အမွားမ်ားကုိ ျပင္ဆင္ျခင္း

သူ၏ လိင္တူျခင္း ႏွစ္သက္တတ္သည့္ စိတ္သည္ အိမ္ေထာင္ျပဳရာတြင္ မ်ားစြာ အခက္အခဲ မျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူ႕တြင္ သားေလးတစ္ေယာက္ ရလာသည့္အခါတြင္ အလြန္ၾကီးေသာ အခက္အခဲတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္ ။

အိမ္မွ ေပးစားေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို သူ လက္ထပ္ယူခဲ့ရသည္ ။ ထို႕ေနာက္ သားေလး တစ္ေယာက္ ရခဲ့သည္ ။ သားေလးကို သူ သိပ္ခ်စ္ခဲ့သည္ ။ သူ႕နာမည္ ေက်ာ္ျမင့္မိုရ္ ပါေအာင္ သူ႕သားနာမည္ကို ျမင့္မိုရ္ဟိန္းဟု သူ အမည္ေပးခဲ့သည္ ။

သူ ဟိုမို တစ္ေယာက္မွန္း သူ႕ဇနီးသည္ သိသြားေသာ အခါတြင္ သူ႕ကို ထားရစ္ခဲ့ျပီး ႏိုင္ငံျခားသို႕ ပညာသင္သြားမည္ဟု ဆိုကာ ထြက္သြားခဲ့သည္ ။ ဟိုတြင္ပင္ အလုပ္ဆက္လုပ္မည္ဟု ဆိုကာ သူ႕ကို အဆက္ျဖတ္သြားခဲ့သည္ ။

သို႕ေသာ္ သူ႕ဇနီးသည္ သားေလးျမင့္မိုရ္ႏွင့္ေတာ့ အဆက္အသြယ္ အျမဲတမ္း ရွိသည္ ။ မည္သို႕ပင္ ဆိုေစ သားေလးသည္ အသက္ဆယ္ႏွစ္အရြယ္မွ စ၍ မိခင္မရွိဘဲ ဖခင္ႏွင့္သာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ ေနခဲ့သည္ ။ မိတဆိုးသားေလးအျဖစ္ သူသည္ ျမင့္မိုရ္ေလးကို အလိုလုိက္ကာ အလြန္ခ်စ္ခဲ့သည္ ။

ဇနီးသည္ မရွိေတာ့ေသာ အခါတြင္ သူ႕အရင္က အက်င့္မ်ား ျပန္ေပၚလာခဲ့သည္ ။ လိင္တူခ်င္း ႏွစ္သက္ေသာ စိတ္ကို သူ ၾကိဳးစား ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ခဲ့ေသာ္လည္း လုံး၀ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေခ် ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ သူ႕ဆႏၵကို အေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရေလသည္ ။

သားေလးမ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ သူအိမ္တြင္ မည္သူႏွင့္မွ် ျဖစ္ျခင္း မရွိခဲ့ ။ သူ စိတ္ျဖစ္လာသည့္ အခါမ်ဳိးတြင္ ဟိုတယ္တစ္ခုခုသို႕ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်ိန္းကာ သြားတတ္ခဲ့သည္ ။ သူ ထိုသို႕ လိင္တူ ဆက္ဆံမွန္း သူ႕သားေလး သိမည္ကို ေသမေလာက္ပင္ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕ခဲ့ေလသည္ ။

သားေလး အသက္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားအရြယ္တြင္ သူ အေၾကာက္ဆုံး အရာသည္ တကယ္ျဖစ္လာခဲ့ေလသည္ ။ ထိုေန႕က သူ ပါတနာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ဟိုတယ္ထဲမွ ထြက္လာခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္ ။

သူ႕ကို တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္း သိလုိက္ရေသာ အခါတြင္ သူ ၾကက္သီးထသြားမိသည္ ။ ထိုအရာကို သူ ျပန္ၾကည့္ရန္ အားယူလိုက္စဥ္တြင္ သူ သားေလးမ်က္ႏွာကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္ ။

ျမင့္မိုရ္သည္ သူ႕ေဖကို ေတြ႕သြားေသာ အခါတြင္ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကို မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္ ။ ထို႕ေနာက္တြင္ ျမင့္မိုရ္သည္ သူ႕အေဖႏွင့္ ေ၀းရာသို႕ ေျပးသြားမိေလသည္ ။

သူ႕သားေလး မ်က္ႏွာကို သူ ေတြ႕လိုက္ရျခင္းသည္ အထင္မွားမွု မဟုတ္မွန္း သူ သိလိုက္ရေလသည္ ။ သားေလးရယ္ …. ။ သူသားေလးအေပၚ ေသေလာက္ေအာင္ အားနာမွု ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္ ။

အစ္ကို … ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္ေတာ့ ထပ္ေတြ႕မလဲ …

ေဘးက ပါတနာေမးလိုက္ေသာ အသံကို သူ ေဒါသ ျဖစ္သြားခဲ့သည္ ။

မင္းနဲ႕ ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ေတြ႕စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး ။ သူ ေအာ္ေျပာျပီး ကားကို အိမ္သို႕ တရၾကမ္း ေမာင္းလာခဲ့မိသည္ ။ တစ္လမ္းလုံး သားေလး မ်က္ႏွာကိုသာ သူ ျမင္ေယာင္ေနမိေလသည္ ။

