ႏြဲ႔ဆုိးဗုိလ္ (၄)

( ၇ )



ဒီ စေန ထေၿပးပါမယ္ဆိုမွ .. မိုးက မည္းေမွာင္အုံ ့ေနပါတယ္။ မိုးေလ၀သ သတင္းမွာ ရြာရန္ ရာႏႈန္း ၈၀ တဲ့။ ညက

ၿဗဳန္းၿဗဳန္း ၿဗဳန္းၿဗဳန္းနဲ ့ ၂ခါ ၃ခါ ရြာခ်လိုက္ပါေသးတယ္။ ရြာလိုက္ တိတ္လိုက္ပါ။

တီရွပ္နဲ ့ အားကစားေဘာင္းဘီတို ၀တ္ၿပီး ေလွခါးထစ္မွာ Jogging shoe ကို ထိုင္စီးေနရင္း ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ႀ

ကည့္လိုက္ေတာ့ ႀကယ္ပြင့္တစ္ပြင့္မွ မရွိ။ မိုးေမွာင္ႀကီးကို က်လို ့ပါ။ ေလကလည္း ေ၀ွ ့ကနဲ ေ၀ွ ့ကနဲ တိုက္လိုက္

ေသး။ လွ်ပ္စီးေတြကလည္း ၿပိဳးၿပိဳးၿပက္ၿပက္။



ကိုလင္းေရာ .. လာမွလာပါ့မလား။

လာလာ .. မလာလာ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ကေတာ့ ေၿပးမယ္ .. စိတ္ကူးလိုက္ပါတယ္။

မဟုတ္လဲ .. တစ္ေယာက္တည္း ေၿပးေနက် မဟုတ္လား။



အိမ္တံခါးကို အေသအခ်ာ ေသာ့ခတ္ .. ေသာ့တံကို လည္ပင္းမွာ ႀကိဳးေလးနဲ ့ ဆြဲလိုက္ၿပီး ၀တ္ထားတဲ့ တီရွပ္အကၤ်

ီအတြင္းထဲ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္အ၀င္လမ္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာၿပီး .. ၿခံ၀င္းတံခါးကို အသာ

ပိတ္လိုက္ေတာ့ .. ဘြားဆို .. ကိုလင္း ေရာက္လာပါ တယ္။



“သားက မလာေတာ့ဘူးလားလို ့။”

ဗိုလ္ဗိုလ္ က ဆီးေၿပာလိုက္တာပါ။

“အင္း .. ကိုလည္း .. မိုးက ရြာေနေတာ့ ခ်ီတုံခ်တုံနဲ ့ သြားရေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတာ .. ညကလည္း ဖုံးမ

ဆက္ထားေတာ့ .. မင္းေလး ေစာင့္ေနမွာပဲ ဆိုၿပီး ထြက္လာတာ။”



ႏွစ္ေယာက္သား ဖြဖြေလး ေၿပးထြက္ခါစရွိေသး .. .. ၿဗဳန္းဆို မိုးက ရြာခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။

“ဟာ .. အကို မိုးရြာလာၿပီ။”

“ေဟး .. ညီေရ .. ၿပန္လွည့္ႀကရေအာင္ .. မဟုတ္ရင္ ရႊဲကုန္လိမ့္မယ္။”

ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္သုတ္သုတ္ ၿပန္ေၿပးလာခဲ့ႀကရပါတယ္။



“အင့္ .. အကို .. ေခါင္းသုတ္လိုက္ဦး။”

ဗိုလ္ဗိုလ္ ဘီရုိထဲက မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါ တစ္ထည္ ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

“ရပါတယ္ကြာ .. ဘာမွ စိုတာမွ မဟုတ္တာ။”

“အကိုက မိုးေခၚလာတာကိုး။”

“ေတာ္ေသးတယ္ .. ကိုတို ့ အေၿပးၿမန္လိုက္လို ့။”

“သားတို ့ေၿပးၿဖစ္ သြားတာေပါ့။”



ဗိုလ္ဗိုလ္ က ၿပံဳးၿပီး သူ ့ အိပ္ရာေပၚ တက္ထုိင္လိုက္ပါတယ္။ သူ ့ အခန္းက ကိုလင္း အခန္းေလာက္ေတာ့ မ

