မေပ်ာ္ဘဲ ေနတာကိုက ေရွ႕ဆက္တက္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုျဖစ္လာေစတယ္။
တျဖည္းျဖည္းညဥ္႔နက္လာတယ္။
တစ္ေဆာင္လံုးလည္း တိတ္ဆိတ္လာတယ္။
က်ေနာ္ ဟိုလူးဒီလြန္႔လုပ္ရင္း ပုဆိုးကိုခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေလးျဖစ္ေအာင္ေျဖလ ိုက္တယ္။
လူးရင္း လွိမ့္ရင္း ယားလို႔ကုတ္ရင္း ပုဆိုးေျပသြားတဲ့ပံုစံေပါ႔။
ပလက္လွန္အေနအထားနဲ႔ပါဘဲ။
က်ေနာ္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ၀တ္မထားဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွလို႔။

သူလည္း တျဖည္းျဖည္း အိပ္ခ်င္လာပံုေပၚတယ္။ သူသန္းတာၾကားလိုက္တယ္။
က်ေနာ့္ဘက္ကိုလည္း တစ္ခ်က္လွည္႔ၾကည့္တယ္။
က်ေနာ့္မ်က္လံုးေလး မသိမသာေမွးဆင္းရင္း အကဲခတ္လိုက္တယ္။
သူက်ေနာ့္ကို မၾကာခဏလွည့္ၾကည့္ျပန္တယ္။
က်ေနာ့္ကို ႏွင္မလို႔လား ေတြးျပီး စိုးရိမ္မိေသးတယ္။

က်ေနာ္သူ႔ကိုမသိမသာေလး အကဲခတ္လိုက္တယ္။ သူဘယ္ကိုၾကည့္တာလဲေပါ႔။
က်ေနာ့္မွာ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရိပ္မိေအာင္ အိပ္ေမာက်ဟန္နဲ႔ ပါးစပ္ေဟာင္း
ေလာင္းဖြင့္ထားလိုက္တယ္။
သူ႔အၾကည့္ဟာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္ဘယ္အစိတ္အပိုင္းကို ဦးတည္တယ္ဆုိတာကို သံုးခါတိတိ
အကဲခတ္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ အဲ့ဒိထက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
က်ေနာ့္ရင္ေတြ စျပီးခုန္လာတယ္ေပါ႔။
သူၾကည့္တဲ့က်ေနာ့္အစိတ္အပိုင္းက က်ေနာ့္ရ႕ဲဗုိက္ေအာက္ပိုင္းေနရာပါ။
ပိုျပီးတိတိက်က်ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ေမႊးညွင္းစေလးေတြနဲ႔အတူ ဆီးစပ္ခံုထိေျပလ်ာ့က်ေနတဲ့
က်ေနာ့္ရဲ႕ “ ငါဟဲ့ေယာက်္ား” ေပၚလႊင္ေစမယ့္ ပစၥည္းေနရာကိုပါ။

သူ႔ၾကည့္လို႔လားမသိဘူး။ က်ေနာ့္ ပစၥည္း တျဖည္းျဖည္းမာလာတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ က်ေနာ့္ပစၥည္းဆိုတာ က်ေနာ့္လီးလို႔ေျပာခ်င္တာပါ။ လီးကို လီးလို႔ေျပာရင္ရိုင္းမွာဆိုးလို႔ လီးလို႔မေျပာဘဲ ပစၥည္းလို႔ေျပာလုိက္တာပါ။ ခ္ခ္

သူ တျဖည္းျဖည္း ဂနာမျငိမ္ျဖစ္လာတယ္။ ထုိင္လိုက္ ထလိုက္နဲ႔ ပုဆိုးေအာက္မွာတင္းမာေနတဲ့
က်ေနာ့္ပစၥည္းကို မၾကာခဏလွည့္ၾကည့္ေနတယ္။
သူလည္းစိတ္လႈပ္ရွားေနမယ္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္းစိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။
99 ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ေသခ်ာေနပါျပီ။ က်ေနာ့္ပုဆိုးကို လာလွန္ၾကည့္ျပီဆိုရင္ေတာ့ ရာႏႈန္းျပည့္
ေသခ်ာျပီေပါ႔။