ျမင့္မိုရ္ေလးရယ္ … ေဖေဖ မွားသြားတယ္ကြာ …

သူ မ်က္ရည္က်ကာ ငိုမိေလသည္ ။

သူ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျမင့္မုိရ္ျပန္မေရာက္ေသး ။ သူ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ငူငူၾကီး ထုိင္ေနမိေလသည္ ။ မၾကာခင္ အိမ္တံခါး ဖြင့္သံၾကားရသည္ ။ ျမင့္မိုရ္ေလး ျပန္ေရာက္လာျပီေပါ့ ။

သည္ေလာက္ညည့္နက္ေအာင္ ဘယ္သြားေနတာလဲလို႕ သူ မေမးရဲပါ ။ ျပန္ေျဖမည့္ အေျဖကိုလည္း သူမၾကားရဲပါ ။ သူ တိတ္တိတ္သာ ေနရေလသည္ ။

သားေလး အခန္းမွ မီးဖြင့္ထားေသာေၾကာင့္ သား မအိပ္ေသးမွန္း သူသိပါသည္ ။ သို႕ေသာ္ သားေလးကို သူ ဘာမွ သြားမေျပာရဲပါ ။

ခဏၾကာေတာ့ သားေလးအခန္းက မီးပိတ္သြားေလသည္ ။ သူ သားေလးအခန္းထဲကို ၀င္ၾကည့္မိလိုက္သည္ ။ အိပ္ေနေသာ သားေလး မ်က္ႏွာေလးသည္ ေတာ္ေတာ္ေလး ခံစားခဲ့ရေၾကာင္းေသခ်ာပါသည္ ။

သူ သားေလး ေဘးတြင္ ခ်ထားေသာ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကို ယူဖတ္လိုက္သည္ ။ သားေလး စာအုပ္ထဲတြင္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေၾကာင္း သူခ်စ္ေသာ ေကာင္မေလး အေၾကာင္း စသည္တို႕ပါေလသည္ ။ ေနာက္တစ္ရြက္လွန္လိုက္ေသာ အခါတြင္ သူ႕အေဖအေၾကာင္းကို ေရးထားေသာစာကို သူ ေတြ႕လိုက္ရေလသည္ ။

ေဖေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း ဇာနည္ရဲ႕ အေမက သိတယ္တဲ့ ။ ငယ္ငယ္တုန္းက တစ္ေက်ာင္းတည္းပဲလို႕ ေျပာတယ္တဲ့ ။ သူ႕ေမေမက ေျပာတယ္ ။ ေဖေဖက ငယ္ငယ္က ေယာက်္ားခ်င္းပဲ ၾကိဳက္ခဲ့တာတဲ့ ။ ေဖေဖ့မွာ ေယာက္်ားေလးရည္းစား ရွိခဲ့တယ္တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွက္လိုက္တာ ေဖေဖရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဖေဖ့ကို အျမဲတမ္း ေလးစားခဲ့တာ ။ ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္ အျမဲတမ္း ဟီးရိုးျဖစ္ခဲ့တာ ။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မွားျပီ ထင္တယ္ ေဖေဖရယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ မယုံပါဘူး ။ သူတို႕ေတြ လိမ္ေနၾကတာ ျဖစ္မွာ ။ ကၽြန္ေတာ္ သည္လိုပဲ ယုံၾကည္ျပီး ေနခဲ့ပါတယ္ ။ ေဖေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ယုံတယ္ေလ ။ ဒါေပမယ့္ ေဖေဖရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ့ေနာက္ကို လိုက္ျပီး ၾကည့္ခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အျဖစ္မွန္ကို သိခဲ့ရတယ္ ။ ေဖေဖ … တကယ္ျဖစ္ေနပါလားဗ်ာ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ခဲ့ရတာ ေလးခါရွိျပီ ။

ေနာက္တစ္ရြက္ကို လွန္လိုက္ေတာ့ ခုနေလးတင္မွ ေရးထားတဲ့ စာေလးေတြကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္ ။

ေဖေဖ … သည္ေန႕လည္း ေဖေဖ အဲ့သည့္ကိစၥကို လုပ္ခဲ့ျပန္ျပီေနာ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွက္လိုက္တာ ေဖေဖရယ္ ။ ေဖေဖဟာ အဲ့သည့္ေလာက္ေတာင္ပဲ မေစာင့္စည္းႏိုင္ခဲ့ဘူးတဲ့လား ။ သူ႕သားအတြက္ အဲ့သည့္ေလာက္ကိုေတာင္ မေစာင့္စည္ေပးႏုိင္ဘူးလားဟင္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ့ကို အရမ္းမုန္းတယ္ ။

သားေလးရဲ႕ စာအုပ္ကို ဖတ္ျပီး သူခ်ဳံးပြဲခ် ငိုမိလိုက္ပါတယ္ ။ သားေလးရယ္ … ေဖေဖမွားသြားတယ္ကြာ ။ သူ သားေလးရဲ႕ စာအုပ္ထဲမွာပဲ ျဖည့္ျပီး ေရးေပးလုိက္ပါတယ္ ။

