“မင္းဘာၿဖစ္ေနတာလည္း”
“ငါဘာၿဖစ္လုိ့လည္း..ဘာမွမၿဖ
“မဟုတ္ေသးပါဘူး..မင္းတစ္ခုခ
ၾကယ္စင္ေမာင္ေၿပာေၿပာဆုိဆုိ
“ေနလည္းေကာင္းပါတယ္”
သန္းထုိက္ကုိယ္ကုိေနာက္ရြံက
ရင္ခုန္တာလည္းမေၿပာနဲ့ေတာ့တ
ေနေတာ့သည္။ၾကယ္စင္ေမာင္ကလည္
“မင္း..စိတ္ေကာမွန္ေသးရဲ့လာ
“အာ..ငါဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး..”
“မင္းအပမွီတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
ဒါေတာ့ၾကယ္စင္ေမာင္အသံတုန္တ
“ဘာကြ..မင္းပါသား.သရဲကားၾကည
ၿဖစ္ေနတာကမင္းပဲေနမွာ”
“အန္”
သန္းထုိက္စကားေၾကာင့္ၾကယ္စင
“ေလွ်ာက္ေၿပာမေနနဲ ့…..မင္းေသခ်ာပါတယ္ေနာ္..”
“ဘာတုန္း”
“ဘာမွမၿဖစ္ဘူးဆုိတာေလ”
ၾကယ္စင္ေမာင္အနားတုိးကေလသံေ
“ေတာ္ကြာ..ေတာ္”
သန္းထုိက္ေၿပာေၿပာဆုိဆုိႏွင
ဒါေတာင္ၾကယ္စင္ေမာင္ေၿပာတဲ့
“ေသာက္..ရူး”
သန္းထုိက္မိမိအခန္းသုိ ့ၿပန္ေရာက္ေတာ့တံခါးကုိေသးၿ
မိမိဘာၿဖစ္ေနသည္ကုိမိမိကုိယ
တုန္ေနတုံးပင္..ရင္ထဲမွာဘာေ
ကုိးဆုိးလာသည္။ အၿပင္ကုိလည္းထြက္ခ်င္သည္။ မထြက္လည္းမထြက္ၿခင္။
ၾကယ္စင္ေမာင္ကုိရင္မဆုိင္ရဲ
“အား….ငါကဘာလုိ ့ေၾကာက္ရမွာလည္း..ဒီေကာင္ကု
(မွတ္ခ်က္။စာဖတ္သူသည္တစ္ေယာ
ထုိတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္မိေနၿပီး
သန္းထုိက္မိမိကုိယ္ကုိမေက်န
သန္းထုိက္အၿပင္ထြက္ေတာ့ၾကယ္
ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၁၁နာရီေတာင္ထုိးၿပီးသြားေခ်
ကုိးပင္ေယာင္နနၿဖစ္သြားသည္။
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ၾကယ္စ
.မီးဖုိးေခ်ာင္ပဲေလ်ွာက္လာသ
ထုိအခ်ိန္မွာၾကယ္စင္ေမာင္သည
ထဲကထြက္လာတာကုိလည္းသူၿမင္ေန
ခုခုကုိရွားေနတာလည္းေတြ ့ရပါသည္။မိမိတုိ ့ေနတဲ့အခန္းဘက္ကုိလည္းၾကည့္
မိမိရပ္ေနတဲ့ေနရာဆီကုိေလွ်ာ
ရင္းသန္းထုိက္ကုိၾကည့္ၿခင္း
ၾကယ္စင္ေမာင္ဘက္မ်က္နာမူလုိ
“အု…အုိ..”
