Episode 5
သီတစ္ေယာက္ သည္ေန႕ ေက်ာင္းလာရသည္ကို ရင္ခုန္ေနမိသည္ ။ ဟိုတစ္ေန႕က ေဘာလုံးပြဲ သြားၾကည့္တုန္းက ေတြ႕ထားေသာ အဆင္ေလးကိုလည္း ရွာရဦးမွပါပဲ ။ မ်က္ႏွာကိုလည္း မိတ္ကပ္ ပါးပါးေလး လူးထားျပီး ႏွုတ္ခမ္းနီ အေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးကိုပါ ဆိုးထားလိုက္သည္ ။ ကိုရီးယားမင္းသမီး စတိုင္ေပါ့ကြယ္ ။
ခဏေနေတာ့ မိသန္႕နဲ႕ မိျမတ္တို႕ ေရာက္လာေတာ့ ၀ိုင္း၀ုန္းၾကပါေလေရာ ။
ဟယ္ … မိတ္ကပ္သရဲမ … ႏွုတ္ခမ္းနီနဲ႕ ေယာက်္ားၾကီးေတာ့ …
ဟုတ္ပါ့ သီရယ္ … နင့္ကိုယ္နင္လည္း ၾကည့္ပါဦး … မိတ္ကပ္ေတြနဲ႕ … ရူးေနေအာင္ အလွျပင္ထားတာေနာ္ … ေၾကာက္ဖို႕ေတာင္ ေကာင္းတယ္ …
အမေလးဟယ္ … ေစာေစာစီးစီး အခ်င္းခ်င္း သက္သက္ၾကီးေတြ လာ၀ုန္းေနၾကတယ္ … ေအးပါ သားၾကီးမတို႕ရယ္ … နင္တို႕ပဲ ေ၀ၚကုန္းၾကပါ …
ဟဲဟဲ … စတာပါ … ငါ့သူငယ္ခ်င္းက လွပါတယ္ …
ေအးပါ … ငါတို႕က စတာပါ … အင္ … ဒါနဲ႕ နင့္လက္သည္းက ဘာလို႕ ပန္းေရာင္ ျဖစ္ေနတာလဲ …
သီက လက္သည္းႏွစ္ဖက္ကို သည္မနက္မွ စိတ္ကူးေပါက္ျပီး လက္သန္းေလးေတြကို ေရြးကာ ပန္းေရာင္ ဆိုးထားျခင္း ျဖစ္သည္ ။ လူၾကားထဲမွာဆိုေတာ့ အသံကို ျမွင့္ျပီး က်ားသံၾကီးႏွင့္ ျပန္ေျဖပစ္လုိက္သည္ ။
ဟာ … သားၾကီးတို႕ကလည္း … ဒါက ပန္႕ခ္ေလကြာ … လက္သည္းဆိုးတာ ငါတို႕ ပန္႕ခ္ကာေတြ အလုပ္ေလ …
မိသန္႕က ေဘးနားကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ၀ုန္းလိုက္ေသးသည္ ။
ေအးပါ ပန္ကာမရယ္ … ဟိုက အမည္းေရာင္ ဆိုးတာဟဲ့ … နင္က ပန္းေရာင္ေတြ … ပန္႕ခ္ေျခာက္ ျဖစ္ေနဦးမယ္ … သတိလည္း ထားဦး …
ဟဲ့ … ဒါနဲ႕ သီ … နင္ သည္ေန႕ ဘယ္သူနဲ႕ ဒိတ္ထားလို႕ သည္ေလာက္ေတာင္ အလွေတြ ျပင္လာတာလဲ …
ဒါကမွ သီေျဖခ်င္ေနေသာ ေမးခြန္းျဖစ္သည္ ။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ေျဖခ်င္ရက္ စက္စက္ယို ျဖစ္ကာ ျပန္ေျဖေပးလိုက္သည္ ။
ဟိုေန႕က ေဘာလုံးကြင္းက အဆင္ေလးေလ … သူလည္း ငါတို႕ေက်ာင္းကပဲတဲ့ … သည္ေန႕ ငါက အတန္းထဲေရာက္ရင္ သူ႕ကို ရွာျပီး သူ႕အနား သြားထိုင္မွာ … နင္တို႕လည္း လိုက္ခဲ့ၾကေနာ္ …
လိုက္ခဲ့မွာေပါ့ဟယ္ … ငါတို႕ သုံးေယာက္က ၾကယ္စင္ညီအစ္မေတြ မဟုတ္လား … ဟိဟိ …
အေရးထဲ မိျမတ္က ဇန္းထေနေသးသည္ ။ ျပီးေတာ့မွ သီ့ကို ၀ိုင္းေမးၾကသည္ ။
