ေရးသားသူ - လြမ္းရိပ္ထင္
အပိုင္း(၂)...
ညီႀကိဳးစားျပီး ေကာင္းလက္ကလြတ္ေအာင္ အသံတိတ္ရုန္းေနေပမယ့္ တကယ္တမ္းညီအားထည့္မရုန္းမိဘူးဆိုတာ ညီကိုညီသိပါတယ္ ….
ေကာင္းက ညီ့ကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားရာကေန ညီ့နားနားကပ္ျပီး တိုးတိုးေျပာတယ္ …
ေကာင္းက ညီ့ကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားရာကေန ညီ့နားနားကပ္ျပီး တိုးတိုးေျပာတယ္ …
“ အသံမထြက္နဲ႔ေနာ္ညီ ကို ညီ့ကိုခ်စ္လို႔ပါ “
အိုး … ေကာင္းစကားကိုၾကားလိုက္ေတာ့ ညီေလထဲေျမာက္သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္ ျပီးေတာ့ၾကည္ႏူးမႈပီတိျဖစ္မႈေတြက အတိုင္းအဆမရွိ ….
ရင္ခုန္သံေတြလဲ က်ယ္ေလာင္လို႔ ေကာင္းတကယ္ေျပာေနတာလား ေနာက္ေနတာလားဟင္ …
ညီေကာင္းကိုဘာမွျပန္မေျပာမိေပမယ့္ ရုန္းေနတာကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္ …
တစ္ကိုယ္လံုးအရုပ္ႀကိဳးျပတ္က်သလို အားအင္ေတြခ်ိနဲ႔ကုန္ျပီေလ …
ေကာင္းရယ္ အေစာႀကီးကတည္းက ညီက ေကာင္းကို က်ိတ္ခ်စ္ေနခဲ့သူပါ ….
ညီေျဖးေျဖးခ်င္းေကာင္းဖက္ကို လွည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မိွန္ပ်ပ်မီးေရာင္ေအာက္က အရည္ရႊန္းလဲ့ေနတဲ့ ေကာင္းရဲ႕မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ဆံုမိတယ္ ….
ညီဘာမွမေျပာမိေပမယ့္ ညီ့မ်က္၀န္းေတြကို ေကာင္းလဲရိပ္မိခဲ့မယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ ….
ညီနဲ႔ေကာင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ….
အဲဒီေနာက္ ေကာင္းကတစ္ေျဖးေျဖး ညီ့မ်က္ႏွာနားကို တိုးကပ္လာတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ညီရလိုက္တဲ့ အနံ႕တစ္ခုက ဘီယာနံ႕ …
ေကာင္းဘီယာေတြေသာက္လာတာလား ဘယ္တုန္းကေသာက္တတ္တာပါလိမ့္ ….
ညီ့ႏႈတ္ခမ္းနား ေကာင္းႏႈတ္ခမ္းေရာက္လုေရာက္ခင္မွာပဲ ညီမ်က္ႏွာကို လႊဲလိုက္တယ္ ….
ကံမေကာင္းစြာပဲ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ေပမယ့္ ေကာင္းႏႈတ္ခမ္းက ညီ့မ်က္ႏွာေပၚအနမ္းမိုးေတြ ရြာခ်လိုက္တယ္ …
ေကာင္းဆီက တစ္ဟင္းဟင္းညီးေနတဲ့အသံနဲ႔အတူ ႏွာေခါင္းတစ္ရွဴးရွဴးျမည္ေနတဲ့ အသံက ညီ့ကို ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ အမိန္႔ေပးေနသလိုပါပဲ ….
ရင္ခုန္သံေတြလဲ က်ယ္ေလာင္လို႔ ေကာင္းတကယ္ေျပာေနတာလား ေနာက္ေနတာလားဟင္ …
ညီေကာင္းကိုဘာမွျပန္မေျပာမိေပမယ့္ ရုန္းေနတာကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္ …
တစ္ကိုယ္လံုးအရုပ္ႀကိဳးျပတ္က်သလို အားအင္ေတြခ်ိနဲ႔ကုန္ျပီေလ …
ေကာင္းရယ္ အေစာႀကီးကတည္းက ညီက ေကာင္းကို က်ိတ္ခ်စ္ေနခဲ့သူပါ ….