က်ယ္ပါ။ စာႀကည့္စားပြဲ ထိုင္ခုံနဲ ့ ဘီရုိ တစ္လုံးစီသာ ရွိတာပါ။

ကိုလင္းက ထိုင္ခုံမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီး စာႀကည့္စားပြဲေပၚက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့စာအုပ္ေတြကို ကိုင္ႀကည့္ေန ပါတယ္။

“အကို .. ဘာေတြႀကည့္ေနတာလဲ .. သား ရည္းစားစာေတြ ထြက္က်လာဦးမယ္။”

“မင္းက ရည္းစားရွိလို ့လား။”

“ၿပတ္သြားၿပီ။”

ကိုလင္း ဆက္မေမးေတာ့။ ဒါမိ်ဳးက ပုဂၢိဳလ္ေရးမို ့လို ့ မစပ္စုခ်င္။ ဗိုလ္ဗိုလ္ လည္း အတူတူပင္ ကိုလင္း ကိစၥေတြ

ဘာမွ မေမး .. မစပ္စု။



“ဟာ သြားၿပီ .. ၿပတ္သြားၿပီ။”

ဒီတစ္ခါ ၿပတ္တာက မီး။ မိုးသည္းသည္း လွ်ပ္တလက္မွာ မီးၿပတ္သြားတာပါ။

“အင္း .. အကို ခနေနာ္ .. သား ဖေယာင္းတိုင္ သြားယူလိုက္ဦးမယ္။”

“ေနပါကြာ .. ေမွာင္ႀကီးထဲမွာ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ ့ .. ေတာ္ႀကာ တစ္ခုခု တိုက္မိလို ့ လူႀကီးေတြ ႏုိးကုန္ဦးမယ္။”

“အင္း .. အင္း ..”

ဗိုလ္ဗိုလ္ အိပ္ရာေပၚမွာ ၿပန္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။

ကိုလင္းလည္း ထိုင္ခုံေပၚမွာ .. ေမွာင္ႀကီးထဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနပါတယ္။



“အကို .. လာေလ .. ခနလာလွဲပါလား။ နည္းနည္းလင္းမွ လၻက္ရည္ဆိုင္ကို ထီးနဲ ့ သြားႀကတာေေပါ့။”

ေၿပာေၿပာဆိုဆို .. ဗိုလ္ဗိုလ္ က အိပ္ရာေပၚ လွဲလိုက္ရင္း တစ္ဘက္ နံရံဘက္ကို ကပ္ေပးလိုက္ပါ တယ္။

“အေကာင္းဆုံး အႀကံပဲ .. ညီေရ။”

ကိုလင္းက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ညာဘက္က လြတ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ ၀င္လွဲလိုက္ပါတယ္။



“အိပ္ .. အကို။ တစ္ေရးႏုိးမွ သြားႀကတာေပါ့။ တစ္ေရးႏုိးေသာ္ အႀကံေပၚ .. ေပၚတဲ့အႀကံ ၿပန္အိပ္ရန္။”

ဗိုလ္ဗိုလ္ လကၤာေလးကို ရြတ္ၿပီး ကိုလင္းကို ေက်ာေပးကာ နံရံဘက္ကို လွည့္လုိက္ပါတယ္။ ကိုလင္းကေတာ့

ဗိုလ္ဗိုလ့္ နံေဘးမွာ ပက္လက္ေလး လွဲေနပါတယ္။



ေမွာင္သြားတယ္ ဆိုရင္ပဲ ဗိုလ္ဗိုလ္ နဲ ့ အတူေန အခန္းေဖာ္ ၿခင္ေတြက နားနားမွာ သီခ်င္းလာဆိုေနႀကပါ ေတာ့

တယ္။

၀ီ .. ၀ီ .. .. ၀ီ .. ၀ီ .. .. ..