ဟဲ့ … နင္ ဒါနဲ႕ ဘာလို႕ ပါးနီ မလိမ္းလာတာလဲ … ဟင္ …
ဟယ္ … ပါးနီလိမ္းရင္ ငါ ပြင့္အာသြားမွာေပါ့ …
နင့္ကို ငါတို႕ လိမ္းေပးပါ့မယ္ … သီရယ္ … ကဲ … မိသန္႕ေရ … ၀မ္း … တူး … သရီး …
ေျပာျပီး ႏွစ္ေယာက္လုံးက သီ့ကို ၀ိုင္းျပီး ပါးဆြဲလိမ္ၾကသည္ ။ ကမေတြ ။ ဒင္းတို႕ လုပ္တာနဲ႕ပဲ သီ့ပါးႏွစ္ဖက္လုံး ပန္းေရာင္ေလးေတြ သန္းသြားသည္ ။
ဘယ္ရမလဲ ။ သီပဲ ။ အိတ္ထဲက မွန္ကို ထုတ္ျပီး ၾကည့္လိုက္တာေပါ့ ။ ေဖာ္ေလာ္ေတြ ။ သည္လိုက်ေတာ့လည္း မဆိုးပါဘူး ။ ငါ့မ်က္ႏွာေလးက ပန္းေရာင္ေသြးျပီး လွသြားသား ။ တစ္ေယာက္တည္း သီ ေက်နပ္ပစ္လုိက္ေတာ့သည္ ။ ငိငိငိ … ။
**********************************************
ေနမင္းထိုက္ ကိုမင္းျမတ္ကို စိတ္ေကာက္ျပီး စကားမေျပာေတာ့ ။ စိတ္ညစ္ညစ္ ရွိသည္ႏွင့္ အြန္လိုင္းတြင္ ခ်က္တင္ ထိုင္လိုက္မိသည္ ။ သည္လိုႏွင့္ အြန္လိုင္းတြင္ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ခင္သြားေတာ့သည္ ။ ထိုလူက ေနမင္းထုိက္ကို အျပင္တြင္ ေတြ႕ဖို႕ အတင္းေတာင္းဆိုသည္ ။
အစကေတာ့ ေနမင္း ျငင္းလုိက္ေသးသည္ ။ ေနာက္ေတာ့ ထိုေကာင္ေလးက အတင္း ေတာင္းဆိုေနေသာေၾကာင့္ ေနမင္းထိုက္တို႕ ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္ ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္ ။
ထိုေကာင္ေလးကို ေနမင္း အရင္ကလည္း တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးခဲ့ ။ ထိုေန႕က်မွ ေတြ႕ရျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေနမင္းက အျပာေရာင္ ၀တ္လာမည္ဟု ေျပာထားလုိက္ျပီး ဆိုင္တြင္ ၾကိဳေရာက္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။
ခဏေနေတာ့ ဆိုင္ထဲကို စလင္းဘတ္အိတ္ၾကီး တစ္လုံးႏွင့္ ေယာက္ျပားၾကီး … အဲေလ … ေယာက်္ားၾကီး တစ္ေယာက္ ၀င္လာသည္ ။ ဖိနပ္ ထိပ္ရွဴးကို စီးထားျပီး ေဘာင္းဘီက စကင္နီ ဖင္က်ပ္ကို ၀တ္ထားေသးသည္ ။ ေနမင္းထိုက္ ၾကည့္ျပီး မ်က္လုံး ျပဴးသြားသည္ ။
မဟုတ္ပါေစႏွင့္ဟု ဆုေတာင္းရင္းမွ ထိုအေျခာက္မက ေနမင္းထိုက္ ၀ိုင္းဆီကို တည့္တည့္ မတ္မတ္ ေရာက္လာသည္ ။ ျပီးေတာ့ ဆံပင္ကို ဖ်က္ကနဲ ဖ်က္ကနဲ လူးကာ ခါလိုက္ေသးသည္ ။ ဆံပင္ကလည္း စာကေလးသိုက္ မုန္တိုင္းမိထားသလို တြန္႕လိမ္ ရွုပ္ပြေနသည္ ။