သန္းထုိက္လန္ ့သြားၿပီးသူ ့ကုိမ်က္လုံးၿပဴးၾကီးနဲ့ေနာ
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းသန္းထုိက္အ
သည္။ ဘာမွရွိမေနပါ..ဒါေပမယ့္သန္း
“ေဟ့…ေကာင္…”
ၾကယ္စင္ေမာင္ၾကဳံးေအာ္ပစ္လု
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္း.လက္မွေရခြ
ေသာေနရာကုိၿပန္ၾကည့္ပါသည္။ သန္းထုိက္ကပုိ၍ေနာက္ဆုတ္သြာ
ထုိအၿပဳမွဳေၾကာင့္ၾကယ္စင္ေမ
“ေဟ့…ေကာင္”
သန္းထိုက္ဘာမွၿပန္မေၿဖ
“မင္းဘာေတြ ့လုိ ့လည္း…မင္းေနာ္မင္း…ငါကုိေၾ
ဘူး”
ၾကယ္စင္ေမာင္.မေၾကာက္ဘူးသာေ
သန္းထုိက္လည္း..မထင္မွတ္ေသာ
မိမိအၿဖစ္မိမိပါသားရွက္၍..အ
ထုိအၿပဳမွဳေၾကာင့္ၾကယ္စင္ေမ
၀င္သြားၿပီးကုတင္ေပၚေၿပးတက္
သန္းထုိက္မွာအခန္းသုိ ့ေရာက္မွ..သက္ၿပင္းခ်ႏုိင္ေ
“အာ..ငါနဲ ့ဘာၿဖစ္ေနတာတုန္း..”
သန္းထုိက္သူခုိးလူမိသလုိရွက
ၾကဳံးေအာ္လုိက္ပါေတာ့သည္။
ေနာက္ရက္မနက္မုိးလင္းေတာ့.ဧ
ၾကယ္စင္ေမာင္သန္းကုိအၿမင္မၾ
ရပါ၊ဘာမွန္းမသိေသာအရာကုိဘာမ
ေပ်ာ္သြားသည္။ဒင္းကေတာ့အိပ္
ၾကယ္စင္ေမာင္ပုိလုိပင္သန္းထ
..ၾကည့္လုိက္ၿပီး
“မင္းညကဘာအခ်ဳိး..ခ်ဳိးတာလည
“အဲ..ငါဘာလုပ္လုိ ့လည္း”
သန္းထုိက္ပုံကဘာမွသိသလုိမ်က
သူကပင္တစ္မင္အၿပစ္ရွိသလုိလု
“မင္းကြာ...မင္း..”
ၾကယ္စင္ေမာင္အံၾကိတ္ကားသန္း
“ကဲပါ..ဒါေတြထားေတာ့..ငါမနက
ၾကယ္စင္ေမာင္မယုံပါ..ဒီေကာင
ေနေသာေၾကာင့္သန္းထုိက္ကၾကယ္
ကေနၿပီးတြန္း၍ထမင္းစားခန္းဘ
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းေပကားမသြား
ၾကယ္စင္ေမာင္ကသန္းထိုက္ဘက္အ
ကား..ၾကယ္စင္ေမာင္အားနမ္းသလ
“အာ...”
“ဟာ...မ..မေတာ္လုိ ့..မေတာ္လုိ ့...sorry ”
“လွြတ္..လြွတ္ငါ့လက္ကုိလြွတ
“အင္း..အင္း”
သန္းထုိက္လက္ကုိလြွတ္လုိက္ေ
“ဘာမွန္းကုိမသိဘူးလုပ္လုိက္
“မင္းကလည္း..”
“ဘာ..မင္းကလည္းလဲ..ညကလည္းဘာ
လန့္ၿပီးအိပ္မရၿဖစ္ရတယ္”
“မင္းကလည္းေၾကာက္တတ္လုိက္တာ
ေနၿပီးေတာ့”
“ဘာမွမဆုိင္ဘူး...ငါလည္းအလက
တုန္း..ဘာေတြၿဖစ္မွန္းမသိမင
“ေအးပါကြာ..ငါေတာင္းပန္ပါတယ
တယ္..ပူတုန္ေလးစားရေအာင္”
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းေၿပာမေနေတာ
သန္းထိုက္မွာလည္းခုမွရင္ကေအ
လုိက္သည့္အၿဖစ္ကုိေတြးရင္း.
ဒီလုိသာ..မေတာ္တစ္ဆမ်ဳိးနဲ ့အၿမဲတမ္းနမ္းေနရေကာင္းမွာပ
ငါၾကယ္စင္ေမာင္ကုိ..ဟာ..မဟု
ေနတာလည္းမသိေတာ့ဘူး
ၾကယ္စင္ေမာင္သန္းထုိက္ကုိစက
ၿပန္မေၿဖပဲ..ၿပဳံးလုိက္ေခါင
သည္။
“သန္းထုိက္...”