ညီေျဖးေျဖးခ်င္းေကာင္းဖက္ကို လွည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မိွန္ပ်ပ်မီးေရာင္ေအာက္က အရည္ရႊန္းလဲ့ေနတဲ့ ေကာင္းရဲ႕မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ဆံုမိတယ္ ….
ညီဘာမွမေျပာမိေပမယ့္ ညီ့မ်က္၀န္းေတြကို ေကာင္းလဲရိပ္မိခဲ့မယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ ….
ညီနဲ႔ေကာင္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ….
အဲဒီေနာက္ ေကာင္းကတစ္ေျဖးေျဖး ညီ့မ်က္ႏွာနားကို တိုးကပ္လာတယ္ အဲဒီအခ်ိန္ညီရလိုက္တဲ့ အနံ႕တစ္ခုက ဘီယာနံ႕ …
ေကာင္းဘီယာေတြေသာက္လာတာလား ဘယ္တုန္းကေသာက္တတ္တာပါလိမ့္ ….
ညီ့ႏႈတ္ခမ္းနား ေကာင္းႏႈတ္ခမ္းေရာက္လုေရာက္ခင္မွာပဲ ညီမ်က္ႏွာကို လႊဲလိုက္တယ္ ….
ကံမေကာင္းစြာပဲ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ေပမယ့္ ေကာင္းႏႈတ္ခမ္းက ညီ့မ်က္ႏွာေပၚအနမ္းမိုးေတြ ရြာခ်လိုက္တယ္ …
ေကာင္းဆီက တစ္ဟင္းဟင္းညီးေနတဲ့အသံနဲ႔အတူ ႏွာေခါင္းတစ္ရွဴးရွဴးျမည္ေနတဲ့ အသံက ညီ့ကို ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ အမိန္႔ေပးေနသလိုပါပဲ ….
“ ေကာင္းေတာ္ျပီေလ တျခားလူေတြ ႏိုးကုန္လိမ့္မယ္ “
ညီကေလတိုးသံေလးနဲ႔ေျပာမွ ေကာင္းအသက္၀င္လာသလို ညီ့ပါးေပၚကခြါလိုက္တယ္ ….
“ ညီေကာ ကို႕ကို ခ်စ္တယ္မဟုတ္လား “
ညီႏႈတ္ခမ္းေတြတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း အေျဖကို ပါးစပ္ကမေျဖပဲ ျပံဳးရင္းေခါင္းညိမ့္လိုက္မိတယ္ …
ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒီထက္ေလးနက္တဲ့စကားေတြရွိေနမယ္ဆိုတာ ေကာင္းသိႏုိင္ပါ့မလား ….
ေကာင္းက ညီ့ေခါင္းေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ျပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္တယ္ ….
အဲဒီညကေတာ့ ညီ့အတြက္ အမက္ေမာဆံုးအိပ္မက္တစ္ခုကို ေကာင္းနဲ႔အတူမက္ခြင့္ရခဲ့သလို အဲဒီအိပ္မက္ဟာလဲ ညီ့အတြက္တစ္သက္လံုးမေမ့ေတာ့တဲ့ ႏွလံုးသားအိပ္မက္တစ္စံုေပါ့ ….
ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒီထက္ေလးနက္တဲ့စကားေတြရွိေနမယ္ဆိုတာ ေကာင္းသိႏုိင္ပါ့မလား ….
ေကာင္းက ညီ့ေခါင္းေလးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္ျပီး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္တယ္ ….
အဲဒီညကေတာ့ ညီ့အတြက္ အမက္ေမာဆံုးအိပ္မက္တစ္ခုကို ေကာင္းနဲ႔အတူမက္ခြင့္ရခဲ့သလို အဲဒီအိပ္မက္ဟာလဲ ညီ့အတြက္တစ္သက္လံုးမေမ့ေတာ့တဲ့ ႏွလံုးသားအိပ္မက္တစ္စံုေပါ့ ….