သား … ေဖေဖ မွားသြားတယ္ကြာ … ေနာက္ေဖေဖ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူးေနာ္ … ေဖေဖ့ကို မမုန္းပါနဲ႕ သားရယ္ … သားအတြက္ ေဖေဖ ေစာင့္စည္းေပးဖို႕ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါျပီ ။ သားရဲ႕ ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖ …

သူ သည္စာေလးကို ေရးျပီး သားေလး အိပ္တဲ့နားမွာ ထားေပးခဲ့ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ သူ တစ္ညလုံး အိပ္လို႕မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူး ။

မနက္လင္းလာေတာ့ သားေလး ေက်ာင္းကို သြားပါတယ္ ။ သူ႕ကို စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပါဘူး ။ သူ တကယ္ စိုးရိမ္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ သားေလး သူ႕ကို မုန္းသြားခဲ့ျပီပဲ ။

သားေလး ထြက္သြားေတာ့ သူ သားေလးအခန္းထဲကို ၀င္ျပီး စာအုပ္ေလးကို လွန္ၾကည့္မိပါတယ္ ။ သားေလး ေရးထားတဲ့ စာေလးကို ေတြ႕ေတာ့ သူ သိပ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္ ။

သည္တစ္ခါေနာက္ဆုံးပဲေနာ္ ေဖေဖ … သား ေဖေဖ့ကို မမုန္းေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ခါ ျဖစ္လာခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သားေဖေဖ့ကို စိတ္နာလိုက္ေတာ့မယ္ ။ တကယ္ေျပာတာေနာ္ … စိတ္ဆိုးတာ မဟုတ္ဘူး ။ စိတ္နာလိုက္မွာ ။ ညေနက်ရင္ ေဟာ့ေပါ့လုိက္ေကၽြးေနာ္ ။ သား အစားပ်က္ေနတာ ၾကာေနျပီ ။

သူ ဖတ္လိုက္ျပီး ျပဳံးလိုက္သည္ ။ သားေလးကို ညေနက်ေတာ့ သူ ေဟာ့ေပါ့ လုိက္ေကၽြးရပါဦးမည္ ။

သူတို႕ သားအဖ ဆက္ဆံေရးသည္ ဖုန္းတစ္ခု ၀င္မလာခင္အထိ အဆင္ေျပေျပ ရွိခဲ့ၾကေလသည္ ။ ထိုေန႕က သူ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ဖုန္းတစ္ခု ၀င္လာခဲ့ေလသည္ ။

ကိုေက်ာ္လား … ကၽြန္ေတာ္ ေဇပါ …

ေအာ … ဟုတ္ပါတယ္ … ဘာကိစၥရွိလို႕လဲခင္ဗ် …

ကၽြန္ေတာ္ ကိုေက်ာ္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တယ္ …

ေအာ္ … ေဆာရီးပဲ … အစ္ကို ဘယ္သူနဲ႕မွ မေတြ႕ေတာ့ဘူးလို႕ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္ …

လာခဲ့ပါဗ်ာ … အစ္ကုိ႕ကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ … ညေန ဟိုတယ္မွာေလ … ေတြ႕ၾကမလားအစ္ကို

အစ္ကို မလာဘူး … ဘယ္သူနဲ႕မွလည္း အဲ့ကိစၥကို မလုပ္ေတာ့ဘူးညီ …

ဒါဆိုရင္ ဟိုတယ္ကို လာခဲ့ဗ်ာ … ေအာက္ထပ္မွာ ေကာ္ဖီေသာက္ၾကမယ္ … စကားေျပာရရင္ ရပါျပီဗ်ာ …

အစ္ကို မအား…..

လာခဲ့ပါဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ …

ေျပာျပီး ေကာင္ေလးက ဖုန္းခ်သြားသည္ ။ သည္ေကာင္ေလးကို သူမွတ္မိပါသည္ ။ သည္ေကာင္ေလးက ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေခ်ာျပီး ၾကည့္ေကာင္းသည္ ။ ညေန … ဟိုတယ္မွာ … သူ သြားခ်င္ပါသည္ ။ ဒါေပမယ့္ … ။

သားေလး မ်က္ႏွာကို ေတြးၾကည့္မိေသာ အခါတြင္ သူ႕ေျခလွမ္းေတြ တြန္႕ဆုတ္သြားရပါသည္ ။ သားေလး … ။

ဟင့္အင္း … မသြားဘူး …

ဒါေပမယ့္ သူ သည္ေကာင္ေလးႏွင့္ ေကာ္ဖီေလာက္ေတာ့ ေသာက္၍ ရလိမ့္မည္ဟု သူ မုိက္မဲစြာေတြးခဲ့မိသည္ ။ ထို႕ေနာက္တြင္ သူ ဟိုတယ္ရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္ဘက္သို႕ ထြက္လာခဲ့ေလသည္ ။

ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲသို႕ သူ လွမ္း၀င္လုိက္ခ်ိန္တြင္ သားေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္ ။ သားေလးသည္ သူ႕ကို နာက်ည္းစြာ ျပဳံလ်က္ ၾကည့္ေနေလသည္ ။

ျမင့္မိုရ္ … မင္း ဘယ္လိုလုပ္ျပီး…..