“အာ...လန့္လုိက္တာ...မင္းကလ
“ဘာကြ....မင္းကုိငါေၿပာေနတာ
ကန္ကိုၾကည့္ၿပီး...မင္းဟုတ္
“အန္...ငါဘာမွမၿဖစ္ဘူး”
“ဘာမၿဖစ္ရမွာလည္း...မင္းရွဳ
“ဘာကြ..ငါကဘာလုိ ့ရွဳးရမွာလည္း”
“မရွဳးရင္..ပန္းကန္ၾကီးကုိဘ
“ေတာ္...ေတာ္...ကဲေၿပာမင္းဘ
ၾကယ္စင္ေမာင္အၿမင္ကပ္ကပ္ၿဖစ
“ညကမင္းဘာေတြ ့တာလည္းလုိ ့ေမးတာ”
“ဘာမွမေတြ ့ပါဘူး..မင္းကလည္း”
သန္းထုိက္စိတ္ထစ္ကာေၿဖေနရသည
ၾကယ္စင္ေမာင္ထပ္မေမးေတာ့ပါ၊
မနက္စာကုိအၿမန္စားေသာက္ကားသ
အခန္းထဲကေနအေလာေသာဆယ္ထြက္လာ
သည္။ လက္ကလည္းမွီရာလွမ္းဆြဲလုိက္
“အာ...”
“ဟာ...”
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့သန္းထုိက္ကအိမ္
သန္းထိုက္မွာလည္းအိမ္ေနရင္း
ေအာက္ကုိမၾကည့္ေတာ့ပဲ...
“မင္း...မင္း...”
“အာ...မေတာ္လုိ ့မေတာ္လုိ ့”
သန္းထုိက္ဘာမွလည္းမေၿပာသား.
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းပုဆုိးကုိၿ
ေၾကာင္စဥ္းစားရင္ထပဲသြားရေတ
“ဘာလုပ္ေနတာလည္းၿပန္၀တ္ေပးေ
သန္းထုိက္အသံၾကားမွ..ၾကယ္စင
“ေအာ္..ေအးေအး”
ၾကယ္စင္ေမာင္သန္းထုိက္ကုိပု
ခလုတ္တုိက္မိေသးသည္။.ဒါေၾကာ
ခရီးမတြင္...ထုိအခ်ိန္မွာပဲ
ၾကည့္လုိက္ေတာ့...အန္တီမာလာ
ရန္တန္ ့သြားေတာ့သည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆ
ကေနာက္ကေနၿပီးပုဆုိး၀တ္ေပးေ
၂ေယာက္သားရွက္ရယ္..ရယ္ၿပလုိ
“အဟီး”
“ဟီး”
သုူတုိ ့၂ေယာက္ရီၿပလုိက္မွ..အသက္၀င
“အဲဒါဘာၿဖစ္ေနၾကတာလည္း”
“ဟုိေလ...ဟုိ”
“ဟုိဟာ..ဟုိ”
“က်ေနာ္ခလုတ္တုိက္လုိ ့”
“က်ေနာ္ပုဆုိးမႏုိင္လုိ ့”
သူ ့တုိ ့၂ေယာက္ရဲ့အေၿဖမတူတာထြက္သြာ
“သူ့ကခလုတ္တုိက္ေတာ့က်ေနာ္ပ
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏုိင္ေသာသန္း
သြားေတာ့သည္။
“ကဲ..ကဲဘာမွေၿပာမေနနဲ ့ေတာ့..မင္းတုိ ့အိမ္မွာေနတာအဆင္ေၿပလာမေၿပလ
ရင္းနဲ ့မင္းတုိ ့အတြက္ခ်က္စရာေတြ၀ယ္လာလုိ ့ေစ်းကအၿပန္၀င္လာတာ..အိမ္မွ
အဆင္ေၿပၾကရဲ့လား”
အန္တီမလာေၿပာေၿပာဆုိဆုိႏွင္
သူတုိ ့ကုိၿပဳံးၿပရင္းအထုတ္ေတြလုိ
လုိ ့ကူညီလုိက္ပုိ ့တာၿဖစ္မည္။ ေတာ္ေသးသည္လုိ ့ေၿပာရမည္နည္းနည္းေလးေစာေစာ
မ်ားအန္တီမာလာတုိ ့၀င္လာလွ်င္သန္းထုိက္မေတြး၀
သန္းထိုက္ကုိၿမန္ၿမန္၀တ္ေပး
JIN JAR
“ငါဘာၿဖစ္လုိ့လည္း..ဘာမွမၿဖ
“မဟုတ္ေသးပါဘူး..မင္းတစ္ခုခ
ၾကယ္စင္ေမာင္ေၿပာေၿပာဆုိဆုိ
“ေနလည္းေကာင္းပါတယ္”
သန္းထုိက္ကုိယ္ကုိေနာက္ရြံက
ရင္ခုန္တာလည္းမေၿပာနဲ့ေတာ့တ
ေနေတာ့သည္။ၾကယ္စင္ေမာင္ကလည္
“မင္း..စိတ္ေကာမွန္ေသးရဲ့လာ
“အာ..ငါဘာမွမၿဖစ္ပါဘူး..”