မနက္ခင္းမိုးလင္းေတာ့ ညီအိပ္ရာထေနာက္က်တယ္ ညကအိပ္တာေနာက္က်လို႔ျဖစ္မယ္ ….
ညီႏုိးလာေတာ့ ေဘးမွာ ေကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး ဘယ္အခ်ိန္ထသြားလဲ ညီမသိလိုက္ဘူး …
ဘာပဲေျပာေျပာ ညကေတာ့ ခ်ိဳျမိန္တဲ့အခ်စ္ရဲ႕သိမ္ေမြ႕ျခင္းေတြကို ညီစားသံုးလိုက္ရတယ္ ….
ညီ့စိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ႔ ႏုိးထလာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းရဲ့မနက္ခင္းတစ္ခုပါပဲ …
ညီ ကမန္းကတန္းအိပ္ရာက ထျပီးမ်က္ႏွာသစ္ ဆိုင္ေရွ႕ကိုထြက္လာလိုက္တယ္ ေတာ္ေသးတယ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲေနာက္က်လို႔ …
ဆိုင္ေရွ႕မွာေတာ့ လူေတြစံုေနျပီ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္စီနဲ႔မို႔ ညီ့ကိုသတိထားမိမွာမဟုတ္ပါဘူး ညီပထမဆံုးရွာမိတာက ေကာင္း ….
ေတြ႔ပါျပီ ဆိုင္ေရွ႕မွာ တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ ေကာင္း … ေကာင္းကညီ့ကိုသတိမထားမိေပမယ့္ ေကာင္းကိုျမင္လိုက္တဲ့ခဏ ညီ့စိတ္ထဲအရာရာျပည့္စံုသြားသလို ေႏြးခနဲျဖစ္သြားမိတယ္ …
ညီလဲ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရဦးမွာမို႔ အ၀တ္စေလးတစ္ခုနဲ႔ မွန္ၾကည္ေဆးယူျပီး မွန္ေတြကို သုတ္ေနလိုက္တယ္ ….
ကိုယ့္အာရံုနဲ႔ ကိုယ္မုိ႔ရုတ္တရတ္ ညီသုတ္ေနတဲ့မွန္ေထာင့္ေလးကို မ်က္ႏွာအပ္ အာေငြ႕ေပးျပီး လက္ညွိဳးေလးနဲ႔ စာေရးလိုက္တဲ့ေကာင္းကိုမျမင္လိုက္ဘူး ….
ေကာင္းေရးျပီးမွျမင္လိုက္တာက …
ညီႏုိးလာေတာ့ ေဘးမွာ ေကာင္းမရွိေတာ့ပါဘူး ဘယ္အခ်ိန္ထသြားလဲ ညီမသိလိုက္ဘူး …
ဘာပဲေျပာေျပာ ညကေတာ့ ခ်ိဳျမိန္တဲ့အခ်စ္ရဲ႕သိမ္ေမြ႕ျခင္းေတြကို ညီစားသံုးလိုက္ရတယ္ ….
ညီ့စိတ္ထဲ ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ႔ ႏုိးထလာတဲ့ ခ်စ္ျခင္းရဲ့မနက္ခင္းတစ္ခုပါပဲ …
ညီ ကမန္းကတန္းအိပ္ရာက ထျပီးမ်က္ႏွာသစ္ ဆိုင္ေရွ႕ကိုထြက္လာလိုက္တယ္ ေတာ္ေသးတယ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲေနာက္က်လို႔ …
ဆိုင္ေရွ႕မွာေတာ့ လူေတြစံုေနျပီ ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္စီနဲ႔မို႔ ညီ့ကိုသတိထားမိမွာမဟုတ္ပါဘူး ညီပထမဆံုးရွာမိတာက ေကာင္း ….