အစ္ကိုက ကိုေနမင္းထိုက္ မဟုတ္လား … ကြၽန္ေတာ္က ဘုန္းလက္ယာပါ …
အမေလး ။ သူ႕တစ္ကိုယ္လုံး က်ားတာ ဆိုလို႕ နာမည္ တစ္ခုပဲ ရွိတာပါလားဟု ေနမင္းထိုက္ ေတြးလိုက္မိသည္ ။ အယာမက ေနမင္းထိုက္ကို တစ္ခ်က္ ျပဳံးျပီး ၾကည့္လိုက္ေသးသည္ ။ ျပီးေတာ့မွ စကားေတြ ေျပာၾကသည္ ။
ဒါနဲ႕ အစ္ကိုက ဘာ ရိုးလ္လဲဟင္ …
ေနမင္းထိုက္ စိတ္ညစ္သြားသည္ ။ အမွန္ေတာ့ ေနမင္းထိုက္က ဗာ ျဖစ္သည္ ။ သို႕ေသာ္ မေျဖခ်င္ေသးေသာေၾကာင့္ သူ႕ဘက္က ေမးခြန္း ျပန္ထုတ္လိုက္သည္ ။
ညီကေရာ … ဘာရိုးလ္လဲဟင္ …
ကြၽန္ေတာ္ကလား … ကြၽန္ေတာ္က ေတာ့ပ္ အုန္းလီးပါ အစ္ကို …
ေတာ့ပ္အုန္းလီး ဟူေသာ စကားကို ေခါင္းကို တြန္႕ကာ ဆံပင္ကို ခါရင္း ေျပာပစ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ေနမင္းထိုက္ ၾကည့္ရင္း မူးသြားသည္ ။ အဘကိုသာ ထခိုင္းျပီး အဘထ ရွဴပစ္လုိက္ခ်င္ေတာ့သည္ ။ ေၾသာ္ … သူ႕ခမ်ာ ေတာ့ပ္အုန္းလီးေတြကိုပဲ လုိက္ရွာတယ္လို႕ ေျပာတာ ျဖစ္မွာပါေလ ။
အစ္ကိုကေရာ … ဘာရိုးလ္ လဲဟင္ …
အစ္ကိုက … အစ္ကိုက ေဘာ့တြန္ အုန္းလီးပါကြယ္ …
ေနမင္းထိုက္ သက္သက္ ရြဲ႕ကာ ေျပာေပးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ အင္းေလ ။ ေဘာ္တြန္ဆိုလည္း မွန္မွန္ေျပာေပါ့ ။ သူ႕ကို ဘယ္သူက ဘာလုပ္မွ မွတ္လို႕ ။ ေနမင္းထိုက္ သည္လို ေျပာလုိက္ေတာ့ ဘုန္းလက္ယာမ တစ္ေယာက္ ဂါရွီ ျဖစ္သြားပုံရသည္ ။ မ်က္ႏွာၾကီးလည္း ပ်က္သြားပုံရသည္ ။
တကယ္ေတာ့ ဘုန္းလက္ယာ ေတြးထားတာက ထိုအစ္ကိုၾကီးက ေတာ့ပ္ဆိုလွ်င္ သူလည္း ေတာ့ပ္မို႕ ရိုးလ္ တူေနပါသည္ဟု ေျပာကာ ျပီးေတာ့မွ အစ္ကို႕ကို ခ်စ္လို႕ ညီ ေဘာ္တြန္ ေနေပးပါမည္ဟု မူမလို႕ ျဖစ္သည္ ။ အခုေတာ့ ေဘာ္တြန္က်ားက်ားႏွင့္ လာေတြ႕ေနရေတာ့ ဘုန္းလက္ယာ စိတ္ညစ္သြားသည္ ။
ေၾသာ္ … ဒါဆိုရင္ မျဖစ္ဘူး ထင္တယ္ေနာ္ …
ေနမင္းထိုက္ ရယ္ခ်င္သြားသည္ ။ မွတ္ေတာင္ ထားရဦးမယ္ ။ ငါက ေဘာ္တြန္လို႕ ေျပာတာကို ေတာ့ပ္ဆိုတဲ့ ဟာမက မျဖစ္ဘူး ထင္တယ္တဲ့ ။ သည္ေတာ့ ေနမင္းထိုက္လည္း ေခါင္းျငိမ့္ျပီး ေထာက္ခံလိုက္သည္ ။
အင္း … ဟုတ္တယ္ … ညီရဲ႕ … မျဖစ္ေလာက္ဘူး …