“အကို .. ကန္ေတာ့ .. တက္နင္းမိမွာစုိးလို ့။”

ဗိုလ္ဗိုလ္ ထၿပီး ၿခင္ေထာင္ကို ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး .. နံေဘးက ကိုလင္း ကို .. ခြေက်ာ္လို ့ ၿခင္ေထာင္စကို ဖိေပးလို

က္ပါတယ္။”

ကိုလင္း ကေတာ့ ၿငိမ္ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ္ လည္း ကိုလင္း နံေဘးမွာ ပက္လက္ၿပန္လွဲ လိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းနဲ ့

ဗိုလ္ဗိုလ္ တို ့ ပုခုံးခ်င္း ထိသြားႀကပါတယ္။

တေအာင့္ေနေတာ့ .. ကိုလင္းက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဘက္ကို ကိုယ္တေစာင္းလွည့္လိုက္ၿပီး သူ ့ ညာဘက္လက္နဲ ့ ဗိုလ္ဗိုလ့္

ကို ဖက္လိုက္ပါတယ္။

“အကို .. .. ခ်မ္းလို ့လား။”

ဗိုလ္ဗိုလ္ က တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္တာပါ။



ကိုလင္း က ဘာမွ မေၿဖ။

သူ ့မ်က္ႏွာက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ညာဘက္ပါးနဲ ့ ထိမတတ္ ကပ္မိသြားပါတယ္။

ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရင္ဘတ္ေပၚ တင္ထားတဲ့ သူ ့ရဲ ့ လက္နဲ ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဘယ္ဘက္ပုခုံးကို တင္းတင္းဆြဲဖက္ လိုက္ရာမွာ

ေတာ့ .. သူတို ့ ႏွစ္ေယာက္ ပူးကပ္သြားၿပီး .. ကိုလင္းရဲ ့ ႏွာေခါင္းဟာ ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ ပါးကို ေထာက္မိသြားပါေ

တာ့တယ္။

ကိုလင္းက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ေမႊးညွင္းႏုေလးေတြနဲ ့ပါးၿပင္ကို .. သူ ့ႏွာေခါင္းနဲ ့ ခပ္ၿပင္းၿပင္း ပင့္သက္ တစ္ခ်က္ ရႈိ

က္လိုက္ၿပီး ထြက္ေလ အမႈတ္မွာ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ပါးကို သူ ့ ႏႈတ္ခမ္းနဲ ့ နမ္းလိုက္ပါတယ္။

ဗိုလ္ဗိုလ့္ ေပါင္ႀကားက Rod က ေဆာင့္ဆို တစ္ခ်က္ထဲ ေခါင္းေထာင္ထလာ ပါတယ္။



ဗိုလ္ဗိုလ္ သူ ့ဒုတ္ကို ရုန္းႀကည့္လိုက္ေပမယ့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီက တင္းခံေနတာမို ့ ရုန္းႀကြလို ့ မရပါ။ အတြင္းခံ

ေဘာင္းဘီေအာက္မွာ တင္းမာေနတာပါ။ ထြက္ေပါက္ရွာ မြန္းက်ပ္ေနတဲ့ ငါးရွဥ့္တစ္ေကာင္လို တရုန္းရုန္း ကုန္း

ထေနပါတယ္။

ဒါေႀကာင့္ .. ကိုလင္းက အိပ္ရင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ခၽြတ္အိပ္ရမယ္လို ့ ေၿပာတာကိုး။

ဒါမွ .. ေယာက္်ားေလး သဘာ၀ .. မနက္ခင္း လီးေတာင္ရင္ တင္းက်ပ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။



ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ႏွလုံးခုန္သံေတြ ၿမန္လာပါတယ္။

ကိုလင္းရဲ ့ ႏႈတ္ခမ္းက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ လည္တိုင္ဆီကို ဆင္းလာတာနဲ ့တၿပိဳင္တည္းပဲ .. ကိုလင္းရဲ ့ ညာဘ

က္လက္ကလည္း ဗိုလ္ဗိုလ္ ၀တ္ထားတဲ့ အားကစားေဘာင္းဘီ ခြဆုံႀကားေပၚ အုပ္တင္ လိုက္ပါတယ္။

ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ တင္းမာေနတဲ့ လီးတံကို ေပ်ာ့ေၿပာင္းတဲ့ အားကစားေဘာင္းဘီ အသားေပၚကေန အသာအယာ ပြတ္

ေပးေနပါတယ္။

အားကစားေဘာင္းဘီရဲ ့ သားေရေမွ်ာ့ႀကိဳးေအာက္ကို .. ကိုလင္း လက္က လွ်ိဳ၀င္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့

လီးအေၿမွာင္းလိုက္ ကို .. ကိုလင္း လက္က ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ပါတယ္။

ကိုလင္း က သူ ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ ့ ရြရြေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ တခါတခါ လက္ဖ၀ါးနဲ ့ပါ ဖိၿပီး

ပြတ္သပ္လိုက္ပါေသးတယ္။

ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ Heart beat ေတြကေတာ့ .. တဒုတ္ဒုတ္ .. တဒုတ္ဒုတ္ .. တိုးလို ့.. .. ..