ေတြ႔ပါျပီ ဆိုင္ေရွ႕မွာ တံျမက္စည္းလွဲေနတဲ့ ေကာင္း … ေကာင္းကညီ့ကိုသတိမထားမိေပမယ့္ ေကာင္းကိုျမင္လိုက္တဲ့ခဏ ညီ့စိတ္ထဲအရာရာျပည့္စံုသြားသလို ေႏြးခနဲျဖစ္သြားမိတယ္ …
ညီလဲ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရဦးမွာမို႔ အ၀တ္စေလးတစ္ခုနဲ႔ မွန္ၾကည္ေဆးယူျပီး မွန္ေတြကို သုတ္ေနလိုက္တယ္ ….
ကိုယ့္အာရံုနဲ႔ ကိုယ္မုိ႔ရုတ္တရတ္ ညီသုတ္ေနတဲ့မွန္ေထာင့္ေလးကို မ်က္ႏွာအပ္ အာေငြ႕ေပးျပီး လက္ညွိဳးေလးနဲ႔ စာေရးလိုက္တဲ့ေကာင္းကိုမျမင္လိုက္ဘူး ….
ေကာင္းေရးျပီးမွျမင္လိုက္တာက …
“ ညီ့ကို ခ်စ္တယ္ “ တဲ့ ….
ညီခ်က္ခ်င္းျပာျပာသလဲျဖစ္သြားျပီး အ၀တ္နဲ႔မွန္ကို ခပ္သြက္သြက္သုတ္လိုက္မိတယ္ ….
ေကာင္းကေတာ့ မ်က္လံုးတစ္ဖက္မွိတ္ျပျပီး ခပ္ဟဟအျပံဳးနဲ႔လွည့္ထြက္သြားေလရဲ႕ ….
ဒီလိုဇြတ္တရြတ္လုပ္ေနရင္ေတာ့ ၾကာရင္လူေတြရိပ္မိကုန္ေတာ့မွာပဲ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေကာင္းလို႔ ညီ့စိတ္ထဲေရရြတ္ေနမိတယ္ ….
ေနာက္ပိုင္း ေကာင္းကိုသိပ္ရင္မဆိုင္ရဲတာေကာ ရွက္ေနတာေကာေၾကာင့္ ညီတစ္ေျဖးေျဖးညိမ္သြားတယ္ …
ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေကာင္းေပ်ာက္သြားတာနဲ႔ အသဲအသန္ရွာေဖြေနမိသလို ေကာင္းလုပ္တာမွန္သမွ် မ်က္ေတာင္မခတ္လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ….
လူမသိသူမသိ ခ်စ္သူဘ၀ကိုေရာက္သြားေတာ့ ေကာင္းနဲ႔ညီ အလုပ္ထဲမွာ အရင္လိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိပ္စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ပဲ အလိုလို ခပ္တန္းတန္းေနမိတယ္ ….
ဒါေပမယ့္ မ်က္လံုးခ်င္းကေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ခလုတ္တိုက္ေနတာေပါ့ …
အလုပ္ပါးတဲ့အခ်ိန္ လူရွင္းတဲ့အခ်ိန္ဆို ညီထိုင္တဲ့ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ညီရပ္ေနတဲ့ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းမရွိပဲလာျပီး မထိတစ္ထိစတတ္တယ္ …
အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ညီကေတာ့ မ်က္ေစာင္းထိုးရံုကလြဲျပီး ဘာမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး ….
ေကာင္းအဲဒီလိုလုပ္ေလ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးေလ လူသိမွာပိုေၾကာက္ေလပါပဲ ….
တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့ တစ္လမွာ ႏွစ္ရက္နားခြင့္ရတဲ့ရက္မ်ဳိးဆို ေကာင္းနဲ႔ညီက နားရက္တူယူထားတယ္ ျပီးရင္နားရက္ေတြမွာ ဆိုင္မကပ္ပဲ တစ္ေနကုန္ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ၾကတယ္ ….
အဲဒီလိုအခ်ိန္က ေကာင္းနဲ႔ညီ့အတြက္ အလြတ္လပ္ဆံုးနဲ႔ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးအခ်ိန္ေတြေပါ့ ….