ေဖေဖ ထပ္လုပ္တယ္ေနာ္ … ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုမွ မေထာက္ဘဲ ေဖေဖထပ္လုပ္တယ္ေနာ္ …

ကၽြန္ေတာ့္တြင္ ေျဖရွင္းစရာ စကားလုံးမ်ား ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္ေနေလသည္ ။ သားေလးသည္ သူ႕ကို နာက်င္စြာ ၾကည့္ေနေလသည္ ။

ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းဆက္ခိုင္းခဲ့တာပဲ … ကိုေဇက ေဖေဖ့ကို ဖုန္းေခၚခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခုိင္းလို႕ပါ … အဲ့လို လုပ္ဖို႕အတြက္ ကိုေဇ့ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ အေပးအယူလုပ္ခဲ့တယ္ေလ … တကယ္လို႕ ေဖေဖ လာခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ္ သူနဲ႕ တစ္ည လုိက္အိပ္ပါမယ္လို႕ …

ဘာ …

သူ ေခါင္းနပမ္းေတြ ၾကီးသြားခဲ့သည္ ။ သားေလးက … သားေလးက သည္လူနဲ႕ ။ ဟာ … မျဖစ္ရဘူး ။ လုံး၀ မျဖစ္ရဘူး ။

သူ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္မိသည္ ။

ျမင့္မိုရ္ ... မင္းမသြားရဘူး ... သူနဲ႕ မင္း အိပ္ဖုိ႕ကို ေဖေဖ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး ...

သားေလးက သူ႕ကို ခနဲ႕သလို ျပဳံးကာ ၾကည့္ေနသည္ ။

ေဖေဖ့မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို သည္လို အမိန္႕ေပးႏိုင္ဖို႕ အခြင့္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ ေဖေဖသိမွာပါ ...

မဟုတ္ဘူး ျမင့္မိုရ္ ... ေဖေဖ မင္းကို ေပးခဲ့တဲ့ ကတိကို မဖ်က္ခဲ့ဘူး ...

ဟိုတယ္အထိ ေရာက္လာျပီးမွ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူးဆိုတဲ့ စကားကို ကၽြန္ေတာ္ ယုံရမွာလား ေဖေဖ ...

ေဖေဖ ေကာ္ဖီေသာက္ဖို႕ပဲ လာခဲ့တာပါ ... တျခားဘာကိုမွ လုပ္ဖို႕ မဟုတ္ဘူး ...

ဟားဟား ... ဟိုတယ္ ေအာက္ထပ္မွာ ေကာ္ဖီလာေသာက္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ဟာ ဟိုတယ္ေပၚကို ေရာက္မသြားႏုိင္ဘူးလို႕ ေဖေဖအာမခံႏုိင္လား ... ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မယုံဘူး ေဖေဖ ...

တကယ္ပါ သားရယ္ ... ေဖေဖ မွားသြားပါတယ္ ... ဒါေပမယ့္ ေဖေဖ မင္းကိုေပးခဲ့တဲ့ ကတိကို ဖ်က္မွာ မဟုတ္လို႕ သူနဲ႕ သြားမအိပ္ပါနဲ႕ေနာ္ ... ဒါသားအတြက္ မေကာင္းဘူးေလ ... ျပီးေတာ့ ေဖေဖ့သားေလးက ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတာေလ ...

မစိုးရိမ္ပါနဲ႕ ေဖေဖရဲ႕ ... ေဖေဖေတာင္ သည္လိုလမ္းမ်ဳိးေလွ်ာက္ခဲ့ေသးတာပဲ ... ေဖေဖ ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ဟာ ဘယ္လိုလဲလို႕ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါေလး စမ္းၾကည့္ယုံပါ...  ေဖေဖ ဘာေတြ သည္ေလာက္ ျဖစ္ေနရတာလဲ ...

ျမင့္မိုရ္ ... သားအတြက္ မေကာင္းလို႕ ေဖေဖ ေျပာေနတာပါကြာ ...

မေကာင္းမွန္းေတာ့ ေဖေဖ သိသားပဲ ... ဒါဆိုရင္ ေဖေဖကိုယ္တိုင္ေရာ ဘာလို႕လုပ္ခဲ့ေသးလဲ ...

ေဖေဖက ...

သူဆက္ေျပာစရာစကားမ်ား ေပ်ာက္ရွသြားခဲ့သည္ ။ သားရယ္ ... ။ ေဖေဖမွားသြားခဲ့ပါတယ္ ။

ျမင့္မိုရ္သူ႕ေဘးမွ ထြက္သြားသည္ကို သူ သည္အတိုင္းသာ ငိုင္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ သူ႕တြင္ဘာမွ တားရန္ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ေခ် ။

သူ ေဇကို ေဒါသတၾကီး လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္ ။ တစ္ခုခု ေျပာရန္ ရည္ရြယ္ျပီးမွ တစ္စုံတစ္ခုကို သတိရစြာျဖင့္ သူ႕ေလသံကို ေလွ်ာ့ခ်ပစ္လိုက္ရေလသည္ ။

ေဇ ... အစ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ... သားေလးနဲ႕ သားေလးနဲ႕ ဘာမွ မျဖစ္ဖို႕ အစ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...

