သုံးပင္လိင္တဲ့ ည (18)

မင္းမင္းနဲ႔ အတူတူမအိပ္တာၾကာေနသျဖင့္ ကိန္းေအာင္းတမ္းတေနေသာ တဏွာစိတ္တို႔ကလည္း ရုတ္တရက္ တစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခြင္ေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္းထလာသည္။ မသိစိတ္တို႔က မရုန္းႏိုင္ေအာင္ အိပ္ေမြ႕ခ်ထားသလိုျဖစ္ေနသည္။ ကပၸလီက တစ္ဆင့္တက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ေမးေစ့ေလးအား ပြတ္ဆြဲရင္း လည္ေခ်ာင္းမွမွတဆင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရင္အုံ ေလးကိုဖိ အုပ္ကာ ႏို႔သီးေလးမ်ားကို ခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးရင္း
“မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္…. ကိုယ္တစ္ေယာက္လုံးရွိတယ္…. မိုးတိတ္ရင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေနာ္…. ေအးေနမယ္…. ငါ သည္ညကို ဆုေတာင္းလို႔ရရင္ ဆုေတာင္းခ်င္တယ္ မငး္သားနတ္သမီးေလးျဖစ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲ ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္ကြာ…”
သူက ေျပာေျပာဆိုဆို ကၽြန္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားအား ဆြဲစုပ္ၿပီး ပါးျပင္အား အနမ္းမိုးရြာခ်လိုက္ေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ် မရုန္းႏိုင္ခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ သစၥာမဲ့ေနၿပီလား။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို တြန္းပစ္လိုက္ရမွာေလ။ ဘာလို႔ ၿငိမ္ခံေနတာလဲ။ မသာယာသင့္ဘူးေလ။ မင္းမင္းနဲ႔ စခဲ့တဲ့ ကာမတဏွာေတြက မင္းမင္းနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ ေလ။ သူက တစိမ္းပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ မရုန္းခ်င္ေတာ့ အားလည္းမရွိ။ 

သူကတစ္ဆင့္တက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ တင္သားေလးမ်ားကိုလာပြတ္ေခ်လိုက္ ႏို႔သီးေလးမ်ားအား စုပ္ယူရန္ T-Shirt အက်ၤ ီကို မလိုက္ေသာအခါ အေ၀းကေန မီးတစ္ခ်က္လက္သြားေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အသိစိတ္နဲ႔ လူျပန္ကပ္မိကာ-
“ အား… ကို ကပၸလီ လႊတ္ပါဗ်… မေကာင္းပါဘူး…. မင္းမင္း သိရင္ မေကာင္းဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းလိုပဲေနခ်င္တယ္…. အဲ့လိုမေနခ်င္ပါဘူး….”
“ဟဲ….ဟဲ…ဟဲ.. မင္းကလည္း ရွက္ေနျပန္ၿပီ…. မင္းမင္းက မင္းကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီးသားပဲ။ စိတ္မဆိုးပါဘူး… ငါက မင္းကို ျဖည့္ဆည္းေပးမွာပါ။ သည္အေၾကာင္းေတြ မင္းမင္းလည္း မသိေစရဘူး ဘယ္သူမွမသိေစရဘူး မင္း သာငါ့ခ်စ္သူျဖစ္ရင္ ငါလိုက္ၿပီးဖုံးထားေပးမယ္ ကာကြယ္ေပးပါ့မယ္ လုပ္ပါကြာ… ငါ မရေတာ့ဘူး…ဟင္း… .ဟင္း”
“ မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ…. ကၽြန္ေတာ္ ဒါေတြကို ေလ်ာ့ေတာ့မယ္. .. မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး….. ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနပါရေစ…”
“ မင္း…မညာ…ပါနဲ႔….မင္းဘာလိုခ်င္တယ္…. ဘာေတြဆႏၵရွိတယ္ဆိုတာ ငါသိပါတယ္…. လုပ္ပါကြာ တစ္ခါ ေလာက္ ငါ့ကိုလည္း လိုက္ေလ်ာလိုက္ပါ…”
ကပၸလီက အတင့္ရဲလာကာ ကၽြန္ေတာ့္အား ေျမြတစ္ေကာင္လို ရစ္ပတ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္လာသည္။ ေအးခ်မ္းေသာ ရာသီဥတုတြင္ သူ႕ကိုယ္လုံးေႏြးေႏြးနဲ႔ သူ႕ပါးစပ္က အရက္နံကလည္း လူကို ယစ္မူးေနေစသည္လားမသိ။
 
ထိုစဥ္….