သည္ေန႕ေတာ့ ဒိတ္တင္လုပ္လုိက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး မတန္ဘူး ျဖစ္သြားသည္ ထင္သည္ ။ ထိုအေၾကာင္းကို ေနမင္းထိုက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ျပန္ေျပာျပေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ခြက္ထိုးခြက္လန္ ရယ္ၾကသည္ ။ နင္ မွန္နန္းေဆာင္ေတြ ဗုံးမကြဲခဲ့တာ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဟု အားေပးသူမ်ားကလည္း အားေပးၾကရွာပါသည္ ။
*********************************************************
မင္းျမတ္ ကုမ္ပဏီတြင္ အလုပ္လုပ္ေနျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဒၚသက္ထားက ဦးျမတ္သူရကို အရင္ကထက္စာလွ်င္ စိတ္ခ်သြားရသည္ ။ ဟုတ္တယ္ေလ ။ သူ႕သား ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ သည္လူၾကီး ဘယ္ ကျမင္းရဲပါ့မလဲလို႕ေပါ့ ။ သို႕ေသာ္ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္က လြဲေလသည္ ။
သူ႕သားရွိမွပင္ ဦးျမတ္သူရက ရွယ္လီ့ဆီ ပိုသြားေတာ့သည္ ။ လက္မွတ္ထိုးစရာ အေရးၾကီး ကိစ္စေတြရွိလွ်င္ မင္းျမတ္ႏွင့္သာ လႊဲထားလုိက္သည္ ။ မင္းျမတ္ကလည္း အခုမွ စလုပ္ရသည္ဆိုေတာ့ အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္ေနသည္ ။ ခုိင္းသမွ် မညည္းမညဴ လုပ္ေပးေနမိသည္ ။
ေဖေဖ … သည္မွာ ဟိုဘက္ ကုမ္ပဏီနဲ႕ စာခ်ဳပ္လုပ္ထားတာ … လက္မွတ္ထိုးရမယ္ …
သားပဲ ထိုးေပးလိုက္ေလ သားရယ္ …
စာရင္းမွဴးက စာရင္းေတြ လာတင္ျပရင္ေရာ ေဖေဖ … ေဖေဖ လက္မွတ္ထိုးေပးမွာလား …
သားပဲ ထိုးေပးလိုက္ေလ သားရယ္ …
ဟို ရွယ္လီဆိုတဲ့ မိန္းမ လာရင္ေရာဟင္ ေဖေဖ …
သားပဲ ထိုးေပးလိုက္ေလ … သားရယ္ … အဲေလ … ဟုတ္ပါဘူး … အဲ့ဒါ ေဖေဖ ထိုးရမွာ … ဟီးဟီး …
ေဖေဖရယ္ … သရုပ္ပ်က္ေတြ သိပ္မလုပ္ပါနဲ႕ … ေဖေဖဟာေလ … ကုမ္ပဏီမွာ လူၾကီး ျဖစ္ျပီး သရက္ျပဳတ္ေတြ သိပ္စားတာပဲ …
ဘာတုန္းဟ … သရက္ျပဳတ္ဆိုတာ …
သရုပ္ပ်က္တာကို ေျပာတာေလ … ေဖေဖ … အဲ့မိန္းမကို ေဖေဖ ျမန္ျမန္ ဖ်က္ရင္ ဖ်က္ေနာ္ … မဖ်က္ရင္ သား ေဖေဖ့ကို ေမေမနဲ႕ တိုင္မိလိမ့္မယ္ေနာ္ …
ေအးပါ သားရယ္ … ေဖေဖလည္း ျမန္ျမန္ျပီးေအာင္ ေဆးေသာက္ … အဲေလ … ၾကိဳးစားေနပါတယ္ … မၾကာခင္ ဇာတ္လမ္း ျပီးေတာ့မွာပါ … သားရယ္ …
ဦးျမတ္သူရ သားျဖစ္သူကို ယုံေအာင္လည္း ေတာ္ကီပစ္ရေသးသည္ ။ မဟုတ္လို႕ သက္ထား သိသြားလွ်င္ေတာ့ မလြယ္ ။ အိမ္ေပၚမွ ေခါင္းႏွင့္ဆင္းရႏိုင္သည္ ။ မယားၾကီးေတာင္ မႏိုင္ဘဲ မယားငယ္ ထားခ်င္ေတာ့လည္း ခံေပါ့ေနာ္ ။