ေရွ ့ဆက္ ဘာၿဖစ္လာေလမလဲ ဆိုတာကို .. သိေနသလိုလို .. သိခ်င္သလိုလို။

မ်က္စိကိုေတာ့ လုံး၀ မဖြင့္ရဲ။

အသက္ကို က်ိဳးစားၿပီး ၿမွင္းၿမွင္းရႈႀကည့္တယ္။ သူ ..  .. ရင္ေတြခုန္ေနတာ .. ကိုလင္း မသိေစခ်င္။



ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ လထိပ္ကို .. ကိုလင္း က လက္ညွိဳးေလးနဲ ့ပြတ္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ .. ကိုလင္းရဲ ့ လက္ညွိဳးမွာ .. ဗို

လ္ဗိုလ့္ လထိပ္က စို ့ထြက္လာတဲ့ လရည္ႀကည္ေလးေတြ .. ကပ္ေပ လာတာကို လက္မ နဲ ့ လက္ညွိဳး ပြတ္ႀကည္

့ရာမွာ .. သိလိုက္ရပါတယ္။

ကိုလင္း လက္က ဆိုင္းမေနေတာ့ဘဲ ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ  ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီေမွ်ာ့ႀကိဳးေအာက္ကို လက္လွ်ိဳ၀င္လိုက္ရာ

မွာေတာ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ တင္းရင္းေနတဲ့ လီးက ဆတ္ခနဲ တစ္ခ်က္ ကုန္းရုန္း ထလိုက္ၿပီးတဲ ့ေနာက္ .. ကိုလင္း

လက္၀ယ္ အဆုပ္အကုိင္ ခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္။

ကိုလင္းက လုံးက်စ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့လီးကို .. ခလယ္က ကိုင္ၿပီး ေဂြးဥထိေအာင္ သပ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးမွ ..

လက္ဖ၀ါးနဲ ့ ဖမ္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေၿဖးေၿဖးညင္သာ ပြတ္တိုက္ ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့လေရႀကည္ေတြဟာ .. အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ရႊဲေနေစၿပီး .. ကိုလင္း လက္ခ်န္ေတြကိုပါ .. ေပကုန္ေ

စပါတယ္။

ကိုလင္းရဲ ့အဖမ္းအသိမ္းမွာ .. ၿငိမ္က်သြားတဲ့ ဗိုလ္ဗိုလ့္ လီးဟာ .. အတြင္းခံေဘာင္းဘီ တင္းခံေနတာ ေႀကာင့္ ..

ေတာင္ခ်င္တိုင္း ေတာင္လို ့မရသလို .. ကိုလင္းကလည္း ထုခ်င္တိုင္း ထုေပးလို ့ မရ ၿဖစ္ေနပါတယ္။

ဗိုလ္ဗိုလ္ က .. ကိုလင္း ဘက္ကို .. သူ ့ မ်က္ႏွာနဲ ့ပြတ္လိုက္ၿပီး .. ..



“အကို .. .. .. ခၽြတ္လိုက္ရမလား ..”

လို ့ ေလသံ ဟရုံ ေမးလိုက္ပါတယ္။

“ခၽြတ္လိုက္ေလ .. .. ”

ဗိုလ္ဗိုလ္ သူ ့အားကစားေဘာင္းဘီကို ေလွ်ာ့ခ်ခၽြတ္လိုက္ရာမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါ လိပ္ပါကၽြတ္ထြက္သြားပါ

တယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ့္ လီးဟာ အခုမွ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ငြားငြားစြင့္စြင့္ ေတာင္ႏုိင္ .. မတ္ႏုိင္ .. ပါေတာ့တယ္။

“မင္း .. ဂြင္းထုလားဟင္။”

ကိုလင္းက ဗိုလ္ဗိုလ့္ လီးကို တစ္ခ်က္ ေခါင္းေထာင္ႀကည့္လိုက္ရင္း ေမးလိုက္ပါတယ္။

“အင္း ..”