ဓာတ္မီးေရာင္ တစ္ခ်က္လင္းသြားၿပီး -
“ ကပၸလီ…. ကပၸလီ….. ေဟ့ အိပ္ေနၿပီလား…. “
ဟင္ ကိုညိဳအသံပဲ… ဘုရား… ဘုရား… ငါ့ကို ေတြ႕သြားၿပီလားမသိဘူး။ မျဖစ္ဘူး ငါအရင္ဆုံး ထြက္ေတြ႕မွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔အတူ ကပၸလီကို တြန္းလွည္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္ တဲအေပါက္၀ဘက္ကို ထလာလိုက္သည္။
“ကိုညိဳ… လာေလ…. မအိပ္ေသးဘူး မီးပ်က္ၿပီး မိုးေတြရြာေနလို႔… ဘာျဖစ္လို႔လဲ…”
“ဟင္း…. ညီေလးပါလား…. အဘိုးနဲ႔ အိမ္မွမေနပဲ သည္ကို ဘာလာလုပ္တာလဲ မိုးထဲေရထဲမွာ…”
“ ဟုတ္တယ္… အိပ္မေပ်ာ္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာရင္း သည္ဘက္ေရာက္ေတာ့ ကပၸလီနဲ႔ စကားေျပာ ေနတုန္း မီးပ်က္ၿပီး မိုးေတြရြာေနလို႔ ျပန္မလို႔လုပ္ေနတုန္း။ ကိုညိဳေရာ”
“ငါ.. မင္းမင္းကိုလာ ရွာတာ။ သည္ေကာင္ ငါ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ယူ၀တ္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္လို႔ waiter ေတြေျပာလို႔…ဟင္း”
“ေၾသာ္…”
ထိုစဥ္ ကပၸလီက ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကေန ေရာက္လာၿပီး…..
“ဟုတ္လား….ကိုညိဳ…. ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကို ေစာင့္ေနတာ။ ျပန္မလာေသးဘူး။ ျပန္လာရင္ ေျပာလိုက္မယ္ ေလ။ သည္ညီေလးက စကားေျပာရင္း မိုးရြာလာလို႔ မီးကပ်က္သြားေတာ့ ခဏ ေနဦးဆိုၿပီး အေမွာင္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပ်င္းေနတာနဲ႔ စကားေျပာေနၾကတာ။ အစ္ကိုလည္း လာေလ ကၽြန္ေတာ္ မီးအိမ္ထြန္းလိုက္ မယ္”
“ေၾသာ္…. ေနပါေစေတာ့… ငါ့မွာလည္း ခေမာက္တစ္ခုပဲပါလာတယ္။ မိုးစဲရင္ မင္းျပန္လိုက္ပို႔လိုက္ပါကြာ။ ငါ ျပန္ေတာ့မယ္။ မင္းတို႔ စကားဆက္ေျပာၾက”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုညိဳက ဓာတ္မီးျဖင့္တဲအထဲ ဘက္နဲ႔ အျပင္ကို ေ၀့၀ႈိက္ထိုးကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အား ႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္သြားသည္။
ေတာ္ပါေသးရဲ႕ သူတစ္မ်ဳိးမထင္သြားလို႔။
“ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔..ငါ ျဖည္ရွင္းတတ္ပါတယ္။ မင္းမေၾကာက္ပါနဲ႔ကြာ…..ဟင္း….ဟင္း…..မိုးစဲမွ မင္းကိုျပန္ပို႔ ေပးပါမယ္။ ခုေတာ့ ငါနဲ႔ေနပါဦးကြာ….ဟီး….ဟီး…”
“စိုရင္ စိုပါေစ။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္မယ္ဗ်။”
ဟုတ္တယ္ေလ သူဘာလိုခ်င္ေနတာလဲ ကိုယ္ကသိေနတာ။ ကိုယ္လည္း ကာမဆႏၵေတြ သည့္ထက္ မထၾကြခင္ အျမန္လစ္မွ မဟုတ္ရင္ မီးထေတာက္ေတာ့မယ္။ ငတ္ေနတာလည္း ၾကာေတာ့။ homo ဘ၀ ဆိုတာလည္းခက္သား ေယာက္်ားေတြနဲ႔ အၿမဲေနရေပမယ့္ အထိအေတြ႕ေတြကိုေတာ့ မေရွာင္ႏိုင္ မနည္းထိန္း သိမ္းေနရတယ္။ မိန္းကေလးေတြလို ခပ္ခြာခြာေနလို႔ကမရ ေယာက္်ားျဖစ္ေနေတာ့။