ေဇက သူ႕ကို အားရပါးရ ၾကည့္ျပီးရယ္ေနသည္ ။

အစ္ကို ... အစ္ကိုလည္း စဥ္းစားတတ္တဲ့လူပဲ ... သည္လိုမ်ဳိး ႏုႏုထြတ္ထြတ္ အသစ္ကေလးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ စိတ္၀င္စားတတ္ၾကတာပဲ ... အစ္ကို႕ကို အစ္ကို႕သားအရြယ္ ေကာင္ေလး ေခ်ာေခ်ာေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ လႊတ္ေပးရင္ အစ္ကို ဘာမွ မျဖစ္ဘူးလို႕ အာမခံႏုိင္လား ...

မင္း ... မင္း ...

သူ ေျပာစရာ စရားေတြ ေပ်ာက္ဆုံးေနေလသည္ ။ သည္အခ်ိန္တြင္ ေတာင္းပန္ရန္မွ လြဲ၍ သူ ဘာကိုမွ မတတ္ႏိုင္ေပ ။

အစ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ ... မင္းလိုခ်င္တာ ဘာကိုမဆို အစ္ကို ေပးႏိုင္ပါတယ္ ...

ကၽြန္ေတာ္က ျမင့္မိုရ္ဟိန္းဆိုတဲ့ အစ္ကို႕သားကုိပဲ လုိခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေကာ ...

သူ စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ေဇ့ကို လက္သီးႏွင့္ ထိုးပစ္လိုက္သည္ ။

မင္း ငါ့သားကို ဘယ္လိုမွ မထိရဘူး ... ငါ့သားကို ငါကိုယ္တိုင္ ကာကြယ္မယ္ ... နားလည္လား ...

သူ ေျပာျပီး ထိုေနရာမွ ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာခဲ့ေလသည္ ။ အျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္လုံး သူငိုေနမိသည္ ။ ဒါဟာ သူ ျပန္၀ဋ္လည္ခဲ့တာလား ။ ျမင့္မိုရ္အရြယ္ ေကာင္ေလးေတြႏွင့္ သူျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္ ။ သည္တုန္းက သူ သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္း မစာတတ္ခဲ့ ။ တကယ္တမ္း သူ႕သားကို သည္လိုဘ၀မ်ဳိးေရာက္ေအာင္ သူကိုယ္တိုင္ တြန္းပို႕ခဲ့မိမွန္း သူသိလိုက္ရခ်ိန္တြင္ သူ႕ေနာင္တသည္ ေနာက္က်ခဲ့ေခ်ျပီ ။

အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ျမင့္မိုရ္ ေရာက္ေနျပီ ။ ျပီးေတာ့ ျမင့္မိုရ္ ဖုန္းေျပာေနေလသည္ ။

ေမေမ ... ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာျပည္မွာ မေနေတာ့ဘူး ေမေမ ...

ဟုတ္လား ... ေမေမ ေနာက္လ ျပန္လာခဲ့ေနာ္ ...

ေမေမ ျပန္ရင္ သားပါ ဟုိကို လုိက္ခဲ့မယ္ ...

သည္ေနရာမွာ သားဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ေမေမ ...

သည္စကားကို ေျပာေနခ်ိန္တြင္ သားေလးသည္ သူ႕မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္ ။

ဒါပဲေနာ္ေမေမ ... ေမေမ့ကို ခ်စ္တယ္ ...

ဖုန္းခ်ျပီး ျမင့္မိုရ္သည္ သူ႕အခန္းဘက္သို႕ ထြက္သြားေလသည္။ သူ႕ကို တစ္စက္မွပင္ လွည့္မၾကည့္သြား ...  ။

သား ...

သူ သားေလးလက္ကို ဆြဲကိုင္လုိက္သည္ ။

ေဖေဖ မွားသြားပါတယ္သားရယ္ ... မသြားပါနဲ႕ေနာ္ ... ေဖေဖ့ဘ၀ဟာ သားအတြက္ပဲ ရွင္သန္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သားမသိဘူးလား ...

ဟင့္အင္း မဟုတ္ပါဘူး ... ေဖေဖ့ဘ၀ဟာ ေဖေဖ့ပါတနာေတြအတြက္ပဲ ရွင္သန္ခဲ့တာပါ ...

မဟုတ္ဘူးသားရယ္ ... မဟုတ္ဘူး ...

ေျပာရင္း သူမ်က္ရည္ေတြ က်လာသည္ ။

ထပ္မရွင္းျပပါနဲ႕ေတာ့ ေဖေဖရယ္ ... သားနားလည္သြားပါျပီ ... သား ေမေမနဲ႕ပဲေနပါရေစေတာ့ ...

ေဖေဖ့မွာ သားအတြက္ပဲ အသက္ရွင္ခဲ့တာပါကြာ ... ေဖေဖ ေကာ္ဖီေသာက္ယုံေလးပဲ သြားခဲ့တာပါ သားရယ္ ... သားေလးကို နာက်င္ေစမယ္ဆိုတာ သိရင္ ေဖေဖမသြားခဲ့ပါဘူး ...