ဦးျမတ္သူရ သက္ျပင္းကိုသာ ခ်လိုက္မိေတာ့သည္ ။ ေၾသာ္ … ။ ဒါနဲ႕ ညေန ရွယ္လီနဲ႕ ခ်ိန္ထားေသးတာပဲ … ။ သားယုံေအာင္ေတာ့ ညေန အလုပ္ရုံ အစည္းအေ၀း ရွိတယ္လို႕ ေျပာရမွာပဲ ။ ဟုတ္တယ္ေလ ။ ရွယ္လီ့ကို အလုပ္ရုံမွာ ခ်ိန္းထားတာ ဆိုေတာ့ကာ ။
************************************************************
အေရးထဲ ရွာေတာ့မွ ထိုေကာင္ေလးက ရွာမေတြ႕ ။ သီတို႕ သုံးေယာက္ ေတာ္ေတာ္ ရွာလိုက္ရသည္ ။ ေနာက္ေတာ့မွ အေကာင္က အေရွ႕တန္းနားမွာ သူ႕ဟာမႏွင့္ ထိုင္ေနသည္ ။ သူ႕ဟာမကို သီ အေ၀းမွာ ကတည္းက မ်က္ေစာင္းၾကီး ထိုးခ်ပစ္လိုက္သည္ ။
ျပီးေတာ့ သီတို႕ သုံးေယာက္ မထိုင္စဖူး အထူးလုပ္ကာ အေရွ႕တန္း ၀င္ထိုင္ပစ္လုိက္သည္ ။ အျမဲတမ္း အေနာက္တန္းမွာ ထိုင္ေနျပီး အခုမွ အေရွ႕တက္ထိုင္ေတာ့ လူေတြကပင္အံ့ၾသကုန္သည္ ။ သူတို႕ သုံးေယာက္ကို ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္ လုပ္ေနၾကသည္ ။
ကိုရယ္ … ညကေလ… သိလား … မီးေလ … ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ … အရမ္းရယ္ရတာပဲ … အေျခာက္မၾကီးက မင္းသားကို အတင္းလိုက္ကပ္တာ … သိလား …
ထိုေကာင္ေလး ေဘးနားက စေပၚက အမွန္ေတာ့ သူ႕ဘာသာ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္း ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ သို႕ေသာ္ သီ့စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ သူ႕ကို ၀ုန္းသည္ဟု ထင္သြားသည္ ။ ေဒါသလည္း ထြက္သြားျပီး ခုနက ဆြဲလိမ္ထားေသာ ပါးနီကလည္း ပိုျပီး နီရဲသြားသည္ဟု ထင္လိုက္ရသည္ ။
စိတ္တိုတိုႏွင့္ သီ ထိုခုံမွ ထလိုက္သည္ ။ ျပီးေတာ့ မိသန္႕ႏွင့္ မိျမတ္တို႕ကိုလည္း အေနာက္တန္း ျပန္ထိုင္ၾကဖို႕ ေျပာလိုက္သည္ ။ စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ မယ္မဒီႏွင့္ မာက်ဴရီ ရုပ္ရွင္ထဲကလို မယ္မဒီ … နင့္ကိုငါ မုန္းဒယ္ဒယ္ဒယ္ဒယ္ဒယ္ဒယ္ဒယ္ …. ဟု ပဲ့တင္ထပ္ကာ ေအာ္ေနမိေတာ့သည္ ။ ကမရယ္ … ေရခပ္မၾကဳံ ထင္းေခြ ၾကဳံမွာေပါ့ဟု စိတ္ထဲက ေတးမွတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္ ။