ကၽြန္ေတာ္ တဲအေပါက္၀ေနလွမ္းအထြက္ ကပၸလီက ေနာက္ကေန လွမ္းဆြဲလိုက္သျဖင့္ အမွတ္တမဲ့မို႔ သူ႔အေပၚထိုင္လ်က္က်သြားသည္။မွားၿပီသူ႕ပုဆိုးေအာက္က လီးကေတာင္က ကၽြန္ေတာ့္ဖင္အား လာေထာက္မိေတာ့သည္။ သြားၿပီ ငါေတာ့ မီးေတြပြင့္ၿပီ။ ဒုကၡ။ဒါေပမယ့္ ရေအာင္ေတာ့ ျငင္းရမွာပဲ။ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းသူ႕ကို ျပန္လုပ္ ျပန္ေျပာလို႔လဲမျဖစ္ဘူး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူက ငါနဲ႔မင္းမင္းအေၾကာင္းကို စိတ္ဆိုးၿပီးလိုက္ဖြမွ ခက္မယ္။ ေစာေစာက ကိုညိဳကလည္း ငါ သည္မွာေရာက္ေနတာေတြ႕သြားတယ္ သူဖြလိုက္ရင္ေတာ့ ဟင္း…. ခက္တယ္….. မီးစင္ၾကည့္ကရမွာပဲ….။
“အား…… ကိုကပၸလီ…. ကၽြန္ေတာ့္ကို လႊတ္ပါဗ်ာ။ အဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔…. မင္းမင္း….ျပန္လာလို႔ ေတြ႕သြားရင္ မေကာင္းဘူး။ ကိုညိဳကလည္း ျမင္သြားေတာ့….ေနာ္….”
အျပင္မွာ မိုးကစဲကာ ၾကယ္ေရာင္လေရာင္မ်ားနဲ႔ ျပန္လင္းလာေပမယ့္ ကပၸလီစိတ္ထဲက ရာဂစိတ္ဆင္ရိုင္းက ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္လုံးနဲ႔ သူထိေတြမွ အစပ်ဳိးအားေကာင္းလာကာ အသက္ရွဴသံေတြျပင္းလာသလို အားေတြသန္မာၿပီး ရဲတင္းကာ ကၽြန္ေတာ့္အား မလႊတ္ေတာ့ပါ။
“ငါက အထာသိပါတယ္ကြ။ မင္း…. ငါ့ကို တစ္ခါေလာက္ ေပးခ်စ္ပါကြာ….. ငါလည္း မင္းကို တစ္ဖက္သတ္ စိတ္၀င္စားလာတာပဲ။ တစ္ခါတည္းပါ မင္းဘာမွျဖစ္စရာမရွိဘူး။ ငါအာမခံတယ္။ ကိုညိဳက ငါနဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္။ ငါၾကည့္ေျပာေပးမယ္။ မင္းမင္းကိစၥမင္းလာရွင္းတာလို႔ မနက္က် ေျပာေပးမယ္။ မင္းနဲ႔ ငါျဖစ္တာ ဘယ္သူမွ မသိေစရပါဘူး။ တစ္ခါတည္းပါကြာ။ ေအး… မင္းမလိုက္ေလ်ာရင္ေတာ့….ငါ… အဆိုးမဆိုနဲ႔…ငါဘာမွ တာ၀န္မယူဘူး…..ဟီး…..ဟီး…..ဟီး..”
အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ သူရဲတင္းကာ ကၽြန္ေတာ့္အား အၾကပ္ကိုင္ေတာ့သည္။ သူ႕စကားအဆုံး ကၽၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ရေပမယ့္။ စိတ္ထဲမွာ မင္းမင္းကလြဲၿပီး ဘယ္ေယာက္်ားေလးနဲ႔မွ ျဖစ္ဖို႔ မေကာင္းေတာ့မွန္းသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုညိဳသိသြားရင္ေတာ့….ဟင္း…..မင္းမင္းရဲ႕ တပည့္ပီသစြာ ကပၸလီကလည္း သြက္လက္ရဲတင္းလွသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ အား ပက္လက္လွန္ခ်ကာ T-shirt ေလးအား အေပၚသို႔ ပင္တင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကာမခလုတ္မ်ားကို တစ္ခုခ်င္းစဖြင့္ပါေတာ့သည္။
“အိုး…. သူ….သူ… ငါ့ႏို႔ေတြကို စို႔ေနျပန္ပီ…..အဟင့္……အင္း….လက္ကလဲ …..ငါ့ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး တင္သားေတြကို ဆုတ္နယ္ေနျပန္ပါလား…. အို….ငါ ….စိတ္ေတြ…. မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး……ေဟ့ာ…. ငါ့လက္တစ္ဖက္ကို သူ႕လုံခ်ည္ေပၚအုပ္ကိုင္ၿပီး အိုး…..သူ႕လီးေပၚကိုင္ခိုင္းေနတယ္…….အ….”