“မင္းအပမွီတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
ဒါေတာ့ၾကယ္စင္ေမာင္အသံတုန္တ
“ဘာကြ..မင္းပါသား.သရဲကားၾကည
ၿဖစ္ေနတာကမင္းပဲေနမွာ”
“အန္”
သန္းထုိက္စကားေၾကာင့္ၾကယ္စင
“ေလွ်ာက္ေၿပာမေနနဲ ့…..မင္းေသခ်ာပါတယ္ေနာ္..”
“ဘာတုန္း”
“ဘာမွမၿဖစ္ဘူးဆုိတာေလ”
ၾကယ္စင္ေမာင္အနားတုိးကေလသံေ
“ေတာ္ကြာ..ေတာ္”
သန္းထုိက္ေၿပာေၿပာဆုိဆုိႏွင
ဒါေတာင္ၾကယ္စင္ေမာင္ေၿပာတဲ့
“ေသာက္..ရူး”
သန္းထုိက္မိမိအခန္းသုိ ့ၿပန္ေရာက္ေတာ့တံခါးကုိေသးၿ
မိမိဘာၿဖစ္ေနသည္ကုိမိမိကုိယ
တုန္ေနတုံးပင္..ရင္ထဲမွာဘာေ
ကုိးဆုိးလာသည္။ အၿပင္ကုိလည္းထြက္ခ်င္သည္။ မထြက္လည္းမထြက္ၿခင္။
ၾကယ္စင္ေမာင္ကုိရင္မဆုိင္ရဲ
“အား….ငါကဘာလုိ ့ေၾကာက္ရမွာလည္း..ဒီေကာင္ကု
(မွတ္ခ်က္။စာဖတ္သူသည္တစ္ေယာ
ထုိတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္မိေနၿပီး
သန္းထုိက္မိမိကုိယ္ကုိမေက်န
သန္းထုိက္အၿပင္ထြက္ေတာ့ၾကယ္
ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၁၁နာရီေတာင္ထုိးၿပီးသြားေခ်
ကုိးပင္ေယာင္နနၿဖစ္သြားသည္။
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ၾကယ္စ
.မီးဖုိးေခ်ာင္ပဲေလ်ွာက္လာသ
ထုိအခ်ိန္မွာၾကယ္စင္ေမာင္သည
ထဲကထြက္လာတာကုိလည္းသူၿမင္ေန
ခုခုကုိရွားေနတာလည္းေတြ ့ရပါသည္။မိမိတုိ ့ေနတဲ့အခန္းဘက္ကုိလည္းၾကည့္
မိမိရပ္ေနတဲ့ေနရာဆီကုိေလွ်ာ
ရင္းသန္းထုိက္ကုိၾကည့္ၿခင္း
ၾကယ္စင္ေမာင္ဘက္မ်က္နာမူလုိ
“အု…အုိ..”