ဒါေပမယ့္ အားလုံး ေနာက္က်သြားပါျပီ ေဖေဖ ...

ျမင့္မိုရ္ေလး မ်က္ရည္က်လာသည္ ။ တကယ္ေတာ့ ေဖေဖ့ကို သူသိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ ေဖေဖသည္ သူ႕ဘ၀အတြက္ သူရဲေကာင္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္ ။ သို႕ေသာ္ အခုအခ်ိန္တြင္မူ .... ။

သားလက္ကို လႊတ္ေပးပါေတာ့ ေဖေဖ ... သား နားပါရေစေတာ့ ...

ေျပာျပီး သားေလးသည္ သူ႕အခန္းထဲသို႕ ၀င္သြားေလသည္ ။ သူ တစ္ေယာက္တည္း ငူငူၾကီး က်န္ခဲ့ေလသည္ ။ သြားေခ်ျပီ ။ သူ႕ဘ၀မွ သားေလးသည္ ထြက္ခြါသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ ။

ဖုန္းကို သူ လိုင္းခြဲထားျပီး သားေလး မသိေအာင္ သူ႕အခန္းထဲတြင္ ထားထားလိုက္သည္ ။ သားေလး ဟန္းဖုန္းကိုလည္း လုိင္းပြါးျပီး သူ တစ္ခုယူထားလိုက္သည္ ။ သည္အခ်ိန္တြင္ သားေလးထံမွ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ အားလုံးကို သူ သိထားမွ ျဖစ္မည္ ။ သားေလးႏွင့္ ေဇ ဘယ္လိုမွ ဆက္သြယ္ဖို႕ သူ ခြင့္မျပဳႏိုင္ ။ ဖခင္တစ္ေယာက္၏ အတၱကို သူ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သြားခဲ့ေလသည္ ။

ျမင့္မိုရ္ ... မင္း ကိုေဇ့ဆီ လာမယ္လို႕ ကတိေပးထားတယ္ မဟုတ္လား ... ဘယ္ေတာ့လာမွာလဲ ...

သားေလး ဖုန္းကို သူ နားေထာင္ေနမိသည္ ။ သားေလး ဘာျပန္ေျပာမွာပါလိမ့္ ။ ျငင္းလုိက္ပါေနာ္ ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ျငင္းလုိက္ပါေနာ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ စေနေန႕ လာခဲ့မွာပါ ... ကၽြန္ေတာ္ ကတိမပ်က္ပါဘူး ...

မင္းတကယ္ေပးမွာ ေသခ်ာတယ္မဟုတ္လား ...

ေပးမွာပါ ... သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ...

ဒါဆိုတာ့တာေနာ္ ...

ဟုတ္ကဲ့ပါ ...

သည္ေန႕ ၾကာသပေတးေန႕ပဲ ... ။ ဒါဆို ေနာက္ ႏွစ္ရက္ဆုိရင္ သားေလးက သူနဲ႕ ။ အား ။ မျဖစ္ဘူး ။ လုံး၀ မျဖစ္ဘူး ။ သူ ေဇ့ဆီကို ဖုန္းေခၚလုိက္သည္ ။

ေဇ ... အစ္ကိုပါ ...

ေျပာအစ္ကို ...

မင္းနဲ႕ အစ္ကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ ...

ေဆာရီးပဲ ကၽြန္ေတာ္ မအားဘူး ... ျမင့္မိုရ္ကိစၥေျပာမယ္ဆုိရင္ အခုတည္းက ၾကိဳေျပာလုိက္မယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ လက္ေလွ်ာ့ေပးမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ...

မဟုတ္ပါဘူး ... အစ္ကို မင္းနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႕ပါ ...

အင္း ... တကယ္လို႕ ဟိုတယ္မွာ ေတြ႕မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမယ္ေလ ...

ေသခ်ာတာေပါ့ ... ဟိုတယ္မွာ ေတြ႕ၾကတာေပါ့ ... အစ္ကို အခန္းတစ္ခု ယူလုိက္မယ္ေလ ...

အိုေက ... ညက်ရင္ လာခဲ့မယ္ေလ ... ကၽြန္ေတာ္ သည္တစ္ေလာ မျဖစ္ရတာ ၾကာျပီ ...

သူ ျပဳံးလုိက္သည္ ။ ေဇ ... မင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားဥာဏ္နည္းတာပဲ ။ မင္းမွာ ဒါ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ပဲ ရွိတယ္ ။ သားတစ္ေယာက္ကို ဆုံးရွုံးရေတာ့မယ့္ ဖခင္တစ္ေယာက္ဟာ ဒါေတြကို လုပ္ဦးမယ္လို႕ မင္း ထင္ေနတာလား ။

ထိုေန႕ညက သူ စိတ္ေတြ ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ျဖစ္ေနသည္ ။ ေဇက ေအာင္ႏိုင္သူ အျပဳံးႏွင့္ သူ႕ကို ၾကည့္ေနသည္ ။

တကယ္ေတာ့ အစ္ကို သည္လုိ ခ်ိန္းလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသေနတာ ... မထင္ထားဘူးေလ ... ဒါေပမယ့္ အစ္ကိုလည္း လူတစ္ေယာက္ပဲဆိုတာ နားလည္ပါတယ္ .... ဟုတ္တာေပါ့ ... အစ္ကိုလည္း ဟိုမိုတစ္ေယာက္ပဲေလ ...

သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ေဇရယ္ ...

ေဇ့အေရွ႕တြင္ ႏြားႏို႕ပုလင္းကို သူ ဖြင့္ေပးလိုက္သည္ ။ ေဇ့ဆီသို႕ ႏြားႏို႕ပုလင္းကို သူ ကမ္းေပးလိုက္သည္ ။

ေရာ့ေဇ ... ေသာက္လုိက္ဦး ...

ပုလင္းကို မသကၤာသလိုႏွင့္ ေဇ ၾကည့္ေနသည္ ။

ဟဟ ... အခုမွ ဖြင့္ထားတဲ့ ပုလင္းပါကြ ... ကဲ ... အစ္ကို ေနာက္တစ္ပုလင္း ဖြင့္ေပးမယ္ ... မင္း မယုံသကၤာ ျဖစ္ေနတယ္ မဟုတ္လား ...

ဟင့္အင္း ... ရပါတယ္ ... မျဖစ္ပါဘူး ...

ေဇ ႏြားႏို႕ကို ေသာက္ခ်လိုက္သည္ ။ သူ ေသြးေအးေအးႏွင့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။ မၾကာခင္ ႏြားႏို႕ပုလင္းထဲကို သူ ထည့္ခဲ့ေသာ အဆိပ္တုိ႕ ေဇ့တစ္ကိုယ္လုံးသို႕ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာေတာ့မည္ ။ ဟားဟား ။ သြားေသလိုက္ေဇ ။ မင္း သြားသာေသလိုက္ ။

ခင္ဗ်ား ... ခင္ဗ်ား ဘာေတြ ထည့္ထားတာလဲ ...

ေဇ သူ႕ကို ေဆာင့္ဆြဲျပီး ေမးေတာ့ သူ ျပဳံးေနလိုက္သည္ ။

ေဇ ... စေနေန႕ မင္း ငါ့သားနဲ႕ေတြ႕ဦးမယ္ဆို ... အခု မင္း ေတြ႕ႏိုင္မလား မေတြ႕ႏိုင္ဘူးလားဆိုတာ ငါ တစ္ခါတည္း ေစာင့္ၾကည့္သြားရမွာေပါ့ ...

ေဇ မၾကာခင္ ေပ်ာ့ေခြ လဲက်သြားေတာ့သည္ ။ သူ က်ယ္ေလာင္စြာ ရယ္ေမာလိုက္သည္ ။

စေနေန႕က်ရင္ မင္းဟာ သျဂိဳလ္စက္နဲ႕ညားေနရမွာကြ ...

ထုိေနရာမွ သူ လ်င္ျမန္စြာ ထြက္လာခဲ့သည္ ။ ထို႕ေနာက္တြင္ အားလုံးကို သူ ထားရစ္ခဲ့ေလသည္ ။



ကြန္ဒို တုိက္ခန္းတစ္ခု၏ အထပ္ျမင့္ ေခါင္မိုးသည္ ေလညင္းခံရန္သာ မဟုတ္ ... ခုန္ခ်ရန္လည္း အသုံး၀င္ေၾကာင္း သူ အခုအခ်ိန္တြင္ သူရွိခဲ့ေလျပီ ။

သူ႕ဘ၀တြင္ သူ႕သားေလးသည္ မၾကာခင္ ထြက္ခြါသြားေတာ့မည္ ။ သားေလးအတြက္ သူ လုပ္ေပးႏုိင္သည္ကို အတတ္ႏိုင္ဆုံးလုပ္ေပးခဲ့ျပီးျပီ ျဖစ္သည္ ။ သည္လို အသုံးမက်တဲ့ အေဖတစ္ေယာက္ေသသြားလို႕ သားေလး ငိုေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ သူ႕ဘ၀တြင္ တြယ္တာစရာ ဘာဆုိဘာမွကို မက်န္ေတာ့ ။

သူ ပ်ံသန္းခ်င္သည္ ။ ဟုတ္သည္ ။ သူ လြပ္လပ္စြာ ပ်ံသန္းခ်င္သည္ ။ သည္အခ်ိန္ ငွက္ကေလးေတြ မရွိၾကေတာ့ဘူး ။ ဟုတ္သားပဲ ။ ညေရာက္ေနျပီပဲ ။ ဘယ္ငွက္ကေလးေတြ ရွိေတာ့မွာလဲ ။

ဒါဆို သူ တစ္ေယာက္တည္း ပ်ံသန္းမွာေပါ့ ။ သူ႕ဘ၀ ရွင္သန္ေနစရာ တစ္ခုတည္းျဖစ္ေသာ သားေလး သူ႕အနားမွထြက္သြားေတာ့မည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘာအတြက္ သူ ရွင္သန္ေနရေတာ့မွာလဲ ။ ငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ... ဟုတ္တယ္ ... သူ ငွက္ေလးတစ္ေကာင္ ျဖစ္လုိက္ခ်င္ေတာ့သည္ ။