တစ္တက္စားလည္း ၾကက္သြန္ ႏွစ္တက္စားလည္း ၾကက္သြန္ပဲ သည့္ထက္အရွက္မကြဲ လူပိုမသိေအာင္ ေတာ့ လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့။ ငါ့ဘ၀ကေတာ့ သြားပါၿပီ။ကၽြန္တာ္ စိတ္ပ်က္အားငယ္စြာ သူျပဳသမွ်ႏုဖို႔သာရွိေတာ့သည္။
ခုဆို လုံခ်ည္ေအာက္က ကပၸလီရဲ႕လီးကလည္း လုံးပတ္ေတာ္ေတာ္ႀကီးပုံရေပမယ့္ အရွည္ကေတာ့ ငါးလက္မခြဲ ေလာက္ပင္ရွိမည္ ကၽြႏ္ေတာ့္ထက္နည္းနည္းတိုမည္ထင္သည္။ 

ကာမအဆိပ္တို႔သည္လည္း စိတ္ေလ်ာ့လိုက္သည္ႏွင့္ တရိပ္ရိပ္တက္လာေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
ခုဆို ကၽြန္ေတာ္ ေဘာင္းဘီက ေပါင္လယ္ေရာက္ေနၿပီ ကၽြန္ေတာ့္ လီးကလည္း မာေတာင္စျပဳေနၿပီ။ အ၀တ္ကလည္း ရင္အုံအေပၚဘက္ကို လိပ္တက္ေနၿပီေလ။ကာမခလုတ္မ်ားကို ဖြင့္ေနေသာ ကပၸလီက ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္ေလးအား လ်ွာနဲ႔ လ်က္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အား သူနဲ႔ အတူထိုင္ရန္ ပင့္တင္လိုက္ၿပီး သူ႕လီးအား ကိုင္ေစကာ ဂြင္းတိုက္ေပးဖို႔ ေျပာသည္။
ကၽြန္ေတာ္က လုံခ်ည္တိုတိုေအာက္ကို လက္ထိုးထည့္ေတာ့ သူက-
“အား…. ငါ မင္းကိုင္ရတာလြယ္ေအာင္လို႔ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေတာင္ မ၀တ္ထားဘူး။ လုခ်ည္အေပၚက အစကိုေျဖၿပီး လုပ္ပါ …. ဘယ့္ႏွယ္ ခက္ခဲေအာင္ ေအာက္ကေန လွန္ၿပီး ကိုင္ေနရတာတုန္း”
သူေတာ္ေတာ္ စိတ္ထန္ေနသလို မူးေနကာ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနသည္။ လုံခ်ည္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။အိုး…. အျပင္က အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ သူ႕လီးႀကီးက ေတာ္ေတာ္တုပ္ကာ လုံးပတ္ႀကီးေသာ ေခ်ာကလက္မဲ မဲ အေတာင့္ႀကီးလား အေၾကာမ်ားထကာေတာင္ေနသည္။ အရွည္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လီးေအာက္ နည္း နည္းတိုမည္။ မင္းမင္းလီးလို အရည္ၾကည္တို႔ မစိမ့္ေနပါ မရွည္ပါ။ လုံးပတ္ကေတာ့ မင္းမင္း ထက္နည္းနည္းေတာ့ႀကီးမည္။ ကြမ္းသီးလုံး ဒစ္ထိပ္က ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။ အရင္းကေတာ့ ေသးသည္။ ထိပ္ထက္စာရင္ေပါ့။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး မဲနက္တုတ္ခိုင္ကာ ဆီးခုံေမြႊးတိုတိုေကာက္ေကာက္တို႔က အသားနဲ႔ ေျပာက္ေနသည္။ကၽြန္ေတာ္လည္း ပူေႏြးမေတာင္ေနေသာ သူ႕လီးတုတ္တုတ္ႀကီးကို ဆြဲကိုင္လိုက္ကာ အေပၚေအာက္ ပုံမွန္ ဂြင္းထုေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။ 

အပိုင္း(19) အားဆက္လက္တင္ေဖာ္ျပေပးပါမည္။
ခ်စ္ဦးကို