ကိုလင္းက ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့လီးကို သူ ့လက္နဲ ့ဖြဖြေလး ၿပန္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ရြရြေလး ဂြင္းၿပန္ထုေပးလိုက္ပါ တယ္။

သီဟန္နဲ ့ တုန္းကလည္း ဂြင္းထုခဲ့ႀကတာပဲေလ။

ဗိုလ္ဗိုလ္ က ေခါင္းကို .. ကိုလင္း ပုခုံးေပၚ တင္ထားၿပီး .. မ်က္စိကို ေမွးမွိတ္လို ့ .. မ်က္ႏွာကို ေမာ့ထားေပးလို

က္ပါတယ္။



ကိုလင္းရဲ ့ လက္ေတြက အရွိန္ရလာၿပီး .. ၿမန္ၿမန္သြက္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ့္ လီးကို ခလယ္က ဆုပ္ၿပီး ထုေပးေန

ရင္းက .. လက္ကို မသိမသာ ဖြကိုင္လိုက္ၿပီး .. လီးတံ တေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္ ေလွ်ာပြတ္ ဆြဲတိုက္လို

က္ရာမွာေတာ့ .. .. ..

ဗိုလ္ဗိုလ့္ လီးတံ တစ္ခုလုံး အေႀကာေတြ တင္းေတာင့္လာၿပီး .. .. ..

လီးရည္ေတြ ၿပြတ္ခနဲ ၿပြတ္ခနဲ .. .. ..

“အင္း .. အင္း .. .. အင္း .. ”

ဗိုလ္ဗိုလ္ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလးနဲ ့အတူ .. .. ..

ဗိုလ္ဗိုလ္ ၀တ္ထားတဲ့ တီရွပ္ေလးအေပၚ ၿပစ္ခနဲ ၿပစ္ခနဲ တန္းစီပန္းထြက္ က်ကုန္ပါေတာ့တယ္။



အိမ္အၿပင္မွာေတာ့ .. ေလေတြ မိုးေတြက ၀ုန္းဒိုင္း။

ဒစ္ထိပ္က စို ့ေနတဲ့ လက္က်န္ လေရကို .. ကိုလင္းက လက္ညွိဳးနဲ ့၀ုိက္ၿပီး သပ္ခ်လိုက္ရာမွာေတာ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ..

အင့္ကနဲ .. တစ္ခ်က္ ေက်ာေကာ့တက္လာၿပီး .. ကိုလင္း ပုခုံးေပၚ မသိမသာ ေခါင္းငိုက္စိုက္ က်သြား ပါေတာ့တယ္

.. .. ..





( ၈ )



 “ကိုကို .. သား ကို .. စႏၵယား တီးၿပပါလား။”

ကိုလင္းနဲ ့ အတူတူ ထမင္းထိုင္စားတိုင္း ဧည့္ခန္းထဲက စႏၵယားႀကီးကို ဗိုလ္ဗုိလ္ ၿမင္ေနက်။

ကိုလင္း တီးတာလည္း မေတြ ့။ အသင္းေတာ္မွာ ဓမၼေတးဆရာ .. စႏၵယားဆရာ .. ဂီတဆရာ လို ့ လည္း ဆိုေသး

.. ကိုလင္း စႏၵယားတီးတာ တစ္ခါမွ မေတြ ့။ အိမ္မွာ စႏၵယား မရွိလို ့ ဆိုရင္လည္း ထားပါေတာ့။ ခုဟာက အ

လွထား ထားတာလား။



“ဘာသီခ်င္း နားေထာင္ခ်င္လို ့လဲ။ ကိုက ေခတ္သီခ်င္းေတြ သိတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ တီး၀ုိင္းေတြက လာေခၚတာ

ေတာင္ လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။”

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီေန ့ စတီရီယို အဆိုေတာ္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို စင္တင္ေပးေနတဲ့ ဧရာမ တီး၀ိုင္းႀကီး အရွိန္ယူ ကုန္

းထေနခဲ့စဥ္ အခါက ကိုလင္းကို Keyboard တီးေပးဘို ့ ကမ္းလွမ္းခဲ့ဘူး ပါတယ္။ ကိုလင္းက လက္မခံခဲ့ပါ။ ဂီတ

လိုင္းခ်င္း မတူဘူးတဲ့။



“သားမွ မသိတာ။ သားလည္း ဘာသီခ်င္းမွ ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုကို ႀကိဳက္တာတီးေလ .. သား နားေထာင္မွာေ

ပါ့။”