********************************************************
ကိုကိုျမတ္ရယ္ … တကယ္ေတာ့ စည္သူ႕ဘ၀က အခ်စ္အတြက္ ကံမေကာင္းခဲ့သူပါကြယ္ … သူ႕တစ္ေယာက္ထဲကို မိုးမျမင္ ေလမျမင္ ခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ရလိုက္တာကေတာ့ အမုန္းနဲ႕ အရွုံးေတြပါပဲ … ခ်စ္ရတဲ့ လူရဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ စြန္႕ပစ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရတာပါ … အမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အြန္ဂ်ယ္ပါ ကိုကိုရယ္ …
ထမင္း၀ိုင္းတြင္ စည္သူက မင္းျမတ္ကို သူ႕ဘ၀အေၾကာင္းေတြ ရင္ဖြင့္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ေနမင္းထိုက္ကေတာ့ စည္သူမကို ခဏခဏ မ်က္ေစာင္း ထိုးေနမိသည္ ။ ကမက အေရးထဲ လာျပီး ငိုခ်င္း ကျပေနေသးသည္ ။
အမေလးေနာ္ … သူ႕ကို ေရႏွစ္သက္တဲ့လူကလည္း ေပၚကို မေပၚႏိုင္ေသးဘူး …
ေနမင္းထိုက္က သူ႕ဘာသာသူ ေျပာသလိုႏွင့္ တုပ္ထည့္ေပးလိုက္သည္ ။ သည္ရက္ပိုင္း ေနမင္းထိုက္ ကိုမင္းျမတ္ကို စကားမေျပာ ။ စိတ္ေကာက္ေနလိုက္သည္ ။ ကိုမင္းျမတ္ကေတာ့ လိုက္ေခ်ာ့ရွာသည္ ။ ၂ရက္ေလာက္ ေနရင္ေတာ့ စိတ္ေကာက္ ေျပလိုက္ပါမယ္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကုမ္ပဏီ ရုံးခန္းထဲတြင္ ဖြင့္ထားေသာ ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္း၏ သီခ်င္းေလးက ပ်ံ႕လြင့္ေနေလသည္ ။
အေၾကာင္းတစ္ခု … ၾကဳံၾကိဳက္တဲ့ အခါ … သတိရမိသူပါ … ဟိုးတုန္းက စိတ္နဲ႕ဆို … ငိုလိုက္မိမွာပါ … ႏွလုံးသားက မင္းအတြက္ ေနရာ … သီးသန္႕ရွိေနတာ …
ကိုကိုျမတ္ရယ္ … အဲ့သီခ်င္းေလးကေလ … တစ္ခ်ိန္က သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆိုျပခဲ့တာေပါ့ … သိလား …
ဟင္ … ညီေျပာေတာ့ ညီ့ခ်စ္သူနဲ႕ ျပတ္သြားတာ သုံးႏွစ္ ရွိျပီဆို …
ဟုတ္တယ္ေလ … အစ္ကို …
ဟင္ … အဲ့တုန္းက ၀ိုင္းစုရဲ႕ သည္အေခြေတာင္ မထြက္ေသးဘူး … သူက ဘယ္လိုလုပ္ ဆိုျပတာလဲ …
စည္သူမ ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းျဖစ္သြားသည္ ။ ျပီးမွ ေျဖမိေျဖရာ ေကာက္ေျဖလိုက္မိသည္ ။
၀ိုင္းစုက သူ႕အေခြ မထြက္ခင္ Sample ေ၀တာေလ … အဲ့တုန္းထဲက သူက အဲ့သီခ်င္းကို ရေနတာ …
အမေလး … ၀ိုင္းစုခိုင္သိန္းကေတာင္ Sample ကို သုံးႏွစ္ေလာက္ ေစာျပီး ေ၀လိုက္ေသးတယ္တဲ့ … မွတ္ေတာင္ ထားရဦးမယ္ …
No comments:
Post a Comment