သူ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနမိသည္ ။ သူ႕ဘ၀သည္ သားေလးအေပၚတြင္ အမွားမ်ား ျဖစ္ေစျခင္းႏွင့္သာ အဆုံးသတ္ရေတာ့မည္ ။ ထိုအမွားမ်ားကို သူ ျပင္ဆင္ခ်င္သည္ ။ အမွားမ်ားကို သူ ျပင္ဆင္ရလိမ့္မည္ ။ သူသာ ငွက္ကေလး တစ္ေကာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ သည္အမွားေတြ အကုန္လုံးေပ်ာက္သြားမွာလား ။ ဒါလည္း မေသခ်ာပါ ။ ဒါေပမယ့္ သူ ပ်ံသန္းခ်င္ပါသည္ ။ သူ႕ဘ၀ က်ရွုံးခဲ့ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေ၀းရာသို႕ သူ တစ္ေယာက္လည္း ပ်ံသန္းသြားလိုက္ခ်င္ပါသည္ ။

သူ သတိမထားမိလိုက္ခ်ိန္မွာပင္ လက္ကိုင္တန္းအေပၚသို႕ သူ လွမ္းေလွ်ာက္ေနမိျပီ ျဖစ္ေလသည္ ။

ေဖေဖ ... မလုပ္ပါနဲ႕ ...

သားေလး ငိုေနေသာ အသံ ။ သူ ၀မ္းသာလိုက္တာ ။ သူ သားေလးႏွင့္ အေ၀းဆုံးသို႕ မသြားမီ သားေလးအသံကို သူ ၾကားႏုိင္ခဲ့သည္ေပါ့ ။

ကၽြန္ေတာ္ ေဇ့ဆီကို သြားတယ္ဆိုတာ ေဖေဖ့ကိစၥကို စုံစမ္းဖို႕ပါ ... ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေဇနဲ႕ ျဖစ္ဖို႕လည္း ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာခဲ့ဖူးပါဘူး ... ေဖေဖ့ကို ျပန္ခံစားေစခ်င္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တာပါ ... ေဖေဖ လိုင္းခြဲယူထားမွန္းသိလို႕လည္း ေဇနဲ႕ တမင္ေျပာခဲ့တာပါ ... ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္သူနဲ႕မွ ျဖစ္ဖို႕ မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး ... ေမေမ့ဆီကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ မလုိက္သြားေတာ့ပါဘူးေဖေဖရယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ့ကို ခ်စ္တယ္ ...

ဟာ ။ သားေလးက ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာေနတာပဲ ။ သူ သိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ သိပ္ေနာက္က်သြားခဲ့ေခ်ျပီ ။ သူ႕ေျခလွမ္းမ်ားကို ေနာက္ဆုတ္ဖို႕ သိပ္ေနာက္က်သြားေခ်ျပီ ။ သူသည္ ေလဟာနယ္ထဲသို႕ အထိန္းအကြယ္မဲ့စြာ ပ်ံသန္းသြားေလသည္ ။

ဒါ ပ်ံသန္းေနတာလား ။ သိပ္မေသခ်ာပါ ။ ဒါေပမယ့္ ေလေတြက သူ႕ကိုယ္ကို ၀င္တိုးေနၾကသည္ ။ ပ်ံသန္းတယ္ဆိုရင္ သူ အေပၚကို ေရာက္သြားရမွာေပါ့ ။ ဘာလို႕မ်ား ေအာက္ကိုပဲ ေတာက္ေလွ်ာက္သြားေနရတာလဲ ။ သူ မသိပါ ။ ေအာက္ေရာက္မယ္ဆိုလည္း ေရာက္လိုက္ပါေတာ့ ။ ေရာက္ဖို႕ အခ်ိန္ေတြကလည္း ၾကာလိုက္တာေနာ္ ။

ထုိ႕ေနာက္တြင္ သူ႕ဦးေခါင္းသည္ ကတၱရာလမ္းႏွင့္ ထိသြားခဲ့သည္ ။ သူျမင္ခဲ့ဖူးေသာ ျမင္ကြင္းမ်ား ၊ သူၾကားခဲ့ဖူးေသာ အသံမ်ား အားလုံးသည္ သူ႕ထံမွ ဟိုးအေ၀းသို႕ထြက္သြားၾကေလသည္ ။ မဲေမွာင္ျခင္းႏွင့္ တိတ္ဆိတ္ျခင္းသာ သူ႕အေပၚ လႊမ္းမိုးသြားခဲ့ေလသည္ ။



ျမင့္မိုရ္ဟိန္း ေဖေဖ့အေလာင္းကို ၾကည့္ကာ ငိုေနမိသည္ ။ ေဖေဖရယ္ ... ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖ့ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေ၀းတစ္ေနရာတြင္ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္သည္ လြပ္လပ္စြာ အေတာင္ျဖန္႕လ်က္ ပ်ံသန္းေနေလသည္ ။

ျပီး (မင္းခန္႕ႏိုင္)