“မရဘူး။ အတီးခ်ည္းပဲ မရဘူး။ ဆိုတီးေလးမွ တီးခ်င္တာ .. ရတာ တစ္ခုခုဆို။”

လုပ္ၿပီ .. ကိုလင္း .. ဗိုလ္ဗုိလ္ကို စၿပီ။

“ရတယ္ေလ .. သား ကမၻာမေႀက ဆိုမယ္။”

“ေဟ့ေရာင္ .. ေဟ့ေရာင္ .. ဒါ .. စာသင္ခန္း မဟုတ္ဘူး။”

“ဟာ .. .. သား .. စႏၵယား သီခ်င္းေတြမွ မသိတာ။ သိတာ ဆိုမယ္ေလ။ ၿမနႏၵာ သႀကၤန္သီခ်င္း ဆိုမယ္။”

“ကဲ ကဲ .. ေတာ္ပါကြာ .. မင္းအသံႀကီးနဲ ့ ဆိုမေနပါနဲ ့ေတာ့။ ဘာမွလဲ အေသအခ်ာ ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ နား

ေထာင္ နားေထာင္ .. ေသခ်ာ နားေထာင္ေနာ္ .. .. ကို .. သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ တီးၿပမယ္။”

ကိုလင္းရဲ ့ သြယ္သြယ္လ်လ် လက္ေခ်ာင္း ၁၀ေခ်ာင္း စလုံးဟာ ဆင္စြယ္ေရာင္ စႏၵယား ခလုတ္ေတြ အေပၚ ..

ကားကားလ်ားလ်ား ၀ဲပ်ံက်ဆင္း သြားပါေတာ့တယ္။ စႏၵယား ခလုတ္ေတြကို တြဲတြဲၿပီး .. ဆက္တိုက္ တီးသြားရာ

မွာေတာ့ .. .. ..



အသည္းစြဲတဲ့ ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္

ခ်စ္အားပိုလို ့ေနသူ မင္းကို

မခြဲဘူးကြဲ ့ တစ္သက္လုံးကို

မက္မဆုံးေနတာ ယုံပါ ဗိုလ္

ႏြဲ ့ဆိုး ႏြဲ ့ဆိုး ဆိုးရွာသူ ဗိုလ္

က်ေနာ့္ကိုသာပဲ သူ ဆိုးတာပို။

ခင္တာ မင္တာ သဒၶာစံုေတြပို

ခင္တာ မင္တာ သဒၶာစံုေတြပို

က်ေနာ့္အတြက္ကို ဘယ္အရာမဆို

အားလည္းကိုးတဲ့ ဗိုလ္

တကယ္ပင္ အသက္မက ခ်စ္သူဗိုလ္

သူ ့ေတာ့ ခ်စ္အားပို

သည္းခံကာ က်ေနာ့္မွာဆို

ႏြဲ ့ .. ႏြဲ ့ .. ႏြဲ ့ကာ ဆိုးေတာ့

သနားကာပင္ သူ ့ကို သဒၶာက ပို။

ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. ဘ၀င္မွာ အစဥ္လို အခ်စ္ထူး သကို

ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. မမုန္းဘူး မင္းကို ခ်စ္မယ္ဆို

ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. ဘ၀င္မွာ အစဥ္လို အခ်စ္ထူး သကို

ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. ႏြဲ ့ဆိုးဗိုလ္ .. မမုန္းဘူး မင္းကို ခ်စ္မယ္ဆို

သူ ့ကို မၿမင္ရင္ မေနတတ္သလို .. တစ္မ်ိဳးပဲ စိတ္မွာဖို

သူ ့ကို မၿမင္ရင္ မေနတတ္သလို .. တစ္မ်ိဳးပဲ စိတ္မွာဖို

တကယ္ပင္ အသက္မက ခ်စ္သူဗုိလ္

သူ ့ေတာ့ ခ်စ္အားပို

သည္းခံကာ က်ေနာ့္မွာဆို

ႏြဲ ့ .. ႏြဲ ့ .. ႏြဲ ့ကာ ဆိုးေတာ့

သနားကာပင္ သူ ့ကို သဒၶာက ပို။





ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ .. ဂီတဆရာ တစ္ေယာက္က အသံႀကည္ႀကည္ၿမၿမနဲ ့ ကိုယ္တိုင္ ဆိုတီးေလး တီးဆိုၿပမွေတာ့