သန္းထုိက္လန္ ့သြားၿပီးသူ ့ကုိမ်က္လုံးၿပဴးၾကီးနဲ့ေနာ
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းသန္းထုိက္အ
သည္။ ဘာမွရွိမေနပါ..ဒါေပမယ့္သန္း
“ေဟ့…ေကာင္…”
ၾကယ္စင္ေမာင္ၾကဳံးေအာ္ပစ္လု
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္း.လက္မွေရခြ
ေသာေနရာကုိၿပန္ၾကည့္ပါသည္။ သန္းထုိက္ကပုိ၍ေနာက္ဆုတ္သြာ
ထုိအၿပဳမွဳေၾကာင့္ၾကယ္စင္ေမ
“ေဟ့…ေကာင္”
သန္းထိုက္ဘာမွၿပန္မေၿဖ
“မင္းဘာေတြ ့လုိ ့လည္း…မင္းေနာ္မင္း…ငါကုိေၾ
ဘူး”
ၾကယ္စင္ေမာင္.မေၾကာက္ဘူးသာေ
သန္းထုိက္လည္း..မထင္မွတ္ေသာ
မိမိအၿဖစ္မိမိပါသားရွက္၍..အ
ထုိအၿပဳမွဳေၾကာင့္ၾကယ္စင္ေမ
၀င္သြားၿပီးကုတင္ေပၚေၿပးတက္
သန္းထုိက္မွာအခန္းသုိ ့ေရာက္မွ..သက္ၿပင္းခ်ႏုိင္ေ
“အာ..ငါနဲ ့ဘာၿဖစ္ေနတာတုန္း..”
သန္းထုိက္သူခုိးလူမိသလုိရွက
ၾကဳံးေအာ္လုိက္ပါေတာ့သည္။
ေနာက္ရက္မနက္မုိးလင္းေတာ့.ဧ
ၾကယ္စင္ေမာင္သန္းကုိအၿမင္မၾ
ရပါ၊ဘာမွန္းမသိေသာအရာကုိဘာမ
ေပ်ာ္သြားသည္။ဒင္းကေတာ့အိပ္
ၾကယ္စင္ေမာင္ပုိလုိပင္သန္းထ
..ၾကည့္လုိက္ၿပီး
“မင္းညကဘာအခ်ဳိး..ခ်ဳိးတာလည
“အဲ..ငါဘာလုပ္လုိ ့လည္း”
သန္းထုိက္ပုံကဘာမွသိသလုိမ်က
သူကပင္တစ္မင္အၿပစ္ရွိသလုိလု
“မင္းကြာ...မင္း..”
ၾကယ္စင္ေမာင္အံၾကိတ္ကားသန္း
“ကဲပါ..ဒါေတြထားေတာ့..ငါမနက
ၾကယ္စင္ေမာင္မယုံပါ..ဒီေကာင
ေနေသာေၾကာင့္သန္းထုိက္ကၾကယ္
ကေနၿပီးတြန္း၍ထမင္းစားခန္းဘ
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းေပကားမသြား
ၾကယ္စင္ေမာင္ကသန္းထိုက္ဘက္အ
ကား..ၾကယ္စင္ေမာင္အားနမ္းသလ
“အာ...”
“ဟာ...မ..မေတာ္လုိ ့..မေတာ္လုိ ့...sorry ”
“လွြတ္..လြွတ္ငါ့လက္ကုိလြွတ
“အင္း..အင္း”
သန္းထုိက္လက္ကုိလြွတ္လုိက္ေ
“ဘာမွန္းကုိမသိဘူးလုပ္လုိက္
“မင္းကလည္း..”
“ဘာ..မင္းကလည္းလဲ..ညကလည္းဘာ
လန့္ၿပီးအိပ္မရၿဖစ္ရတယ္”
“မင္းကလည္းေၾကာက္တတ္လုိက္တာ
ေနၿပီးေတာ့”
“ဘာမွမဆုိင္ဘူး...ငါလည္းအလက
တုန္း..ဘာေတြၿဖစ္မွန္းမသိမင
“ေအးပါကြာ..ငါေတာင္းပန္ပါတယ
တယ္..ပူတုန္ေလးစားရေအာင္”
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းေၿပာမေနေတာ
သန္းထိုက္မွာလည္းခုမွရင္ကေအ
လုိက္သည့္အၿဖစ္ကုိေတြးရင္း.
ဒီလုိသာ..မေတာ္တစ္ဆမ်ဳိးနဲ ့အၿမဲတမ္းနမ္းေနရေကာင္းမွာပ
ငါၾကယ္စင္ေမာင္ကုိ..ဟာ..မဟု
ေနတာလည္းမသိေတာ့ဘူး
ၾကယ္စင္ေမာင္သန္းထုိက္ကုိစက
ၿပန္မေၿဖပဲ..ၿပဳံးလုိက္ေခါင
သည္။
“သန္းထုိက္...”