၂ ႏွစ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူသက္တမ္းကာလတစ္ခုအတြင္းမွာ ေကာင္းနဲ႔ညီအတြက္ မေမ့ႏုိင္စရာ ၾကည္ႏူးျခင္းေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ အျပည့္နဲ႔ပါ …
ဒါေပမယ့္ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေကာင္းအတြက္ကံေကာင္းျခင္းလား ညီ့အတြက္ကံဆိုးျခင္းလားမသိႏုိင္တဲ့ ကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းတစ္ခု ေရာက္လာခဲ့တယ္ ….
ေကာင္းကေတာ့ မ်က္လံုးတစ္ဖက္မွိတ္ျပျပီး ခပ္ဟဟအျပံဳးနဲ႔လွည့္ထြက္သြားေလရဲ႕ ….
ဒီလိုဇြတ္တရြတ္လုပ္ေနရင္ေတာ့ ၾကာရင္လူေတြရိပ္မိကုန္ေတာ့မွာပဲ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေကာင္းလို႔ ညီ့စိတ္ထဲေရရြတ္ေနမိတယ္ ….
ေနာက္ပိုင္း ေကာင္းကိုသိပ္ရင္မဆိုင္ရဲတာေကာ ရွက္ေနတာေကာေၾကာင့္ ညီတစ္ေျဖးေျဖးညိမ္သြားတယ္ …
ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေကာင္းေပ်ာက္သြားတာနဲ႔ အသဲအသန္ရွာေဖြေနမိသလို ေကာင္းလုပ္တာမွန္သမွ် မ်က္ေတာင္မခတ္လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ….
လူမသိသူမသိ ခ်စ္သူဘ၀ကိုေရာက္သြားေတာ့ ေကာင္းနဲ႔ညီ အလုပ္ထဲမွာ အရင္လိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိပ္စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ပဲ အလိုလို ခပ္တန္းတန္းေနမိတယ္ ….
ဒါေပမယ့္ မ်က္လံုးခ်င္းကေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ခလုတ္တိုက္ေနတာေပါ့ …
အလုပ္ပါးတဲ့အခ်ိန္ လူရွင္းတဲ့အခ်ိန္ဆို ညီထိုင္တဲ့ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ညီရပ္ေနတဲ့ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းမရွိပဲလာျပီး မထိတစ္ထိစတတ္တယ္ …
အဲဒီအခါမ်ဳိးမွာ ညီကေတာ့ မ်က္ေစာင္းထိုးရံုကလြဲျပီး ဘာမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး ….
ေကာင္းအဲဒီလိုလုပ္ေလ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးေလ လူသိမွာပိုေၾကာက္ေလပါပဲ ….
တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့ တစ္လမွာ ႏွစ္ရက္နားခြင့္ရတဲ့ရက္မ်ဳိးဆို ေကာင္းနဲ႔ညီက နားရက္တူယူထားတယ္ ျပီးရင္နားရက္ေတြမွာ ဆိုင္မကပ္ပဲ တစ္ေနကုန္ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ၾကတယ္ ….
အဲဒီလိုအခ်ိန္က ေကာင္းနဲ႔ညီ့အတြက္ အလြတ္လပ္ဆံုးနဲ႔ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးအခ်ိန္ေတြေပါ့ ….
၂ ႏွစ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူသက္တမ္းကာလတစ္ခုအတြင္းမွာ ေကာင္းနဲ႔ညီအတြက္ မေမ့ႏုိင္စရာ ၾကည္ႏူးျခင္းေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ အျပည့္နဲ႔ပါ …
ဒါေပမယ့္ ထင္မွတ္မထားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေကာင္းအတြက္ကံေကာင္းျခင္းလား ညီ့အတြက္ကံဆိုးျခင္းလားမသိႏုိင္တဲ့ ကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္းတစ္ခု ေရာက္လာခဲ့တယ္ ….
အပိုင္း (၃) ဆက္ရန္ ....
No comments:
Post a Comment