.. အီဆိမ့္ေနေအာင္ကို ေကာင္းၿပီေပါ့။



 “Wow! .. .. .. Woooooo! Woooooooooo! .. .. ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ .. ကိုကို။ သား နာမည္ေတြခ်ည္းပဲ။

ကိုကို ဘယ္က ရလဲ။ သား အတြက္ စပ္ထားတာလား။”

“ဟုတ္မယ္ မင္းအတြက္။ ေဒၚပုတို ့ ေခတ္က သီခ်င္း။ ေဒၚပု သင္ေပးတာ။”

ကိုလင္း ဗိုလ္ဗိုလ့္ ကို တမင္ရြဲ ့ေၿပာ ေၿပာၿပီး .. ေဒၚပု ရွိရာ မီးဖိုခန္းဘက္ကို ေမးေငါ့ ၿပလိုက္ပါတယ္။



ဗိုလ္ဗိုလ္ မီးဖိုခန္းထဲက ေဒၚပု ဆီကို အေၿပး၀င္သြားပါတယ္။

“ေဒၚပု .. ေဒၚပု .. ဒီသီခ်င္းက ေဒၚပု သင္ေပးထားတာဆို ဟုတ္လား။”

“ဟုတ္တယ္ သားရဲ ့.. ေဒၚေဒၚ့ ေယာက္်ားက သိပ္ႀကိဳက္တာ .. သိပ္ဆိုတာ။ ေဒၚေဒၚတို ့ ေခတ္က အဆိုေတာ္ ကို

ၿမႀကီးရဲ ့ သီခ်င္းေပါ့။ အဲ့ဒါကို မင္းကိုကိုက ႀကိဳက္လွခ်ည္ရဲ ့ ဆိုၿပီး သားနာမည္ေတြ ထည္ ့ ဆိုထားတာ။ အားရင္

ဒီသီခ်င္းကိုပဲ အတီးက်င့္ေနတာ .. အခုမွ သားကို ဆိုၿပတာ ..”

 “ ေအာ .. ..  .. ေအာ့ ေအာ .. .. .. ရွဲ ့ရွဲ .. ေဒၚပု”

ဗိုလ္ဗိုလ္  ေဒၚပု လက္ကို ကိုင္ၿပီး လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး .. ဧည့္ခန္းထဲကို ၿပန္ေၿပး ထြက္လာ လိုက္ပါတယ္။

“ကိုကိုး .. ကိုကိုး .. ေနာက္တစ္ေခါက္ .. ေနာက္တစ္ေခါက္ .. ကိုကို .. လုပ္ပါ .. လုပ္ပါ .. ၿပန္တီးေပးပါဦး ကိုကို။

သားႀကိဳက္လို ့ပါ .. သားႀကိဳက္လို ့ပါ .. လုပ္ပါ .. တီးပါ .. .. ”

“ကိုက ဒီသီခ်င္းကို သိပ္ႀကိဳက္တာ။ သူက အေနာက္တိုင္းဆန္တယ္ေလ။ တြဲလုံးေလးေတြနဲ ့ အတြဲလိုက္ အတြဲ

လိုက္ .. အေထြးလိုက္ .. ၿမိဳင္ၿမိဳင္ တီးရတာ။”

“ဟုတ္ပါၿပီ .. သားလည္း ႀကိဳက္ပါတယ္ .. တီးပါ ေနာက္တစ္ေခါက္ တီးၿပပါ။”

“ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ .. လာ .. အခန္းထဲ သြားႀကမယ္။”



ေတြ ့လား .. ေမာင္ေမာင္ ဆိုေလ ထီးရုိးရွည္ .. ကိုကို ဆိုေလ  -ီးရုိးရွည္ .. ..

ေကာင္းပါတယ္ ဆိုမွ .. တီးၿပပါဦး ဆိုေနမွ .. ကိုလင္း မ႑ပ္တိုင္ တက္ၿပပါေတာ့တယ္။



ကိုလင္း က စႏၵယား အဖုံးကို ၿပန္အုပ္္လိုက္ပါတယ္။

ၿပီး .. သူ ့ အခန္းထဲ ၀င္သြားတာမို ့ ဗိုလ္ဗိုလ္ လည္း အေနာက္က လိုက္၀င္သြားရပါတယ္။

ဆက္ရန္......
Loverboy