“အာ...လန့္လုိက္တာ...မင္းကလ
“ဘာကြ....မင္းကုိငါေၿပာေနတာ
ကန္ကိုၾကည့္ၿပီး...မင္းဟုတ္
“အန္...ငါဘာမွမၿဖစ္ဘူး”
“ဘာမၿဖစ္ရမွာလည္း...မင္းရွဳ
“ဘာကြ..ငါကဘာလုိ ့ရွဳးရမွာလည္း”
“မရွဳးရင္..ပန္းကန္ၾကီးကုိဘ
“ေတာ္...ေတာ္...ကဲေၿပာမင္းဘ
ၾကယ္စင္ေမာင္အၿမင္ကပ္ကပ္ၿဖစ
“ညကမင္းဘာေတြ ့တာလည္းလုိ ့ေမးတာ”
“ဘာမွမေတြ ့ပါဘူး..မင္းကလည္း”
သန္းထုိက္စိတ္ထစ္ကာေၿဖေနရသည
ၾကယ္စင္ေမာင္ထပ္မေမးေတာ့ပါ၊
မနက္စာကုိအၿမန္စားေသာက္ကားသ
အခန္းထဲကေနအေလာေသာဆယ္ထြက္လာ
သည္။ လက္ကလည္းမွီရာလွမ္းဆြဲလုိက္
“အာ...”
“ဟာ...”
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့သန္းထုိက္ကအိမ္
သန္းထိုက္မွာလည္းအိမ္ေနရင္း
ေအာက္ကုိမၾကည့္ေတာ့ပဲ...
“မင္း...မင္း...”
“အာ...မေတာ္လုိ ့မေတာ္လုိ ့”
သန္းထုိက္ဘာမွလည္းမေၿပာသား.
ၾကယ္စင္ေမာင္လည္းပုဆုိးကုိၿ
ေၾကာင္စဥ္းစားရင္ထပဲသြားရေတ
“ဘာလုပ္ေနတာလည္းၿပန္၀တ္ေပးေ
သန္းထုိက္အသံၾကားမွ..ၾကယ္စင
“ေအာ္..ေအးေအး”
ၾကယ္စင္ေမာင္သန္းထုိက္ကုိပု
ခလုတ္တုိက္မိေသးသည္။.ဒါေၾကာ
ခရီးမတြင္...ထုိအခ်ိန္မွာပဲ
ၾကည့္လုိက္ေတာ့...အန္တီမာလာ
ရန္တန္ ့သြားေတာ့သည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆ
ကေနာက္ကေနၿပီးပုဆုိး၀တ္ေပးေ
၂ေယာက္သားရွက္ရယ္..ရယ္ၿပလုိ
“အဟီး”
“ဟီး”
သုူတုိ ့၂ေယာက္ရီၿပလုိက္မွ..အသက္၀င
“အဲဒါဘာၿဖစ္ေနၾကတာလည္း”
“ဟုိေလ...ဟုိ”
“ဟုိဟာ..ဟုိ”
“က်ေနာ္ခလုတ္တုိက္လုိ ့”
“က်ေနာ္ပုဆုိးမႏုိင္လုိ ့”
သူ ့တုိ ့၂ေယာက္ရဲ့အေၿဖမတူတာထြက္သြာ
“သူ့ကခလုတ္တုိက္ေတာ့က်ေနာ္ပ
အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏုိင္ေသာသန္း
သြားေတာ့သည္။
“ကဲ..ကဲဘာမွေၿပာမေနနဲ ့ေတာ့..မင္းတုိ ့အိမ္မွာေနတာအဆင္ေၿပလာမေၿပလ
ရင္းနဲ ့မင္းတုိ ့အတြက္ခ်က္စရာေတြ၀ယ္လာလုိ ့ေစ်းကအၿပန္၀င္လာတာ..အိမ္မွ
အဆင္ေၿပၾကရဲ့လား”
အန္တီမလာေၿပာေၿပာဆုိဆုိႏွင္
သူတုိ ့ကုိၿပဳံးၿပရင္းအထုတ္ေတြလုိ
လုိ ့ကူညီလုိက္ပုိ ့တာၿဖစ္မည္။ ေတာ္ေသးသည္လုိ ့ေၿပာရမည္နည္းနည္းေလးေစာေစာ
မ်ားအန္တီမာလာတုိ ့၀င္လာလွ်င္သန္းထုိက္မေတြး၀
သန္းထိုက္ကုိၿမန္ၿမန္၀တ္ေပး
JIN JAR
No comments:
Post a Comment