က်ေနာ္ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနတယ္။ သူလည္းခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနတယ္။
က်ေန္ာ ပုဆိုးကို အလိုက္သင့္ဆဲြခ်ျပလိုက္ရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိေသးတယ္။
အဲ့လိုလည္းမျဖစ္ေသးဘူး။ သူကိုယ္တိုင္ က်ေနာ့္ပုဆိုးကို အသာလာဆဲြခ်လွန္ၾကည့္မွ
သူ႔ရဲ႕ emotion အတိအက်ခန္႔မွန္းႏုိင္မွာ။
လက္ရိွ က်ေနာ့္ပုဆုိးက အသာေလးဆဲြခ်လိုက္ရံုပါဘဲ။ အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ သူ႔ဘက္က အားထုတ္ေပးမွျဖစ္မယ္။

သိပ္မၾကာဘူးး သူက်ေနာ့္နားကပ္လာတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို ခပ္တိုးတိုးေလသံနဲ႔ႏိႈးတယ္။
သူ႔ေလသံက က်ေနာ္ႏိုးမွာကိုေတာင္ ေၾကာက္တဲ့ေလသံမ်ဳိး။
ေနာက္ က်ေနာ့္ေပါင္ကိုပုတ္ႏိႈးတယ္။
က်ေနာ္အရမ္းအိပ္ေမာက်ေနေၾကာင္းဘဲျပလိ ုက္တယ္။ ဒါမွသူရဲလာမွာေလ။

သိပ္မၾကာပါဘူး။ တုန္ရီေနတဲ့သူ႔လက္ေတြ က်ေနာ့္ခါးက ပုဆိုးဆီေရာက္လာတယ္။
က်ေနာ့္ရင္ေတြအရမ္းခုန္လာတယ္။ က်ေနာ့္ပစၥည္းကလည္း အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ေနတာေပါ႔။

က်ေနာ္သူ႔ကိုအရင္က ၾကိဳေျပာထားဖူးတာရိွတယ္။ က်ေနာ္က အအိပ္ၾကီးေၾကာင္း ဆင္ေအာ္ေတာင္မႏိုးေၾကာင္း ေျပာထားတယ္။ အခုလိုဂြင္ကိုဆင္တဲ့အခါ သူ႔အေနနဲ႔ လက္ရဲဇက္ရဲ
ရိွေအာင္လို႔ပါ။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တုန္ရီေနတဲ့သူ႔လက္ဟာ က်ေနာ့္ပုဆုိးစကို လာထိတယ္။ ျပီးေတာ့ ဖြဖြေလးကိုင္
လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့.... ျပီးေတာ့.... ေအာက္ကိုအသာဆဲြခ်လိုက္တာဗ်ာ ... ဘာေျပာေကာင္းမလဲ...
သံေခ်ာင္းလို မာေနတဲ့က်ေနာ့္ပစၥည္း ၀ုန္းခနဲေငါထြက္လာတာေပါ့။
က်ေနာ့္ရင္ေတြလည္း ဒုန္းခနဲ ဒုန္းခနဲပါဘဲ။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာဗ်ာ။ ဘယ္က ကေလ က၀ အုတ္ၾကားျမက္ေပါက္ ပ်ဥ္ၾကားေခါင္းညပ္ ဂ်ပိုးတစ္ေကာင္လည္းမသိဘူး။ က်ေနာ့္ဖင္ကို ဆတ္ခနဲထိုးလိုက္တာ က်ေနာ့္မွာ တြန္႔ခနဲျဖစ္သြား
တယ္။
သူလည္းအရမ္းလန္႔သြားတယ္။ က်ေနာ္ႏုိးသြားျပီလားဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ကပ်ာကယာေနာက္ဆုတ္ျပီး
စာၾကည့္စားပဲြဘက္ျပန္လွည့္လိုက္တယ္။

(သူ႔ဖင္ကို က်ေနာ္ မ( ) ိုးရခင္ က်ေနာ့္ဖင္ ဂ်ပိုးထုိးတာခံလိုက္ရတယ္။ ဂ်ပိုးလား ပ်ဥ္ပိုးလားေတာ့မသိပါဘူးဗ်ာ )
ဆက္ရန္..............................................................
ခ်စ္မိုးေစြ